“Αστραψε και βρόντηξε” ο Σκανδαλίδης στη Βουλή: Ο κ. Σταϊκούρας κάνει προεκλογικές εξαγγελίες, όχι συζήτηση για Προϋπολογισμό

Ομιλία του Ειδικού Αγορητή του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, Κώστα Σκανδαλίδη, στην Επιτροπή Οικονομικών για το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2023

Παρακολουθώ τον Πρωθυπουργό, εδώ και πολλές μέρες, να είναι σε φουλ προεκλογική περίοδο, παρότι τα προβλήματα της χώρας είναι αναντίστοιχα με την επικοινωνιακή καταιγίδα που τον συνοδεύει στις προεκλογικές του εξορμήσεις. 

Πρέπει να πω ότι σήμερα, ο Υπουργός Οικονομικών, πιστός υπηρέτης της πρωθυπουργικής εντολής, ξεκινά από το προσχέδιο κιόλας του Κρατικού Προϋπολογισμού, που άλλες φορές δεν το συνήθιζε, να μας παρουσιάσει μια προεκλογική διακήρυξη για το πόσο καλή είναι η οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης και πόσο ανεβάζει τη χώρα και την ευημερία του λαού. 

Όλα αυτά, τα οποία περιέγραψε με τον πιο γλαφυρό τρόπο, τα έκανε διαβάζοντας αυτή την προεκλογική διακήρυξη. 

Οι αριθμοί που περιγράφονται όμως με τέτοιες μεγαλοστομίες και παρατίθενται σωρευτικά, έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με τη ζωή και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και, μάλιστα, της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. 

Μου κάνει εντύπωση πως μπορεί με ευκολία να λέει ότι σήμερα η ζωή και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών είναι πολύ καλύτερα από άλλες φορές και ότι είναι τόσο ευεργετική η οικονομική πολιτική, που καθιστά τους πολίτες αισιόδοξους για την πορεία της χώρας. 

Πριν μπω στη τετριμμένη και στην συνηθισμένη αντιπαράθεση περί του προσχεδίου του Προϋπολογισμού, θα πω τέσσερις πέντε φράσεις για τη σειρά των ενεργειών και των πολιτικών που περιέγραψε και που τις θεωρεί ότι ήταν προοδευτικές και οδηγούν τα πράγματα μπροστά. 

Σε ό,τι αφορά την ενεργειακή κρίση, κατηγόρησε συνολικά την Αντιπολίτευση ότι χρησιμοποιεί ουσιαστικά την παροχολογία. Εμείς δεν κάναμε, σαν ΠΑΣΟΚ, καμία προεκλογική παροχολογία για την ενεργειακή κρίση. Εμείς μιλήσαμε για το πλαφόν στη λιανική τιμή της ενέργειας, που απαγορεύει στους παρόχους και στους ενδιάμεσους, από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση του προϊόντος, να σωρεύουν υπερκέρδη και να κάνουν αισχροκέρδεια. 

Αντίθετα, εάν κάθε μήνα δίνει η Κυβέρνηση και από κάποια δισεκατομμύρια που τα παίρνει από τους φόρους των εργαζομένων κυρίως, και τα δίνει στις ενισχύσεις, κάθε άλλο παρά ευνοούν και βοηθούν την οικονομική κατάσταση των ανθρώπων στη χώρα μας. 

Το δεύτερο. Μας κατηγόρησε η Κυβέρνηση ότι δεν μπορούσε να προσδιορίσει τον πληθωρισμό από πριν, όπως δεν μπορούσε να τον προσδιορίσει και ολόκληρη η Ευρώπη. 

Θέλω να θυμίσω ότι πέρσι στον Προϋπολογισμό, εμείς προειδοποιήσαμε γι’ αυτό που θα συνέβαινε και έρχεται τώρα να πει ότι με βάση αυτόν τον πληθωρισμό, αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση με τα μέτρα της την ακρίβεια. 

