Γράφει ο Γραμματέας Οργανωτικού του Κινήματος Αλλαγής, Στέφανος Παραστατίδης:

”Επιτελικό κράτος και στην παιδεία”

Αμέσως μετά τις εκλογές του Ιουλίου 2019 και το σχηματισμό Κυβέρνησης ΝΔ, υπήρξαν ισχυρές πιέσεις προς την πολιτική Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, για άμεση αντικατάσταση των Διευθυντών Εκπαίδευσης με υπηρεσιακούς Διευθυντές για την καλύτερη οργάνωση του περίφημου ‘’επιτελικού κράτους’’.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και επί κυβέρνησης Καραμανλή το 2004, με υπουργό παιδείας την κα Γιαννάκου. Τοποθετήθηκαν προσωρινοί μεταβατικοί Δντες εκπαίδευσης, οι οποίοι παρέμειναν στη θέση τους για 3 ολόκληρα χρόνια!

Στα τέλη Ιουνίου – και χωρίς να έχουν ολοκληρωθεί οι Πανελλαδικές Εξετάσεις- επανήλθε έντονα η φημολογία για «προσωρινούς» Διευθυντές Εκπαίδευσης. Βέβαια λίγες μέρες πριν με την ψήφιση του ν. 4692/2020 η θητεία όλων των στελεχών εκπαίδευσης παρατάθηκε.
Πιο συγκεκριμένα με το άρθρο 52: «Στελέχη της εκπαίδευσης που υπηρετούν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, των οποίων έχει λήξει ή πρόκειται να λήξει η θητεία για την οποία έχουν επιλεγεί, εξακολουθούν να ασκούν τα καθήκοντά τους και μετά τη λήξη της, έως την επιλογή, τοποθέτηση και ανάληψη υπηρεσίας νέων στελεχών». Η απάντηση του Υπουργείου ήταν ότι «δεν υπάρχει προς το παρόν τέτοια σκέψη»!

Να όμως που η σκέψη του κομματικού ελέγχου ήταν δελεαστική και επανήλθε , καθώς μόλις κατατέθηκε, από την υπουργό παιδείας Νίκη Κεραμέως, προς ψήφιση, στη Βουλή στο Σχέδιο Νόμου για την Ιδιωτικής Εκπαίδευση τροπολογία, με την οποία προβλέπεται η αντικατάσταση των Διευθυντών Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με προσωρινούς Διευθυντές Εκπαίδευσης. Ο ”μεταβατικός” τρόπος τοποθέτησής τους είναι αμιγώς κομματικός, μέσω μίας πενταμελούς επιτροπής, χωρίς καν μοριοδότηση, με εξέταση του φακέλου και εισήγηση του κάθε μέλους.

Αυτό που θα έπρεπε να έχει συμβεί θα ήταν η αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της εκπαίδευσης με μοριοδότηση των προσόντων των ενδιαφερομένων ώστε να καθίσταται αξιοκρατική και διαφανής η διαδικασία, δομημένη και μαγνητοφωνημένη συνέντευξη και γραπτό διαγωνισμό υπό την ευθύνη του ΑΣΕΠ (πράγματα που θυμίζω έκανε το ΠΑΣΟΚ στην κατεύθυνση της αξιοκρατίας – βλέπε νόμο Διαμαντοπούλου).

Η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να παραμείνουμε ένα κράτος ημετέρων, στη δικαιοσύνη, στα σώματα ασφαλείας, στην παιδεία, την υγεία και γενικότερα στην κρατική μηχανή ή αν αναζητά τον περισσότερο έλεγχο, έχοντας ακριβώς την ίδια αντίληψη με αυτούς που καταγγέλλει, δηλαδή τους αναχρονιστές του ΣΥΡΙΖΑ. Προς το παρόν, η διαπίστωση της επιλογής είναι εύκολη, ακόμη από τον τρόπο που λειτούργησε αυτή η κυβέρνηση με τα ΜΜΕ, επικαλούμενη ταυτόχρονα τη δημοκρατία.

Ενόσω η ΝΔ χτίζει ξανά το δικό της πελατειακό κράτος και ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύεται με ταμπέλες και αντιπολιτεύεται με κραυγές, εμείς πιστεύουμε σε ένα ισχυρό θεσμικό κράτος, με ανεξάρτητους θεσμούς σε όλα τα επίπεδα (ΑΣΕΠ, Διαύγεια, ΕΛΣΤΑΤ, Αξιολόγηση Δντων, Συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές κτλ), διότι αυτό είναι που, έναντι των αντιθεσμικών εξαρτήσεων του πολίτη, ορίζει ένα κράτος δικαίου. Και το κράτος δικαίου είναι αυτό που προστατεύει ουσιαστικά τον αδύναμο.