ΚΟΡΩΝΟΑΠΟΨΕΙΣ : «Ο θαυμαστός κόσμος της Τηλεκπαίδευσης»

ΚΟΡΩΝΟΑΠΟΨΕΙΣ

«Ο θαυμαστός κόσμος της Τηλεκπαίδευσης»

Του Σωτήρη Ιωαννίδη, τελειοφοίτου φοιτητή Νομικής ΔΠΘ

Απ’όλα είχε η συζήτηση για την ψήφιση του Προϋπολογισμού του 2021 την Τρίτη που μας πέρασε. Θριαμβολογία από την κυβέρνηση ΝΔ πως όλα είναι καλώς καμωμένα, μειωτικές αποστροφές με χονδροφοβικούς τόνους προς μέλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης («Κύριε Φίλη μην εκνευρίζεστε, γιατί σας πέφτει η μάσκα και ανήκετε σε ευπαθή ομάδα», είπε χαριτολογώντας ο χιουμορίστας Πρωθυπουργός φαιδροποιώντας προβλήματα υγείας, από τα οποία χιλιάδες συμπολίτες μας έχασαν τη ζωή τους χάρη στο… θωρακισμένο σύστημα Υγείας), ακόμα και αναφορές σε… «επιδειξιομανία» του Κυριάκου Μητσοτάκη από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ…

Εκείνο όμως που προκαλεί πραγματικό μειδίαμα δεν είναι τα ανώριμα αστειάκια των πολιτικών μας, αλλά ο ισχυρισμός του κου Μητσοτάκη πως η τηλεκπαίδευση λειτουργεί εξαιρετικά και είναι μία κατάκτηση της Κυβερνήσεώς του. Θα ξεχνάει φυσικά πως τα ζητήματα της τηλεκπαίδευσης και γενικότερα της Ψηφιακής Διακυβέρνησης ήταν από τις κυριότερες εξαγγελίες του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου το 2009, τα οποία προχώρησαν σε μεγάλο βαθμό, και θα είχαν υλοποιηθεί στο 100%, αν δεν είχαν προηγηθεί η κακοδιαχείριση και η εκτόξευση του εξωτερικού χρέους και των ελλειμμάτων της χώρας από τον «κουρασμένο» Κώστα Καραμανλή που δεν άφηνε περιθώρια για επένδυση και πραγματοποίηση αυτών των πολιτικών, η de facto χρεοκοπία μας, η επιβολή των Μνημονίων, η αναλγησία της κυβέρνησης Σαμαρά προς τις ανάγκες της Παιδείας και η αδιαφορία της 4ετίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Άλλωστε η κοντή μνήμη είναι χαρακτηριστικό των συντηρητικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα διαχρονικά.

Επιτρέψτε μου να έχω μια προσωπική άποψη από την εμπειρία της τηλεκπαίδευσης ως τώρα˙ προέρχομαι από οικογένεια εκπαιδευτικών – ο πατέρας καθηγητής Θεολογίας στο ΑΠΘ, η μητέρα δασκάλα Δημοτικού. Τα προβλήματα ήσαν εξαρχής αρκετά. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα ΑΕΙ έκανε πρεμιέρα τον Μάρτιο που μας πέρασε με προβλήματα συνδεσιμότητας, συνεχές κρασάρισμα των δικτύων και των εφαρμογών που επιτρέπουν τα τηλεμαθήματα, περιορισμένος αριθμός φοιτητών που είχαν δυνατότητα να παρακολουθήσουν εξαιτίας των τεχνικών ορίων του συστήματος, παρατεταμένη καθυστέρηση διανομής των συγγραμμάτων του Ευδόξου. Όσοι είναι φοιτητές και ακαδημαϊκοί βίωσαν την εμπειρία και είχαν ως επί το πλείστον αλγεινές εντυπώσεις, συμπεριλαμβανομένων εμού με τη σχολή μου. Τα εξ αποστάσεως μαθήματα ανέδειξαν εν γένει τις διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού πανεπιστημίου και την ταξική έκφανση της κυβερνητικής άποψης για την Παιδεία, με φοιτητές να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα γρήγορης σύνδεσης στο διαδίκτυο, πολλαπλών υπολογιστών σε μια πολυμελή οικογένεια, πτώσης του internet. Στο χειμερινό εξάμηνο, η πανεπιστημιακή κοινότητα βρέθηκε αρκετά πιο προετοιμασμένη (σε αντίθεση με τον κρατικό μηχανισμό ως προς την Υγεία και την ανάσχεση του δεύτερου κύματος covid), ωστόσο, εμφανώς πιο κουρασμένη. Υπάρχει κόπωση εξαιτίας του απροσώπου της διαδικασίας, της έλλειψης διαδραστικότητας και του ζωντανού διαλόγου, της ανταλλαγής απόψεων, που είναι χαρακτηριστικά ενός τυπικού μαθήματος σε ακαδημαϊκό αμφιθέατρο. Οι καθηγητές αναγκάζονται να παραδίδουν μάθημα σε μαύρες οθόνες χωρίς να βλέπουν κανέναν ως επί το πλείστον, καθώς, αν όλοι οι ενεργοί χρήστες ανοίξουν τις κάμερες και τα μικρόφωνα, το σύστημα θα πέσει. Με τη σειρά μας, και εμείς οι φοιτητές, παρ’όλο που μας βολεύει η διαδικασία αφενός ως προς το πρακτικό σκέλος, παρακολουθώντας μαθήματα με τις πυτζάμες και από την άνεση του σπιτιού μας, υφιστάμεθα μια ψυχική κόπωση, που μεταφράζεται σε σωματική. Πολλές ώρες παρακολούθησης (6ωρα και 8ωρα) πίσω από μία οθόνη, κατάσταση που δεν ενδείκνυται ιατρικά για την υγεία των ματιών και την σωστή σκελετική στάση, καθιστική ζωή, μιας που δεν χρειάζεται να βγούμε από το σπίτι, έλλειψη διαπροσωπικών σχέσεων που θα είχαμε παραδοσιακά εντός ενός πανεπιστημίου με τους συμφοιτητές μας. Ακόμα και η ποιότητα των παραδόσεων και του τρόπου διδασκαλίας της ύλης υπολείπεται, αφού είναι πανθομολογούμενο πως τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση και τα προτερήματά της.