Και η απάντηση είναι, ότι εμείς προτείνουμε μείωση του Φ.Π.Α. στα βασικά είδη, προτείνουμε ΕΚΑΣ για τους συνταξιούχους, προτείνουμε τιμαριθμικές αναπροσαρμογές στον κατώτατο μισθό. 

Και η Κυβέρνηση, απαντά, με τα καλάθια. 

Ποια είναι τα καλάθια; 

Ακούτε τις πρωινές εκπομπές από τα φιλοκυβερνητικά μέσα; 

Τις ακούτε να σας μιλούν για τη σύγχυση που υπάρχει; Για το πώς τα σούπερ-μάρκετ ξανακερδίζουν από αυτή τη διαδικασία, είτε χωρίς να μειώσουν τις τιμές, είτε μειώνοντας την ποσότητα και προσπαθεί να καταλάβει ο κάθε πολίτης και η κάθε νοικοκυρά που πάει να ψωνίσει στο σούπερ-μάρκετ ποιο είναι το καλάθι και το περιεχόμενο του; 

Έχει γίνει ανέκδοτο το καλάθι. 

Ενώ εμείς προτείναμε μια δομική λύση που έχει σχέση απευθείας με μια ορθολογική συγκράτηση των τιμών. 

Τρίτο. Η φτώχεια, θα πέσει, λέει, 0,5% έως 2% το 2023. Κι εγώ ρωτώ: Μια φτώχεια που όλοι οι οργανισμοί, συγκεκριμένα για το 2021 η ΕΛΣΤΑΤ έδειξε ότι κινείται περί το 20%, είτε οι οποιεσδήποτε αναλύσεις που γίνονται αυτή την εποχή και σε ευρωπαϊκό επίπεδο προσδιορίζουν τη φτώχεια περί το 20%. Εγώ, θέλω να ρωτήσω, εάν η εσωτερική κατανομή της φτώχειας, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ανεβάζει ή μειώνει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που είναι φτωχοί; 

Πάμε σε εξευτελιστικές διαδικασίες για τα πιο φτωχά νοικοκυριά και δεν συγκρατείται με αυτόν τον τρόπο η φτώχεια. 

Για τις εξαγωγές, θα πω στη συνέχεια για το εμπορικό έλλειμμα και τις τεράστιες εισαγωγές που γίνονται. Τις δε επενδύσεις που συνήθως αυξάνονται θεαματικά, πέρα από κάποιες ξένες επενδύσεις, εννοώ σε επίπεδο περισσότερο μελλοντικών έργων, γίνονται στη βάση του τουριστικού συναλλάγματος και να ρωτήσουμε, την αντιστοίχηση στο βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων που είναι στα ξενοδοχεία όπου γίνονται οι επενδύσεις, κυρίως οι ξένες επενδύσεις σε ό τι αφορά τη φετινή τουριστική περίοδο, εάν το βιοτικό τους επίπεδο από αυτές τις επενδύσεις ωφελήθηκαν σε κάτι. 

Νομίζω ότι η εικόνα της χώρας δεν επιτρέπει παρόμοιες προεκλογικές διακηρύξεις, διότι συνιστούν πραγματικά προσβολή στους ανθρώπους του μόχθου, της εργασίας και της παραγωγής στη χώρα μας. 

*

Ας αφήσουμε, όμως, αυτές τις προεκλογικές διαδικασίες και να πάμε στην «πιο πεζή κουβέντα» που συνηθίζεται να γίνεται στη συζήτηση του προσχεδίου. 

Η συζήτηση των προσχεδίων και των σχεδίων τα τελευταία χρόνια και τα μνημονιακά, αλλά και σε αυτά της ενισχυμένης επιτήρησης, έδειξαν ότι οι εξελίξεις στην οικονομία μπορεί να είναι τόσο δυναμικές, ώστε οι προβλέψεις του προσχεδίου να ανατρέπονται δραστικά από αυτές του σχεδίου προϋπολογισμού που συζητείται ένα μήνα μετά, αλλά αυτό δεν μειώνει τη σημασία της συζήτησης, που παραμένει μια ουσιαστική και όχι μια τυπική κοινοβουλευτική διαδικασία. 

