“Ώρα ευθύνης” Γράφει η Νάντια Γιαννακοπούλου.

ΩΡΑ ΕΥΘΥΝΗΣ

της Νάντιας Γιαννακοπούλου,

Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθήνας Κινήματος Αλλαγής

photography by Olga Tzimou/ www.olga-t.com

Βρισκόμαστε σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Οι επόμενοι μήνες, πέρα και από τη διάρκεια του δεύτερου lockdown, θα είναι πολύ δύσκολοι, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σ’ όλη την Ευρώπη, σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Έχουμε να δώσουμε μια πολύμηνη μάχη, πρωτίστως για την υγεία και τη ζωή μας, αλλά και για την οικονομία, για να μην καταστραφούν χιλιάδες επιχειρήσεις και χάσουν τη δουλειά τους άνθρωποι. Μαζί με ένα πολύ επιθετικό δεύτερο κύμα του κορονοιού, σηκώνεται απειλητικά και το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης, λόγω της πανδημίας. Οι καταστάσεις προδιαγράφονται πολύ δύσκολες και όλοι πρέπει να δούμε τη μεγάλη εικόνα.

Ακριβώς αυτή την ώρα, μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη συγκυρία, είναι αναγκαίο να αναδειχτούν και πάλι εκείνα τα στοιχεία που μας έβγαλαν νικητές στη δοκιμασία του πρώτου κύματος και αυτά ήταν: οι Ειδικοί που παρακολουθούν τις εξελίξεις και εισηγούνται μέτρα με αυστηρά υγειονομικά κριτήρια – η Κυβέρνηση, που παίρνει αποφάσεις έγκαιρα και ολοκληρωμένα, η Aντιπολίτευση, που ασκεί κριτική σε λάθη, ολιγωρίες  και καταθέτει προτάσεις που συμβάλουν – η Κοινωνία, που συνειδητοποιεί την κρισιμότητα των στιγμών και υλοποιεί τα μέτρα. Είναι φανερό, ότι αυτό το «τρίγωνο της επιτυχίας» έσπασε στο μεσοδιάστημα. Τώρα είναι η ώρα να επαναλειτουργήσει, και ειδικά, το πολιτικό σύστημα να δείξει την ευθύνη του.

Αυτό δεν σημαίνει χάρισμα στην κυβέρνηση, δεν σημαίνει να μην ασκεί κριτική η Αντιπολίτευση. Άλλωστε τόσο το Κίνημα Αλλαγής, όσο και εγώ, έχουμε ασκήσει κριτική για την απουσία σχεδίου και για σειρά από θέματα, όπως για το άνοιγμα των σχολείων, την ενίσχυση του στόλου λεωφορείων, που ήταν καθημερινοί χώροι επικίνδυνου συνωστισμού, την καθυστέρηση διορισμών ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού κ.ά. Σημαίνει, όμως, κριτική με βάση δομημένο εναλλακτικό σχέδιο και στοιχεία – προτάσεις που συμβάλουν σε λύσεις. Σημαίνει ότι δεχόμαστε όλοι τα αυτονόητα όπως: Παγκοσμιότητα του προβλήματος – κρισιμότητα κατάστασης – ανάγκη να τονωθεί η ατομική ευθύνη, χωρίς να θεωρείται κάλυψη των Κυβερνητικών ευθυνών – ανάγκη να εξηγήσουμε στους νέους μας γιατί πρέπει να προσέχουν, χωρίς να σπεύδουμε να τους χαϊδέψουμε  – υπεράσπιση των Επιστημόνων που δίνουν τη μάχη και όχι να τους κάνουμε επίθεση, όπως συνηθίζουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – μέτωπο κατά όσων συνωμοσιολογούν και λανσάρουν απόψεις άρνησης της μάσκας και των μέτρων της καραντίνας – Συμφωνία στην υλοποίηση των μέτρων της καραντίνας, άρα και κάποια καθαρά ΟΧΙ σε κάθε είδους δραστηριότητα που δημιουργεί επικίνδυνους συνωστισμούς.

Είμαστε σε  ώρα ευθύνης. Μάλλον δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα θέματα και κάποιοι δεν μπορούν να ξεφύγουν από μικροκομματικούς υπολογισμούς. Και γι’ αυτό κρύβονται πίσω από δήθεν προτάσεις (π.χ Υπουργός Υγείας κοινής αποδοχής) για να καλύψουν την επιθετικότητά τους. Οι άνθρωποι κινδυνεύουν, η χώρα κινδυνεύει. Ας δείξουμε ότι όλοι βρισκόμαστε σε ένα άλλο σημείο πολιτικής αντίληψης και λειτουργίας.