Οι ιδανικές οργανωτικές αρχές μιας προοδευτικής νεολαίας

Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαρρυ – Φοιτητής

Το προοδευτικό κίνημα της χώρας μας βρίσκεται σε άνοδο,αυξάνονται συνεχώς οι νέοι που θέλουν να δουν μια ριζική αλλαγή,ένα καλύτερο μέλλον,τον θάνατο του παλιού πολιτικού συστήματος,τον θάνατο των παθογενειων του ελληνικού κράτους,τον θάνατο της κρατικής ανυπαρξίας,τον θάνατο της διαφθοράς,τον θάνατο της ολιγαρχίας,την γέννηση μιας νέας σοσιαλιστικής Ελλάδας!

Παρότι βρίσκεται αυτό το κίνημα σε άνοδο από τα κάτω από τα πάνω οι σημερινοί κομματάρχες των προοδευτικών κομμάτων κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου!

Αντί να προσπαθήσουν να προσεγγίσουν την νεολαία κρατάν τα κομματικά όργανα νεολαίας τους είτε στη σήψη είτε στην ανυπαρξία. Αντί ως ευκαιρία, ευκαιρία για την επικράτηση και υλοποίηση των ιδεών τους με την βοήθεια της δυναμικής της νεολαίας, ευκαιρία για την χρησιμοποίηση του κινήματος για να έρθουν στην εξουσία και να υλοποιήσουν τα νέα αιτήματα, βλέπουν την νεολαία ως απειλή, φοβούνται πως άμα αυτοί οι ενεργοί και ένθερμοι νέοι έρθουν στο κόμμα,οι αργοσχολοι,οι ανίκανοι και οι οπορτνουνιστες δηλαδή αυτοί,πλέον δεν θα έχουν θέση στην νέα σύνθεση. Φοβούνται πως θα χάσουν τις ασήμαντες θέσεις τους, προτιμούν να έχουν ένα αδρανές ηλίθιο κοινό να τους χειροκροτεί μια φορά τον χρόνο που θα σηκωθούν από τις καρέκλες τους (με δυσκολία βεβαίως μιας που το κρέας έχει γίνει ένα με το ξύλο του καθίσματος) και θα δώσουν μια κλειστή ομιλία ή θα κόψουν μια βασιλόπιτα τον Φεβρουάριο παρά δυναμικούς συντρόφους που θα μπορέσουν να πάνε το κόμμα μπροστά.

Αυτό σημαίνει πως οι νέοι πρέπει να παρατήσουν τα κόμματα; Να παρατήσουν την οργάνωση,τον αγώνα για εξουσια; Βεβαίως και όχι! Ένα κίνημα δίχως οργάνωση δεν μπορεί να αναπτύξει ένα υπαρκτό πρόγραμμα,δεν θα μπορέσει ποτέ να δει τις ιδέες του να λογαριάζονται από την εξουσία. Όσοι κι αν ήμαστε αριθμητικά αν δεν ήμαστε οργανωμένοι δεν μετράμε ως σύνολο παρά ως μονάδα. Είναι ανάγκη αν θέλουμε όντως να έχουμε κάποια επίδραση να οργανωθούμε! Είναι υποχρέωση αν όντως μας ενδιαφέρουν οι ιδέες και τα ιδανικά μας! Είναι υποχρέωση αν οι κομματάρχες στέκονται ταμπουρωμένοι έξω από την πύλη της επαρκούς οργάνωσης νεολαίας να τους σπρώξουμε και να ανοίξουμε εμείς τις θύρες,για μια νεολαία από τους νέους για τους νέους.

Αυτή λοιπόν η νέα νεολαία πρέπει να έχει τις εξής οργανωτικές αρχές:

1)Να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις κατά της αστικής βίας που ασκεί η κυβέρνηση.Να βρίσκεται μπροστά κατά των πλειστηριασμών,να βρίσκεται στο πλευρό των εργαζομένων του ΕΣΥ κατά το ξεπούλημα του Άδωνι Γεωργιάδη,να μην φοβηθεί να οργανώνει μαζικές καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια για να αποφευχθεί η ίδρυση “Ωνάσειων σχολείων” και ιδιωτικών πανεπιστημίων.

2)Να ιδρύσει στέκια ψυχαγωγίας και πολιτικής ζύμωσης,να οργανώσει πολιτισμικές και αθλητικές εκδηλώσεις με σκοπό την εξάπλωση της νεολαίας,της μύησης των απολιτικ στοιχείων.

Η ύπαρξη μιας οργανωμένης προοδευτικής νεολαίας είναι αναγκαία πιο πολύ από ποτέ. Αν δεν υπάρξει είναι πολύ πιθανό πως αυτήν την οργή που έχει σήμερα νεολαία για το σύστημα να την εκμεταλλευτεί η ακροδεξιά. Ήδη βλέπουμε ακροδεξιούς YouTuber να περνούν εκατοντάδες χιλιάδες προβολές στα βίντεο τους, μόλις πέρσι είχαμε δει πορεία για την αποφυλάκιση του ακροδεξιού, μισογύνη,κατηγορούμενο για βιασμό και μαστροπεια Άντριου Τέιτ στο Μοναστηράκι, μια πορεία που οι παρευρισκόμενοι ήταν αποκλειστικά των ηλικιών 14-19 με ελάχιστες εξαιρέσεις. Αυτά τα συμβάντα πρέπει να μας αγχωνουν αλλά πρωτίστως να μας ταρακουνανε και να μας κάνουν επιτέλους πρόθυμους να κάνουμε την υπέρβαση!