Και αυτό, γιατί ο συνταγματικός νομοθέτης, μέσα από εμπειρία δεκαετιών, θέσπισε μια διαδικασία συζήτησης σε δύο στάδια, ώστε οι προβλέψεις για τη δημοσιονομική πολιτική του κράτους να αποτελούν αντικείμενο συστηματικής επεξεργασίας αλλά και λογοδοσίας της Κυβέρνησης έναντι της Βουλής και της κοινωνίας. Εάν, αυτό που ακούσαμε προηγουμένως από τον Υπουργό είναι λογοδοσία της Κυβέρνησης, δηλαδή, να αποδεχτεί ότι, κάτι βρε παιδί μου δεν πάει και καλά σε αυτή τη χώρα, όλα βαίνουν σαν ένα ταξίδι αναψυχής, ας πούμε, για τον κάθε άνθρωπο, για την κάθε οικογένεια, για τον κάθε πολίτη. Και εμείς, σαν ΠΑΣΟΚ, μέσα από τον αδιαμφισβήτητα θεσμικό μας ρόλο, θέλουμε πάντα να λειτουργούμε σοβαρά και τεκμηριωμένα, μέσα από αυτές τις διαδικασίες. Και γι’ αυτό θα ήθελα, πριν σχολιάσω αυτόν τον προϋπολογισμό, να σας θυμίσω: 

Στον πρώτο σας προϋπολογισμό, κύριοι της Κυβέρνησης για το 2020, σας θυμίσαμε ότι υπηρέτησε απολύτως τις δεσμεύσεις του κυρίου Τσίπρα, τις οποίες δεν τόλμησε να αμφισβητήσει ο κος Μητσοτάκης, όπως είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Θύματά του τα μικρομεσαία εισοδηματικά στρώματα, αφού στηριζόταν μονομερώς στη διαρκή φορολογική επιβάρυνση τους, μέσω της έμμεσης φορολογίας, για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων μαμούθ. Τελικά, ο προϋπολογισμός ανατράπηκε πλήρως, λόγω της έξαρσης της πανδημίας και μιας δημοσιονομικής εικόνας που διαμορφώθηκε, αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση ενεργοποίησε στις 20 Μαρτίου του 2008 τη ρήτρα διαφυγής του Συμφώνου Σταθερότητας. 

Ο δεύτερος προϋπολογισμός του 2021 καταρτίστηκε μέσα σε πρωτόγνωρες συνθήκες για τα μακροοικονομικά μεγέθη της χώρας και του πλανήτη. Οι μακροοικονομικές εκτιμήσεις αναθεωρούνταν συνεχώς προς τα κάτω. Εμείς τότε, ενώ βάλαμε πλάτη στα μέτρα της πανδημίας, σας μεμφόμασταν, γιατί στην αρχική διστακτικότητα σας στην αρχή της πανδημίας. Θυμάστε πόσες φορές αλλάξατε την περίμετρο των ωφελούμενων κλάδων και δραστηριοτήτων της οικονομίας. Αλλά εστιάσαμε και στη στόχευση των μέτρων σας και για τη διαχείριση της πανδημίας και για τη στήριξη της οικονομίας. Και σε αυτό το πεδίο δικαιωθήκαμε, αφού την περίοδο 2020-21 η Ελλάδα έχει τα υψηλότερα δημοσιονομικά ελλείμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οικονομία της είχε την 8η χειρότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 και κατάφερε να είναι ανάμεσα στις 10 χώρες που δεν κάλυψαν το 2021, την απώλεια του ΑΕΠ του 2020. 

Η Κυβέρνηση λοιπόν τότε, για να αλλάξει την ατζέντα από τη ζοφερή εικόνα του προϋπολογισμού, χρησιμοποιούσε το πυροτέχνημα του νέου αναπτυξιακού σχεδίου της Επιτροπής Πισσαρίδη και του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, παραπέμποντας σε ένα καλύτερο αύριο, που όμως, μάλλον, πρέπει να έχασε τον δρόμο του, αφού τότε προβλέπατε επενδυτικές δαπάνες 2,6 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και τελικά, αυτές προσγειώθηκαν σε μόλις 306 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή, το 10%των προβλέψεων, για να μιλάμε για την εκπλήρωση του προϋπολογισμού. 

