Η Κεντροδεξιά “πουλά” σοσιαλδημοκρατία, αλλά στην πράξη βάζει στο στόχαστρο την εργασία

Η Κεντροδεξιά επιχειρεί να υφαρπάξει λεξιλόγιο της Κεντροαριστεράς μετά την αποκάλυψη του αδιεξόδου της ασυδοσίας της αγοράς. Επιχειρεί να εμφανιστεί ρητορικά και προσχηματικά μεταλλαγμένη. Απλά κρύβονται μέσα στην πανδημία με ψευτο-ιδεολογήματα της ΝΔ για “νέο ΕΣΥ” ή κοινωνικές συμφωνίες.

Κάθε μέρα που περνά γίνεται και πιο καθαρό, ότι προτεραιότητα της Κυβέρνησης της ΝΔ είναι η στήριξη κυρίως των μεγάλων και ισχυρών, εις βάρος της μεσαίας τάξης, των εργαζομένων, των ασθενέστερων.

Απορρυθμίζονται συστηματικά και με σχέδιο οι εργασιακές σχέσεις. Το πρόγραμμα της κυβέρνησης εφαρμόζει το δόγμα μισή δουλειά, μισός μισθός. Η μερική απασχόληση γίνεται κανόνας.
Απουσία ουσιαστικής μέριμνας για τους άνεργους.
Η μεσαία τάξη έχει εγκαταλειφθεί. Κάθε ουσιαστικό μέτρο – όπως οι φορολογικές ελαφρύνσεις – που την αφορά αναβάλλεται.
Οι μικρομεσαίοι αφήνονται έρμαιο στις Τράπεζες, χρηματοδοτήσεις εξαγγέλλονται, αλλά υπονομεύονται στην πράξη από την επιμονή των τραπεζών σε υπερβολικά κριτήρια και εγγυήσεις, ακόμα και σε εγγυημένα από το κράτος δάνεια.
Οι αγρότες είναι στο περιθώριο. Απουσιάζει ακόμα και η αναφορά για τα προβλήματα τους.
Η πρόσβαση στις Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας, εξασφαλίζεται μόνο για τους μεγάλους παίχτες, ενώ για δήμους, αγρότες, ενεργειακές κοινότητες εγείρονται απαγορευτικά τείχη.
Ενώ την ίδια ώρα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις αναβάλλονται επ’ αόριστον και οικοδομείται μεθοδικά ένα πελατειακό κράτος. Απροκάλυπτα πλέον κομματικά στελέχη –ακόμη και με ακροδεξιές περγαμηνές-διορίζονται σε «ευαίσθητες» θέσεις. Οι προσλήψεις μετακλητών διευρύνονται.
Η αδιαφάνεια κυριαρχεί στις δημόσιες συμβάσεις, με αποτέλεσμα ορισμένες να ακυρώνονται.
Τα μυστικά κονδύλια «καλά κρατούν» και επεκτείνονται.

Η Κυβέρνηση απουσιάζει από τις διεθνείς και ευρωπαϊκές εξελίξεις
Την ίδια στιγμή είναι σχεδόν απόλυτη η απουσία από τις κρίσιμες Ευρωπαϊκές εξελίξεις που θα κρίνουν το μέλλον μας. Ο Πρωθυπουργός κάνει δηλώσεις «διεκδίκησης» μόνο στα Ελληνικά ΜΜΕ, αλλά στα Ευρωπαϊκά όργανα κρύβεται πίσω από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία. Ακόμη και στα κρίσιμα εθνικά θέματα η έλλειψη με ευθύνη της Κυβέρνησης, Εθνικής Στρατηγικής είναι εμφανής. Λανθασμένοι Κυβερνητικοί χειρισμοί και άστοχες δηλώσεις επιτείνουν το πρόβλημα και δημιουργούν νέους κινδύνους.