Τι μπορείς να κάνεις αποκλεισμένος σ ένα σπίτι , ένας “δεκάλογος της καραντίνας”.. αλλιώς!

1. Να μετράς ανάποδα. Απ` το 10 και κάτω. Πιο πάνω όλα είναι αβέβαια.
2. Κυλίσου στον πηλό όπως οι ποιητές στο μελάνι.
Αν δεν σ αρέσει το αποτέλεσμα, αυτόματα το πετάς.
Η απομόνωση απαιτεί αυστηρότητα. Όλα εγγράφονται
σε αυριανή ανάγνωση παλμικού εσωτερικού λυγμού.
3. Φτιάξε με πλαστελίνη ό,τι θα έφτιαχνες παιδί.
Η παιδικότητα επανέρχεται μέσα από την καθαρή αντίληψη.
Κι αυτό είναι ταυτόσημο της ύλης.
4. Να μπορείς να διακρίνεις τον κατοπτρισμό απ` την μεταβατική
άρνηση. Ένας ναρκισσιστής, το παράπονο το κάνει κλάμα. Ένας
ποιητής, αρκεί να το καταγράψει.
5. Εμπιστεύσου τον εαυτό σου. Ως και το χάρτινο καράβι που κυλά σε
ρυάκι, σώζεται, όταν σφαλιστεί στης όχθης τα κλαδιά.
6. Αμφίθυμη διάθεση; Ομόθυμη είναι. Κι ας τη διακρίνεις όταν δεν σου
γίνονται τα χατίρια. Βρες λοιπόν ποιος είναι ο θυμός σου. Όχι από που
προέρχεται.
7. Θερμικό έμπλαστρο διαρκείας, η απομόνωση. Όσο εσύ καίγεσαι,
τόσο εκείνο κάνει τη δουλειά του.
8. Αν είδατε στα πέλματά σας φλόγες είναι
Η αιώνια μέθεξη στο ρευστό παρελθόν
Ή στον λευκό ασβέστη της υφηλίου
Τέτοια δίψα έχει η φωτιά.
Μην προσπαθήστε να τη σβήσετε.
9. Μην τελεστεί μέσα σου ένα άχαρο παρόν. Να τελειοποιηθεί
κάποια εύχαρις στιγμή.
10. -Φοβάμαι
-Γδύσου για να μη φοβάσαι
– Κι εσύ;
– Όταν φοβούνται δύο είναι για να ορίσουν τον φόβο
-Όταν φοβάται ένας;
-Για να ορίσει το αντικείμενο του φόβου του.