Ο τρίτος σας προϋπολογισμός, για το έτος 2022, αποσκοπούσε να φέρει τα δημοσιονομικά μεγέθη πιο κοντά στα πλεονάσματα που θα απαιτηθούν, όταν αρθεί η ρήτρα διαφυγής του Συμφώνου Σταθερότητας. Εμείς αντιμετωπίσαμε ως θεμιτό αυτό τον στόχο, αλλά απορρίψαμε πλήρως το κυβερνητικό αφήγημα ότι το 22 θα ήταν έτος, σας θυμίζω τα λόγια σας, ολικής επαναφοράς και επιστροφής στην κανονικότητα. Γιατί, πρώτα απ’ όλα, αρνούμαστε να ονομάσουμε την υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, την αύξηση του πληθυσμού σε φτώχεια και τα 713 ευρώ του κατώτατου μισθού ως κανονικότητα. Αλλά και γιατί και σας καλώ να ανατρέξετε στα περσινά πρακτικά του προσχεδίου, αν το αμφισβητείτε, εμείς σας είχαμε προειδοποιήσει, ότι ο πληθωρισμός θα ήταν πρόβλημα και θα απαιτούσε δημοσιονομικές παρεμβάσεις και διαφορετικές προβλέψεις και εναλλακτικά σενάρια. Και αυτό, πολύ πριν έρθει ο πόλεμος στην Ουκρανία, γιατί βλέπαμε, ότι η δωδεκάμηνη μεταβολή του δείκτη τιμών είχε κυμανθεί από το μείον 2,3% το Δεκέμβριο του 20 στο 2,2% τον Σεπτέμβριο του 21 και σας προειδοποιήσαμε. Εσείς, κύριοι της Κυβέρνησης, ξέρετε πόσο προβλέψατε στο σχέδιο του προϋπολογισμού τελικά για το 2022, να κυμανθεί ο εναρμονισμένος δείκτης καταναλωτή; Μόλις 0,8 % και τώρα, στο προσχέδιο, τον εκτιμάτε ότι θα φτάσει το 8,8%. Γιατί θεωρούσατε, ότι ο πληθωρισμός θα είναι παροδικός. Αλλά, κάνατε ακόμη ένα λάθος, υποτιμώντας τον πληθωρισμό. Τότε και εσείς μας λέγατε ότι ο πληθωρισμός δεν θα είναι πρόβλημα, αφού ήταν από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη, ώσπου κατέληξε σήμερα να είναι τελικά από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Τα νούμερα θα τα παρουσιάσουμε στη συζήτηση που θα κάνουμε στη συζήτηση του προϋπολογισμού.

Και με αφορμή αυτό, πάμε τώρα στον τελευταίο σας Προϋπολογισμό για το έτος 2023.

Καταρχάς, θέλω να σταθώ στις μακροοικονομικές αβεβαιότητες, που εντοπίζουν το Δημοσιονομικό Συμβούλιο και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.

Όντως, οι τιμές των καυσίμων και ιδιαίτερα του φυσικού αερίου, η ενδεχόμενη συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος λόγω του πληθωρισμού, η περαιτέρω αύξηση των επιτοκίων δανεισμού, αλλά και οι πιθανές απώλειες αγοραστικής δύναμης των εμπορικών μας εταίρων, είναι σοβαροί παράγοντες αβεβαιότητας. Αυτά τα ζητήματα, θα επηρεαστούν και από την εξέλιξη του πολέμου στην Ουκρανία, που είναι αστάθμητος παράγοντας, αλλά οι πολιτικοί κίνδυνοι υπάρχουν και είναι ενδογενείς.