Όσον αφορά τα μαθήματα στο Δημοτικό, η κατάσταση είναι ανάλογη. Η πλατφόρμα Cisco Webex και το σύστημα του Υπουργείου Παιδείας κράσαραν την πρώτη μέρα έναρξης της εξ αποστάσεως διδασκαλίας. 700.000 νοικοκυριά είχαν θέμα πρόσβασης στην πλατφόρμα. Το Υπουργείο έριξε την υπαιτιότητα στην εταιρεία Cisco και τους servers της, όπως και ο κος Μητσοτάκης στην τοποθέτηση της Τρίτης από τη Βουλή. Βέβαια ήταν γεγονός πως τα προβλήματα του δικτύου και της σύνδεσης συνεχίστηκαν και όλη την υπόλοιπη εκείνη πρώτη βδομάδα, με τους δασκάλους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να αγανακτούν επειδή αδυνατούσαν να συνδεθούν και να κάνουν μάθημα, τα παιδιά να κωλύονται εξίσου και να μην έχουν πρόσβαση στη διδασκαλία, και τα Twitter hashtags #Κεραμεως_παραιτησου να έχουν την τιμητική τους. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση στα σχολεία συνεχίζεται μετ’εμποδίων, με εκατοντάδες νοικοκυριά να αδυνατούν να έχουν πρόσβαση στο αγαθό της παιδείας, το οποίο μάλλον στα χαρτιά μόνο αποτελεί Συνταγματικό κοινωνικό δικαίωμα. Εμείς στο σπίτι μας είμαστε προνομιούχοι, διότι έχουμε από τρεις ξεχωριστούς laptop και μπορούμε να απολαμβάνουμε το αγαθό αυτό ταυτόχρονα, οι γονείς μου διδάσκοντας και εγώ παρακολουθώντας. Αμφιβάλλω αν όλα τα νοικοκυριά της χώρας έχουν τη συγκεκριμένη πολυτέλεια. Τι θα συμβεί αν σε μια πολυμελή οικογένεια με έναν υπολογιστή, τα παιδιά πρέπει ταυτόχρονα να παρακολουθήσουν διαφορετικά μαθήματα, πχ ένα παιδί Δημοτικού και ένας φοιτητής που θα έχουν την ίδια ώρα μάθημα; Αν μια οικογένεια με χαμηλό εισόδημα δεν έχει ισχυρό δίκτυο internet, ή ακόμα και υπολογιστή για να μορφωθούν τα παιδιά της; Θυμόμαστε όλοι την εικόνα από την Πεύκη Πύργου στα μέσα Νοεμβρίου, με πέντε παιδιά να είναι στο καφενείο του χωριού και τα tablet στο τραπέζι, επειδή στα σπίτια τους αδυνατούσαν να έχουν πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση. Είναι δεδομένο πως τέτοιες εικόνες, αν και δεν απέκτησαν δημοσιότητα θα ήσαν πλείστες σε όλη την επικράτεια. Παράλληλα, τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων, χάρη στην οικονομική επιφάνεια και την επί πληρωμής εκπαίδευση, κάνουν τα μαθήματά τους απρόσκοπτα, και η ταξική τάφρος που χωρίζει τους προνομιούχους από τους μη προνομιούχους διευρύνεται.

Τι αποκομίζουμε συλλογικά ως κοινωνία από το επίτευγμα της τηλεκπαίδευσης Μητσοτάκη μέσα στο 2020; Το σύστημα λειτουργεί παρά τα προβλήματα, όπως μας διεμήνυσε ο Πρωθυπουργός; Μάλλον υπολειτουργεί…

Όπως υπολειτουργούν τα νοσοκομεία με 91% πληρότητα ΜΕΘ στη Θεσσαλονίκη. Με διακοπές ρεύματος στο Γεννηματά όπου οι γεννήτριες και τα εφεδρικά συστήματα δεν λειτούργησαν και επί ώρες οι διασωληνωμένοι ασθενείς κινδύνεψαν να χάσουν τη ζωή τους. Όπως υπολειτουργεί το χιούμορ του κου Μητσοτάκη που ειρωνεύεται ανθρώπους για το βάρος τους ελαφρά τη καρδία και η ενσυναίσθησή του, πηγαίνοντας εν μέσω καθολικού lockdown για mountain bike στην Πάρνηθα και φωτογραφιζόμενος με χαμόγελο και ανεμελιά χωρίς μάσκα. Ο χειμώνας του 2009, που η τηλεκπαίδευση εξαγγέλθηκε από την τελευταία πραγματικά Κεντροαριστερή Κυβέρνηση, φαίνεται πλέον τόσο μακρινός μέσα στο χάος της πανδημίας 2020…