“Μπροστά στην επόμενη μέρα!” – Γράφει η Νάντια Γιαννακοπούλου

Γράφει η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Β2 Δυτικού τομέα Αθηνών, Νάντια Γιαννακοπούλου:

Bρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σημείο της προσπάθειας να αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Έχουμε κατ΄επανάληψη σταθεί στην πορεία των τελευταίων δεκαπέντε μηνών, της ευθύνης της Κυβέρνησης για το τι συνέβη από την λήξη της πρώτης καραντίνας και μετά. Δεν νομίζω ότι η επανάληψη των ίδιων και των ίδιων βοηθάει σε τίποτα. Η κοινωνία έχει βγάλει ήδη τα συμπεράσματά της και βεβαίως θα κάνει τον συνολικό απολογισμό, όταν η περιπέτεια τελειώσει. Τώρα το μείζον είναι να βγούμε από το τούνελ, να σταματήσουμε αυτήν την υγειονομική βόμβα που έχει κοστίσει ήδη πάνω από 10.000 απώλειες ανθρωπίνων ζωών και έχει βάλει την ζωή μας, την επιβίωση επιχειρήσεων και το μέλλον της εργασίας εκατοντάδων χιλιάδων σε δοκιμασία.

Σ΄αυτό το διάστημα έχουμε συζητήσει πολύ, ίσως σε σημείο που να κουράζει την κοινωνία. Έχουμε συζητήσει για σχέδια της Κυβέρνησης που δεν πέτυχαν, για μέτρα που δεν πήρε, για καθυστερήσεις που κόστισαν ( ενίσχυση του Ε.Σ.Υ, έγκαιρη ενίσχυση του στόλου των λεωφορείων και των άλλων ΜΜΕ, ενίσχυση ελέγχων τήρησης των μέτρων κ.ά) . Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ακόμα και αν όλα γίνονταν τέλεια, η Ελλάδα θα ήταν μια παγκόσμια όαση που δεν θα την άγγιζε η πανδημία.

Ουσιαστικά έχουμε  ένα όπλο, το μόνο ουσιαστικά αποτελεσματικό όπλο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Αναφέρομαι στο εμβόλιο. Ο μαζικός εμβολιασμός και μόνο μπορεί να θωρακίσει την κοινωνία και να ανοίξει τον δρόμο για επιστροφή σε μια κανονικότητα. Ο μαζικός εμβολιασμός είναι τεράστιας σημασίας για την διασφάλιση της υγείας και της ζωής, αλλά και για να μην κάψουμε τον Τουρισμό, κάτι που θα μας οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς για την κατάσταση της Οικονομίας.

Μέχρι να φτάσουμε όμως σε κατάλληλα επίπεδα ανοσίας, έχουμε δρόμο και σ΄αυτό το διάστημα χρειάζονται οι κατάλληλες επιλογές ώστε να μην έχουμε ένα φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης της πανδημίας. Και εδώ χρειάζεται ένα καθαρό μήνυμα που δεν νομίζω ότι υπήρχε . Όλο το επικοινωνιακό αλαλούμ που προέκυπτε ως αποτέλεσμα των πιο αντιφατικών δηλώσεων και προαναγγελιων από Κυβερνητικούς αξιωματούχους αν μη τι άλλο δημιουργούσε σύγχυση με ότι αυτό σημαίνει στην κοινωνική συμπεριφορά. Παράλληλα λοιπόν με την προσπάθεια μαζικού εμβολιασμού χρειάζεται καθαρό μήνυμα κοινωνικής ευθύνης για την τήρηση των στοιχειωδών μέτρων υγιεινής και πρόληψης που όλοι πια μάθαμε πάνω από ένα χρόνο τώρα, παράλληλα με την όλο και πιο διευρυμένη χρήση των self tests.

Υπάρχει ασφαλώς κόπωση. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να δίνει άλλοθι στα κορονοπάρτυ ή και σε άλλες συμπεριφορές που κάποιοι εμφανίζουν μαλιστα ως αντισυστημικές.

