Στην εκπομπή του Παντελή Καψή  ήταν η βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, Νάντια Γιαννακοπούλου ,καλεσμένη χθες το μεσημέρι, συζητώντας για τις τελευταίες εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής και την συνολική του πορεία. Κατά την συζήτηση μας έγινε αναφορά στην αντικατάσταση του Ανδρέα Λοβέρδου, την «προοδευτική διακυβέρνηση» αλλά και την πορεία του κόμματος προς την Συνδιάσκεψη.

Τοποθετούμενη για την αντικατάσταση στη θέση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου είπε:

«Ήταν ξεκάθαρα μια αιφνιδιαστική κίνηση χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια συζήτηση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα. Σίγουρα είναι δικαίωμα της Προέδρου αυτή η ενέργεια, αλλά αν αυτή εντάσσεται σ’ ένα ευρύτερο σχέδιο ανασχηματισμού του κόμματος, δεν θα έπρεπε να  το συζητήσουμε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα;

Σε κάθε περίπτωση δεν κατανοώ το σκεπτικό αυτή της απόφασης, με την έννοια ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι γνωστό σ’ όλους ότι είχε μεγάλη επάρκεια στην ανταπόκριση και στο έργο αυτό. Όμως το πρόβλημα είναι ότι δεν το καταλαβαίνουν πάρα πολύ άνθρωποι μας και αυτό είναι που μ’ ανησυχεί.

Έχω δεχθεί πολλά τηλεφωνήματα από φίλους μου στην Δυτική Αθήνα, αλλά και όλη την Ελλάδα, οι οποίοι είναι ανήσυχοι. Δεν μπορούν να καταλάβουν και εγώ δεν είμαι σε θέση να εμφανίσω ένα συγκεκριμένο σκεπτικό. Φοβάμαι ότι δημιουργείται εσωστρέφεια και ενδοσκόπηση και δεν είναι καλό πράγμα σ’ αυτή την φάση.

Υπάρχουν πολύ σοβαρές εξελίξεις. Υπάρχουν σημαντικά προβλήματα, ο κορονοϊός, η  οικονομία, τα ελληνοτουρκικά για τα οποία θα έπρεπε να μιλάμε, και σίγουρα όχι με το γιατί άλλαξε ο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπος.

Αυτές τις ημέρες βγήκαν έρευνες που όλες ανεξαίρετος δείχνουν ότι το Κίνημα Αλλαγή είναι πακτωμένο στο 6,5%, τη στιγμή που η ΝΔ εμφανίζει φθορές (λόγω λαθών και ολιγωριών) και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. χάνει το 30% των δυνάμεων του περίπου. Καταλαβαίνετε ότι υπάρχουν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες προκειμένου το Κίνημα Αλλαγής να αυξήσει τα ποσοστά του. Να πείσουμε περισσότερο τον κόσμο, όμως σ’ όλες είμαστε στο 6,5% όπως και τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο.

Άρα σε επίπεδο χώρας πρέπει να συζητούμε τα προβλήματα και σ’ επίπεδο παράταξης θα πρέπει να συζητάμε γιατί βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο. Στα συντεταγμένα και δημοκρατικά κόμματα όπως είμαστε και εμείς, υπάρχουν σειρά ζητημάτων και θεμάτων τα οποία πρέπει να συζητηθούν και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί ν’ αποφευχθεί. Ότι είναι να γίνει, θα γίνει.

Δεν υπάρχουν θέματα ταμπού σε  ζωντανά  κόμματα, όπως το δικό μας. Με δεδομένο ότι το Νοέμβριο θα γίνει η Συνδιάσκεψη μας, θα πρέπει όλα να τεθούν επί τάπητος. Από τα πολιτικά ζητήματα, την αποσαφήνιση των θέσεων μας, το πως θα μπορέσουμε να εισακούσουμε τους πολίτες μέχρι την ηγεσία. Ο κόσμος της παράταξης είναι εκεί και τα αυτιά του κόσμου θα ανοίξουν όταν δει ότι καταλαβαίνουμε την αγωνία και την αβεβαιότητα του. Όταν δουν ότι έχουμε κάτι να πούμε, ότι έχουμε ξεκάθαρη ταυτότητα.

