Με αφορμή την τελευταία κακοκαιρία, επιτέλους πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά για τις υποδομές της χώρας. Τεχνοκρατικά και επαγγελματικά. Μακριά από αντιπολιτευτική διάθεση και κομματικές παρωπίδες, συγκρίσεις μεταξύ καταστροφών και κακοδιαχείρισης των κυβερνώντων.

Γιατί, και ενώ γράφω αυτό το άρθρο, 200 χιλιάδες νοικοκυριά, στην πρωτεύουσα της Ελλάδας βρίσκονται χωρίς ρεύμα για δεύτερη ή και τρίτη συνεχή ημέρα. Για κάποιο περίεργο -σε φυσιολογικά κράτη- λόγο, η φρικτή αυτή κατάσταση γίνεται πεδίο «κοκορομαχίας» για μια ακόμα φορά, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. 

Οι μεν, πριν καν αποκτήσουν όλη την πληροφόρηση, βρήκαν ευκαιρία να επιτεθούν στην κυβέρνηση, με ένα συνονθύλευμα γεγονότων, από το κλείσιμο της εθνικής οδού,  τα ΜΜΜ και τα delivery, μέχρι τη διακοπή ρεύματος και υδροδότησης. Οι δε, κατά την προσφιλή τακτική τους πέρασαν στην αντεπίθεση με «ιστορική αναδρομή» από την κακοδιαχείριση της χιονόπτωσης το 2017 και τον εγκλωβισμό οδηγών στην εθνική οδό, μέχρι και αναφορές για την τραγωδία στο Μάτι (!). 

Μόλις μια εβδομάδα μετά την Ικαρία, ξαναζούμε το διαγωνισμό ανευθυνότητας και ανικανότητας μεταξύ των δυο! 

Θα σταθώ στα δυο βασικά ζητήματα που προκάλεσε η ‘’Μήδεια’’. 

Το πρώτο είναι η πολιτική απόφαση του κλεισίματος της εθνικής οδού. Αντιλαμβάνομαι πλήρως τους λόγους που οδήγησαν στη συγκεκριμένη απόφαση. Όντως οι εικόνες της ουράς είκοσι χιλιομέτρων το 2017 είναι ακόμα νωπές και η κυβέρνηση ήθελε να αποφύγει πάση θυσία ανάλογα περιστατικά. Ήθελε επίσης πάση θυσία να αποφύγει νεκρούς στο δρόμο, λόγω κακοκαιρίας.

Όμως, μια τέτοια απόφαση είναι απλά και ξεκάθαρα παραδοχή ήττας. Η κυβέρνηση παραδέχεται ωμά ότι είναι ανίκανη να διαχειριστεί μια κακοκαιρία. Lockdown για πάσα νόσο δηλαδή. Τη στιγμή που ολόκληρα κράτη ζουν σε συνθήκες πολικού ψύχους και χιονοπτώσεων, πολύ χειρότερων από τη χθεσινή, για μήνες ολόκληρους, χωρίς να παραλύουν τα πάντα. 

Το δεύτερο είναι η διακοπή ρεύματος σε χιλιάδες σπίτια, λόγω πτώσης δέντρων σε κολώνες της ΔΕΗ. Επίσης πολλές περιοχές δεν είχαν υδροδότηση, λόγω κεντρικού προβλήματος σε ένα αντλιοστάσιο. Η «εύκολη» δικαιολογία για τη μανία της φύσης, που την ακούμε για πολλά χρόνια, πλέον δεν καλύπτει κανένα. 

Προσοχή, δεν θα λαϊκίσω, λέγοντας ότι είναι αποκλειστικά ευθύνη της κυβέρνησης. Πολλές πτώσεις δέντρων θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί από το κλάδεμα τους, κάτι που είναι ευθύνη της αυτοδιοίκησης. Θα μπορούσε επίσης να υπάρχει πλάνο από τη ΔΕΔΔΗΕ για τέτοια περιστατικά και έγκαιρη προειδοποίηση των αρχών

Σε κάθε περίπτωση όμως, η Πολιτική Προστασία, η οποία συστάθηκε για να προλαμβάνει και να μετριάζει τις συνέπειες των ακραίων φαινομένων θα μπορούσε να προετοιμαστεί πολύ καλύτερα ή να δείξει καλύτερα αντανακλαστικά, έστω και την ύστατη στιγμή.

Αρκέστηκε στο κλείσιμο της εθνικής οδού την πρώτη μέρα, στην κήρυξη των δήμων σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και την κλήση του στρατού τη δεύτερη ημέρα και την επίρριψη της ευθύνης για την αποκατάσταση της ηλεκτροδότησης στον ΔΕΔΔΗΕ…σήμερα.

 Εδώ έρχεται η ευθύνη του επιτελικού κράτους και η τεράστια συμβολή του στην αποφυγή μετατόπισης ευθυνών μεταξύ των αρμοδίων, κατόπιν εορτής.

Η συζήτηση πρέπει να ξεκινήσει και πρέπει να ξεκινήσει άμεσα. Όχι μόνο για τις χιονοπτώσεις, αλλά για κάθε είδους επαναλαμβανόμενη φυσική καταστροφή. Πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμοί, καύσωνες. Υπάρχουν πάρα πολλές καλές πρακτικές παγκοσμίως που μπορούμε να υιοθετήσουμε και να τις προσαρμόσουμε στις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας μας. 

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αλλά χρειάζεται να κάνουμε τα δυο πρώτα βήματα. Καταρχάς την αποκομματικοποίηση της Πολιτικής Προστασίας, ως συνδετικό κρίκο όλων των εμπλεκομένων και κατά δεύτερον μια τεράστια πολιτική παραδοχή από όλους. Τα καιρικά φαινόμενα και οι φυσικές καταστροφές απαγορεύεται να είναι πεδίο κομματικής αντιπαράθεσης.