Aυτή την ώρα χρειάζεται μια νέα κοινωνική – πολιτική συμφωνία για το αμέσως επόμενο διάστημα ώστε ενιαία ως κοινωνία να δώσουμε την μάχη για την νίκη. Οι κομματικές αντιπαραθέσεις που εντάσουν ακόμα και τα εμβόλια ή τα self tests, τα πρακτικά των συνεδριάσεων των ειδικών και τις απόψεις των Επιστημόνων κουράζουν. Έτσι δεν βγαίνει άκρη, μ΄αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να μιλάμε για μάχη μιας χώρας.

Η έκβαση αυτής της μάχης δεν είναι σημαντική μόνο για τα υγειονομικά αποτελέσματα. Ας μην κρυβόμαστε. Το άνοιγμα του εμπορίου και της εστίασης, η άνοδος της Τουριστικής κίνησης τουλάχιστον στο διπλάσιο αποτέλεσμα από πέρυσι και η ετοιμασία για την γρήγορη απορρόφηση πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης από Σεπτέμβριο συνιστούν στοιχειώδεις προυποθεσεις για να μην έχουμε άλλες και πιθανά δραματικές περιπέτειες. Αναφέρω κάτι που ανέφερε πρόσφατα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας: «Οποιαδήποτε καθυστέρηση στην εκταμίευση των κεφαλαίων από το Ταμείο Ανάκαμψης θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την ανάκαμψη του ΑΕΠ και της απασχόλησης φέτος. Επίσης θα έκανε ακόμα πιο ασφυκτικό το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των επενδύσεων και των μεταρρυθμίσεων, με πρόσθετες αρνητικές επιδράσεις μεσομακροπρόθεσμα». Νομίζω ότι καταλαβαίνουμε !

Ας συνοψίσουμε επομένως κάποια βασικά σημεία που πρέπει να ρίξουμε βάρος:

–          Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια πειθούς για να εμβολιαστούν μαζικά οι πολίτες. Τα ποσοστά ακόμα και ευαίσθητων κατηγοριών είναι χαμηλά. Πολύ απλά. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

–          Είναι αναγκαίο τώρα πια να δούμε μια τόνωση της ατομικής ευθύνης όχι μόνο απέναντι στην ζωή των άλλων , αλλά και απέναντι στη συνολική πορεία της χώρας, δηλαδή μια τόνωση της εθνικής ευθύνης. Την βασική ευθύνη για να επιτευχθεί αυτή, φέρει η Κυβέρνηση.

–          Δεν αντέχει πια το σύστημα περιορισμών. Χρειάζεται σταδιακό άνοιγμα δραστηριοτήτων που έτσι κι αλλιώς είναι αναπόφευκτο , αφού η Τουριστική  περίοδος ανοίγει μετά τις 15 Μαΐου. Άνοιγμα που θα συνοδεύεται από αυστηρό σύστημα ελέγχων, αφού όσο και αν εξορκίζουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα έχουμε ένα πισωγύρισμα και πάλι;

–          Χρειάζεται να υπάρχει πλήρης στήριξη των Επιχειρήσεων που θα ανοίγουν. Εκατοντάδες χιλιάδες Επιχειρήσεις κινδυνεύουν. Είναι επιτακτικό να υπάρχουν κεφάλαια στήριξης αλλά και να συζητηθεί και να αποφασιστεί γενναίο κούρεμα των συσσωρευμένων οφειλών που στο σύνολό τους απειλεί με μαζικά  λουκέτα μέχρι τα τέλη του 2021, αρχές του 2022.

Και μετά; Το ερώτημα τίθεται για την επόμενη μέρα για την οποία υπάρχει τουλάχιστον μια χρονική απροσδιοριστία. Το ερώτημα για το τι μπορεί να εμφανιστεί υπάρχει.

Ας αναφέρουμε όμως κάποια βασικές κατευθύνσεις που ως χώρα πρέπει να ακολουθήσουμε:

–          Είναι ανάγκη να δούμε τον καθορισμό ενός ολοκληρωμένου σχεδίου στήριξης και εκσυγχρονισμού του Ε.Σ.Υ. Σήμερα είναι κουρασμένο, άγγιξε πολλές φορές τα όρια κατάρρευσης. Άντεξε μεν αλλά έδειξε ότι χρειαζόμαστε ένα νέο ΕΣΥ στηριγμένο σε σε ένα αποκεντρωμένο, σύγχρονο Πρωτοβάθμιο σύστημα  – επιπλέον χρηματοδότηση και στελέχωση στους τομείς που υπάρχει μεγάλη ανάγκη – αναδιοργάνωση των Νοσοκομείων.