Το 2023, είναι εκλογική χρονιά και επειδή, δεν δικαιούμαστε να ξεχνάμε τις δύο εκλογικές χρονιές του 2007 και κυρίως του 2009, που οδήγησαν σε δημοσιονομικά ελλείμματα πρωτοφανή για τη χώρα, για χώρα του Δυτικού κόσμου, κρυμμένα κάτω από παχιά χαλιά.

Έχει σημασία να εξετάσουμε δύο θέματα με δημοσιονομικές επιπτώσεις, που δεν πρέπει να περνάνε απαρατήρητα. Το πρώτο θέμα είναι οι εγγυήσεις ύψους 18 δισ., που έχει δώσει το Ελληνικό Δημόσιο τις τιτλοποίησεις των μη εξυπηρετούμενων δανείων στο πλαίσιο του Προγράμματος «Ηρακλής». Αναμένεται στα τέλη Οκτωβρίου, να εκδώσει η Eurostat τις τελικές κατευθυντήριες γραμμές, για το εάν και σε ποιο βαθμό θα εγγραφούν στο Δημόσιο χρέος. Αυτό, βεβαίως, θα ήταν μια βόμβα με δυσάρεστες συνέπειες και δημοσιονομικές, αλλά και συνέπειες, όπως η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό.

Θυμίζουμε ότι το σχέδιο «Ηρακλής», έχει φυσικό «πατέρα» το ΣΥ.ΡΙΖ.Α., αλλά πολύ στοργικό συνεχιστή τη Νέα Δημοκρατία.

Εμείς, θυμίζουμε ότι είχαμε διατυπώσει ήδη, από το 2017, μια διαφορετική πρόταση για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων, στην οποία δεν είχε ρόλο η αγορά των funds, που έστησαν η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..

Κατανοούμε, γιατί δεν βολεύει σε κανέναν να συζητάμε το θέμα, αλλά πρέπει να μας πουν, πώς κατάφεραν να φτάσουμε εδώ, να κρέμεται μια ακόμη δαμόκλειος σπάθη, 18 δισ. ευρώ, πάνω από τους Έλληνες; 

Περιμένουμε τις εκτιμήσεις και τις πρόνοιες του Υπουργού Οικονομικών στην περίπτωση, που επιβεβαιωθεί το κακό σενάριο, τουλάχιστον, γιατί μεγάλο μέρος των εγγυήσεων, πιθανώς, να καταπέσει μεταξύ 2023 και 2025, οπότε θα αυξηθεί το χρέος, τότε, που δεν θα είναι ο ίδιος Υπουργός και πιθανότατα και η ίδια κυβέρνηση.

Το δεύτερο θέμα είναι το ζήτημα, που αναδείξαμε την προηγούμενη εβδομάδα, με επίκαιρη ερώτησή μας, στην οποία ο κ. Βεσυρόπουλος, απάντησε και επιβεβαίωσε, ότι η χώρα κατέβαλε δασμούς, που της καταλόγισε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μετά από ελέγχους της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF), για υποκοστολογήσεις μεγάλων ποσοτήτων εισαγομένων κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και παπουτσιών από την Κίνα, την περίοδο 2017 – 2019.

Ένα ακόμη βάρος, που η Νέα Δημοκρατία φορτώνει στους Έλληνες.

Δυστυχώς, ο κ. Βεσυρόπουλος, δεν έχει τη δημοκρατική ευαισθησία να ενημερώσει τους πολίτες, ποιο ήταν αυτό το ποσό, το οποίο αντιστοιχεί σε 17% περίπου των δασμών εκείνης της περιόδου και άρα, να αναλογεί σε εκατοντάδες εκατομμύρια;

Αναρωτιόμαστε. Αν σήμερα η κυβέρνηση έχει ίσως περισσότερη ευαισθησία να μας ενημερώσει, τι πλήρωσαν ως κεφάλαιο, πόσοι είναι οι τόκοι και πώς καταβάλανε αυτό το ποσό;

Από κει και πέρα, το Προσχέδιο, επιβεβαιώνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα συνεχίσει με την ίδια αναποτελεσματική και βαθιά άδικη οικονομική συνταγή και το 2023, παρά το γεγονός ότι αυτή επιβαρύνει καθημερινά και δυσανάλογα τον οικογενειακό προϋπολογισμό των μικρομεσαίων και ευάλωτων νοικοκυριών.

