Connect with us

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Nάντια Γιαννακοπούλου για ενδοοικογενειακή βία: “Ο εγκλεισμός, ως συνέπεια και μέτρο προστασίας της πανδημίας δεν αποτέλεσε για  όλες τις γυναίκες ένα ασφαλές καταφύγιο.”

Published

on

Ομιλία  της Νάντιας Γιαννακοπούλου στην διαδικτυακή συζήτηση του Τομέα Ισότητας του Κινήματος Αλλαγής με θέμα: Η θέση της γυναίκας μέσα στην πανδημία:

photography by Olga Tzimou/ www.olga-t.com

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΙΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Γεια σας,

Η πρωτοβουλία για την σημερινή συζήτηση ήταν μια κίνηση που μας επιτρέπει να ανταλλάξουμε απόψεις για το πως έχει επιδράσει η πανδημία στην ζωή των γυναικών.

Ας πούμε κατ΄αρχήν , ότι στην διάρκεια της καραντίνας της Άνοιξης αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε όλοι, άνδρες και γυναίκες , ότι πολλά αλλάζουν και μπαίνουν στην ζωή μας πιο έντονα. Ο φόβος, η δυσκολία να βρεθείς με ανθρώπους αλλά και η δυνατότητα να μιλάς μέσω του διαδικτύου και να διαβουλεύεσαι, η διαρκής προσπάθεια για περιορισμό της διάδοσης του φονικού ιού αλλά και η ανάδειξη των δυνατοτήτων αλλά και των κινδύνων από τηλεεργασία, τηλεκπάιδευση δημιουργούν νέες συνθήκες. Το ίδιο και άλλα προβλήματα που συνδέονται με την ύπαρξη φόβου απέναντι σε ένα αόρατο γιατρό και την επίδραση στην ψυχολογία του μέσου ανθρώπου , όπως και πως διαμορφώνονται οι κοινωνικές σχέσεις.

Είναι νέο το τοπίο για όλους, αλλά είναι νέο ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Η γυναίκα επαγγελματίας και κοινωνικό ον με δραστηριότητα, η γυναίκα σύζυγος, η γυναίκα μητέρα ήταν πάντα ένας δύσκολος συνδυασμός. Σήμερα αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο. Ας σκεφτούμε μια γυναίκα που πρέπει με ζωντανή εργασία ή τελεεργασία να εργαστεί, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να έχει ένα παιδί που παρακολουθεί μαθήματα με τηλεκπάιδευση και ένα άλλο που πρέπει να πάει και να γυρίσει από το σχολείο, ενώ υπάρχουν και όλες οι άλλες ευθύνες του σπιτιού. Το πλαίσιο διαμορφώνεται ασφυκτικά και επιδρά σε όλες τις πτυχές της ζωής της.

Ωστόσο, θέλω να αναδείξω κάτι που εντοπίσαμε στην διάρκεια της καραντίνας του Μαρτίου και υπάρχει είτε έχουμε μια χαλαρότερη καραντίνα όπως τώρα είτε σε συνθήκες ενός μεγαλύτερου αναγκαστικού λόγω του κινδύνου. Αναφέρομαι στο πρόβλημα της ενδοοικογενειακής βίας. Ο εγκλεισμός, ως συνέπεια και μέτρο προστασίας της πανδημίας δεν αποτέλεσε για  όλες τις γυναίκες ένα ασφαλές καταφύγιο. Με βάση όλα τα στοιχεία τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αυξήθηκαν κατακόρυφα, ενώ παράλληλα υπήρξε μεγαλύτερη δυσκολία από πλευράς γυναικών να καταγγείλουν το περιστατικό. Η συνεχής συνύπαρξη θύτη και θύματος η ένταση που δημιούργησε ο διαρκής εγκλεισμός και ενδεχόμενα συνοδά προβλήματα (λχ οικονομική δυσπραγία, ανεργία κτλ) δυσχέρανε ακόμη περισσότερο την κατάσταση τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως.  

Η ανάγκη ενημέρωσης και παρεμβάσεων ενεργοποίησε άμεσα την Επιτροπή ισότητας  της Βουλής προκειμένου να υπάρξει διάχυση της πληροφορίας σχετικά με το φαινόμενο και τους τρόπους αντιμετώπισης του από πλευράς γυναικών. Προωθήθηκαν πρωτοβουλίες.

Ο ρόλος της Επιτροπής μπορεί να αποβεί σημαντικός ως προς την ευαισθητοποίηση του κοινού για το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας. Εξίσου σημαντικός και ο ρόλος των δημοσιότητας και των ΜΜΕ. Θα έλεγα ότι το θέμα αφορά όλους μας, Αρχές, φορείς , κόμματα χρειάζεται να δούμε με ξεχωριστή ευαισθησία και εγρήγορση το πρόβλημα.

Advertisement