–          Χρειάζεται να δούμε την διασφάλιση πλήρους λειτουργίας σχολείων και Α.Ε.Ι με συνθήκες ασφάλειας από Σεπτέμβριο, λαμβάνοντας υπόψη και τα μορφωτικά κενά που έχουν δημιουργηθεί. Υποθέτω ότι οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων θα έχουν εμβολιαστεί. Ας σημειώσω δε ότι ειδικές κατηγορίες εργαζομένων όπως οι εκπαιδευτικοί και οι νοσοκομειακοί πρέπει να εμβολιαστούν υποχρεωτικά. Θεωρώ αστείο πια να μιλάμε για προσπάθεια πειθούς μετά από πάνω από ένα χρόνο δοκιμασία για όσους έχουν ως λειτούργημα και εργασία να μορφώνουν τα παιδιά μας ή να φροντίζουν την υγεία μας. Χρειάζεται όμως και ένα μέτρο ακόμα. Τέλη Αυγούστου , αρχές Σεπτεμβρίου είναι επιτακτικό να υπάρχει σχέδιο εμβολιασμού όλων των μαθητών.

–          Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι η νέα κανονικότητα θα διαφέρει από την προ κορονοϊό εποχή. Κάποια πράγματα ήρθαν για να μείνουν. Άλλαξαν πολλά. Οι μεγάλες καταστροφές όπως είναι μια πανδημία επιδρούν σε αλλαγές σ΄όλο τον πλανήτη, αλλά επιταχύνουν φαινόμενα που ήταν ήδη σε εξέλιξη, κάνουν εμφανέστερα τα δυνατά και αδύνατα σημεία μιας χώρας. Άλλαξαν από την υγιεινή μέχρι τις καταναλωτικες μας συνήθειες, οι εργασιακές συνθήκες μέχρι τις ταξιδιωτικές συνήθειες. Η  Τηλεργασία ήρθε για να μείνει και μαζί με τις δυνατότητες αναδεικνύονται και κίνδυνοι για το εργασιακό πλαίσιο. Είναι ανάγκη να μελετήσουμε αυτό το πλαίσιο αλλαγών ,να ούμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα μας επιτρέψει να μην υπάρχει μια μαζικη καταστροφή θέσεων εργασίας όταν η 4^η βιομηχανική επανάσταση και η ρομποτική θα μπαίνει πιο δυναμικά στην ζωή μας.

–          Χρειάζονται γενναίες αλλαγές στο αναπτυξιακό, παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Πολλοί μελετητές θεωρούν ότι η πανδημία και η οικονομική κρίση μπορεί να επιδεινώσουν τις κοινωνικές – οικονομικές ανισότητες. Να έχουν επιπτώσεις στην απασχόληση, στην απώλεια θέσεων εργασίας, ειδικά σε τομείς οικονομίας που στηρίζονται στην φτηνή εργασία, στους χαμηλούς μισθούς, καθώς και ανάμεσα στις γυναίκες και τους νέους. Άλλοι είναι πιο αισιόδοξοι .Θεωρούν ότι οι οικονομίες θα μπουν σε μια φάση μπουμ, ταχύρρυθμης ανάπτυξης, απορρόφησης των συσσωρευμένων χρεών, ότι το ελατήριο θα εκτιναχθεί.

Ούτε η κινδυνολογία, ούτε ο γενικός ενθουσιασμός βοηθούν. Στην χώρα μας θα εισρεύσουν τεράστια κονδύλια από κοινοτικούς πόρους μαζί και με τα ιδιωτικά κεφάλαια που θα πρέπει να μπουν. Έχουμε δηλαδή μια μοναδική ευκαιρία δημιουργίας μιας νέας Ελλάδας, αρκεί βέβαια να κινηθούμε γρήγορα, αποτελεσματικά, με βάση σχέδιο. Πριν απ΄όλα χρειάζεται να ξεφύγουμε από τη διαρκή πόλωση και να μιλήσουμε όλοι με όρους εθνικής ευθύνης . Θα είναι εγκληματικό να χάσουμε αυτή την ευκαιρία.