Πέντε χρόνια μετά, ζητώντας σήμερα στη Βουλή από τον αρμόδιο υπουργό ενημέρωση για τον σχεδιασμό της κυβέρνησης σχετικά με την κοινωνική ένταξη των αναγνωρισμένων προσφύγων, ο κ. Νότης Μηταράκης μου απάντησε περίπου το ίδιο, αρνούμενος επί της ουσίας να μας παρουσιάσει ένα πρόγραμμα ένταξης αυτών των ανθρώπων. Για ακόμα έναν Υπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας, οι πρόσφυγες κάποια στιγμή “απλά θα εξαφανιστούν”.

Ο κ. Μηταράκης στην ομιλία του δεν αφιέρωσε ούτε μία λέξη για να μας περιγράψει έστω κι ένα υποτυπώδες σχέδιο προγράμματος ένταξης. Στη συνέχεια, επωφελούμενος από την απουσία μου από την αίθουσα λόγω ταξιδιού στην πληγείσα από τον κυκλώνα Ιανό Κεφαλονιά, ως επικεφαλής κλιμακίου του Κινήματος Αλλαγής, διαστρέβλωσε πλήρως τα λεγόμενά μου, λέγοντας ότι δήθεν θέλω να δώσουμε “ένα διαμέρισμα και μια έτοιμη δουλειά σε κάθε πρόσφυγα”. Φυσικά, μεταξύ αυτού που μου αποδίδει ο κ. Μηταράκης και της σημερινής κατάστασης, όπου πολλοί αναγνωρισμένοι πρόσφυγες «λιάζονται σε πλατείες», όπως η πλατεία Βικτωρίας, υπάρχει τεράστια απόσταση.

Οπως τότε έτσι και σήμερα, επιμένω σταθερά σε ένα σοβαρό σχεδιασμό επί του προσφυγικού ζητήματος, ο οποίος ειδικά για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες περιλαμβάνει και το στάδιο της ένταξης μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών απόδοσης ασύλου. Αυτονόητα, ένας τέτοιος σχεδιασμός περνάει μέσα από την εκπαίδευση, την καταγραφή των προσόντων των προσφύγων και των αναγκών της αγοράς, τον σχεδιασμό για τη στέγαση τους.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν περιλαμβάνει το να αφεθούν στην τύχη τους, δηλαδή στις πλατείες και σε όποιον επιτήδειο, εξ αριστερών ή εκ δεξιών, φιλοδοξεί να τους εκμεταλλευτεί για πολιτικό ή άλλο όφελος. Αυτά τα αυτονόητα τόνισα σήμερα στον κ. Μηταράκη, και δεν χρειαζόταν τέτοιος αμήχανος εκνευρισμός εκ μέρους του. Ουσιαστικά ο κ. Υπουργός φαίνεται να αποδέχεται σιωπηρώς τη σημερινή κατάσταση, λόγω των δικών του ιδεοληψιών και της αδυναμίας σχεδιασμού.

Τέλος, μιας και αναφέρθηκε στη θητεία μου στον Δήμο Αθηναίων, οφείλω να του υπενθυμίσω ότι, επί θητείας μου δημιουργήθηκε, εκ του μηδενός, η δομή φιλοξενίας στον Ελαιώνα, η Αθήνα υπήρξε ο πρώτος Δήμος της χώρας που λειτούργησε το πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και διεκδίκησε με μεγάλη επιτυχία σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια για την ένταξη προσφύγων και μεταναστών, με βραβευμένα καινοτόμα προγράμματα όπως το Curing the Limbo. Επί της θητείας μου καταβλήθηκαν οι μέγιστες δυνατές προσπάθειες από την Δημοτική Αρχή να μην αφεθούν αυτοί οι άνθρωποι στις πλατείες με όποια συνέπεια έχει αυτό πέραν των άλλων και για την οικονομική, κοινωνική και υγειονομική ζωή της πόλης. Επειδή, λοιπόν, το θέμα της ένταξης είναι υπαρξιακής φύσης για την ευημερία της χώρας, τον καλώ να εγκαινιάσει αμέσως έναν ευρύτατο δημόσιο διάλογο για την ένταξη των αναγνωρισμένων προσφύγων, ώστε να μπορέσουμε όλοι να συνεισφέρουμε με την εμπειρία και τις γνώσεις μας.”