Η Γενική κυβέρνηση θα διανύσει μια δημοσιονομική απόσταση 5 δισ. ευρώ, από το πρωτογενές έλλειμμα του μείον 1,7% του 2022, σε πρωτογενές πλεόνασμα συν 0,7% το 2023, με εμφανή επίδραση στο ρυθμό πραγματικής ανάπτυξης της οικονομίας μόλις 2,1%, σε σχέση με το ρυθμό ανάπτυξης 5,3%,  που προβλέπεται για φέτος.

Είναι ενδεικτικό ότι οι δημόσιες δαπάνες προβλέπεται πως θα υποχωρήσουν ραγδαία κατά 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ το επόμενο έτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατανάλωση, που αποτελεί την κύρια συνιστώσα του ΑΕΠ. Είναι ζητούμενο να διατηρηθεί και το 2023 η πορεία του τουρισμού, που φέτος συνέβαλε τα μέγιστα στον ρυθμό ανάπτυξης, αφού φαίνεται, μετά από δύο χρονιές μεγάλης πίεσης λόγω της πανδημίας, ότι οι εισπράξεις θα επιστρέψουν στα επίπεδα του 2019. Αλλά πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε πως αυτό δεν αρκεί, πολύ χειρότερα αν οι προβλέψεις θα πέσουν έξω προς τα κάτω. 

Φοβάμαι ότι η Κυβέρνηση συνεχίζει, όπως και πέρυσι, να υποτιμά την εξέλιξη του πληθωρισμού και τις επιπτώσεις του, ενώ υποτιμά και την επίπτωση από την αύξηση των επιτοκίων, κινδύνους που επισημαίνουν και το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο και το Γραφείο Προϋπολογισμού στις εκθέσεις τους και για αυτό η στρατηγική του Υπουργείου Οικονομικών και του ΟΔΔΗΧ για τον δανεισμό ήταν φανερό πως ήταν λαθεμένη. Δεν κινήθηκαν στην άντληση φθηνού χρήματος και στη συνέχεια η αύξηση των επιτοκίων κατέστησε τον δανεισμό ασύμφορο. 

Είναι, επίσης, φανερό ότι ήταν εύστοχη η κριτική μας για άστοχη οριζόντια κατανομή των 47 δισεκατομμυρίων που δαπανήθηκαν εκτάκτως για την πανδημία και τα δισεκατομμύρια που δαπάνησε για την ενεργειακή κρίση το 2022, που περιορίζουν αισθητά τα δημοσιονομικά «καύσιμα» για φέτος, με κίνδυνο να μείνουν σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτοι οι πολίτες το 2023, όπως σας είπα στην αρχή. Αλλά το πιο βασικό πρόβλημα της αστοχίας είναι ότι οι πόροι δεν καταλήγουν σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Είναι μια κατανομή βαθύτατα ταξική. Για αυτό, όπως κατέδειξαν τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, για το 2021 το ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, αυξήθηκε για πρώτη φορά μετά το 2015, παρά τις τεράστιες κρατικές δαπάνες που διαφημίσατε. Άρα, υπάρχουν επιλογές στην πολιτική σας, οι οποίες στερούν αυτούς τους πόρους από όσους έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. 

Επιλογή σας, άλλωστε, είναι και η συνέχιση της άδικης φορολογικής πολιτικής, αφού το 2023 οι καταναλωτές θα ξαναπληρώσουν τα 4,9 δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον φόρων κατανάλωσης σε σχέση με το 2021, που πλήρωσαν το 2022, επιβαρυμένα, όμως, με ακόμα 700 εκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που η φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών κολοσσών παραμένει ακόμα εξαγγελία. Εδώ, κύριοι της Κυβέρνησης, τίθενται δύο ερωτήματα. Πρώτον, λέτε πως μειώσατε τους 27 φόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς είναι δυνατόν τότε το 2022 και το 2023 οι Έλληνες να πληρώνουν περισσότερους φόρους από εκείνη την περίοδο; Η αλήθεια είναι ότι, με τη βοήθεια του πληθωρισμού, τελικά έχετε μετατραπεί σε μεγαλύτερο φορομπήχτη από τους προκατόχους σας και μάλιστα απογειώνοντας την αναλογία κυρίως των έμμεσων προς τους άμεσους φόρους σε ιστορικά υψηλά και ρίχνοντας τη φορολογική δικαιοσύνη στα τάρταρα. 

Το δεύτερο ερώτημα είναι έως πότε η φορολόγηση των υπερκερδών των ενεργειακών κολοσσών θα παραμένει εξαγγελία; Το Γραφείο του Προϋπολογισμού στη Βουλή στην έκθεσή του δηλώνει ότι η αύξηση, μάλιστα, αυτής της φορολόγησης πρέπει να είναι «όπλο στη φαρέτρα σας», όσο και αν δεν σας αρέσει, δεδομένου ότι η πρόβλεψη για αποθεματικό 1 δισεκατομμύριο ευρώ για την κρίση είναι πιθανότατα ανεπαρκέτατη. 

Τέλος, πάμε στο περιβόητο φιλοεπενδυτικό και φιλοαναπτυξιακό οικονομικό υπόδειγμα της Νέας Δημοκρατίας. Να σας το περιγράψω εν τάχει. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ που ανακτάται μετά την πανδημική κρίση είναι καταναλωτική δαπάνη, ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να έχει μακράν τις χαμηλότερες επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι καλοδεχούμενες εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα από το 2021 κατευθύνθηκαν κυρίως στη διαχείριση ακινήτων και στις χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, και όχι σε παραγωγικές επενδύσεις και υποδομές. 

Τα εμπορικά ελλείμματα – και χωρίς τα καύσιμα – έχουν γίνει «μαμούθ», που δεν μπορούν να αντισταθμιστούν από τα έσοδα του τουριστικού κλάδου, εκτινάσσοντας το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών σε επίπεδα που θυμίζουν πλέον εποχές 2008 – 2009. Η συντριπτική πλειονότητα των νέων θέσεων εργασίας, είτε αμείβεται με τον κατώτατο μισθό, είτε απασχολείται με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Οι πόροι του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανθεκτικότητας και Ανάκαμψης χρησιμοποιούνται σαν «καθρεφτάκια για ιθαγενείς», από μια Κυβέρνηση που συνεχίζει να κατανέμει στη βάση του σχεδίου που κατασκεύασε με τους προνομιακούς συνομιλητές του Μεγάρου Μαξίμου και κατανέμονται με εντελώς πελατειακό τρόπο. 

Το δε τραπεζικό σύστημα, για να παίξει στοιχειωδώς το χρηματοδοτικό ρόλο του, βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στους δανεικούς πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, που, φυσικά, όλοι μαζί δανειζόμαστε, αλλά λίγοι εκλεκτοί λαμβάνουν για να επενδύσουν, μετατρέποντας το τραπεζικό σύστημα σε ένα κλαμπ λίγων και ισχυρών.

Όλα αυτά τα στοιχεία που σας ανέλυσα, τεκμηριώνουν την άποψή μας ότι, το «Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2023» είναι έωλο ως προς την επίτευξη των στόχων του, αναποτελεσματικό ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας και άδικο ως προς την κατανομή των βαρών. Προς τι, λοιπόν, αυτή η προεκλογική διακήρυξη, ακόμα από το Προσχέδιο; Ας την άφηνε, καλύτερα, για το τελικό σχέδιο του Προϋπολογισμού. Τώρα συζητάμε επί της ουσίας και όχι επί των αριθμών στους οποίους συνηθίζει να είναι φλογερός εραστής, ο κύριος Υπουργός. Κάθε φορά αραδιάζει μια σειρά από αριθμούς για να μας πείσει ότι αυτή η Κυβέρνηση οδηγεί τα πράγματα μπροστά. Κάθε άλλο.