Ειλικρινά πιστεύω ότι περιμένουν να μας ακούσουν, αλλά θέλει μια πυξίδα. Θέλει να δει που πάμε και δεν μπορεί να μην διαμορφωθεί αυτή η πυξίδα από την δική μας παράταξη, που ήταν πάντα μπροστά στις δυσκολίες για να δώσει λύσεις για την χώρα και τους πολίτες.

Απαντώντας για τα σενάρια περί «προοδευτικής διακυβέρνησης» είπε:

«Όλα τα συζητούμε αλλά είναι πολύ μεγάλη γενικολογία ο όρος προοδευτική διακυβέρνηση. Επιτέλους κάποια στιγμή πρέπει να μιλάμε συγκεκριμένα. Οι πολίτες θέλουν να καταλάβουν ότι μιλάμε για τα συγκεκριμένα προβλήματα του.

Μιλώντας για προοδευτική διακυβέρνηση ακούγεται κάτι θετικό. Τι εννοούμε όμως; Τι είναι προοδευτικό; Ποια είναι η ατζέντα και ποια τα πολιτικά υποκείμενα που μπορούν να συμμετάσχουν σ’ αυτή την κουβέντα;

Υπήρξε ποτέ προοδευτική διακυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Όταν προσπαθούσε να επέμβει στους θεσμούς, όταν λειτουργούσε με τον τρόπο που λειτούργησε και κατασκεύασε πάνω στο υπαρκτό σκάνδαλο της Novartis μια σκευωρία για να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους, όταν επενέβη στη Δικαιοσύνη, ήταν προοδευτική διακυβέρνηση; Όταν λύγισε, ουσιαστικά τσάκισε την μεσαία τάξη ήταν προοδευτική διακυβέρνηση;

Πρέπει να πούμε λοιπόν συγκεκριμένα τι εννοούμε. Η κυρία Γεννηματά το έθεσε και ήταν ξεκάθαρο νομίζω, ότι όταν μιλάμε για προοδευτική διακυβέρνηση, μιλάμε για αλλαγή πολιτικών συσχετισμών. Αρά το μεγάλο ζητούμενο και αυτό που πρέπει να δούμε όλοι από την ηγεσία μέχρι την βάση είναι το πως ακριβώς θα γίνει αυτή η αλλαγή συσχετισμών.

Αυτά είναι τα θέματα που θα πρέπει να συζητήσουμε σε βάθος, χωρίς προκαταλήψεις και με όλα τα ζητήματα ανοικτά στην Συνδιάσκεψη μας το Νοέμβριο. Θέλω να πιστεύω ότι από υγειονομικής άποψης θα πάνε όλα καλά και θα έχουν λυθεί όλα τα ζητήματα προκειμένου να γίνει. Είναι κρίμα και πρέπει να ξαναβρούμε τον πρωταγωνιστικό μας ρόλο. Δεν συμβαίνει αυτή τη στιγμή, είναι χρέος όλων μας να το κάνουμε.

Μια συνεργασία με τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θα ήταν απολύτως καταστροφική. Δεν νομίζω ότι έχουμε κανένα περιθώριο συνεργασίας, γιατί με βάση τα πεπραγμένα του απέδειξε ξεκάθαρα ότι δεν αποτελεί προοδευτική δύναμη.»

Αναφορικά με τα σενάρια μετεκλογικών συνεργασιών τόνισε:

«Το Κίνημα Αλλαγής έναν στόχο πρέπει να έχει, την αύξηση των ποσοστών του. Μπορούμε να διπλασιάσουμε και να υπερδιπλασιάσουμε το ποσοστό μας; Να πείσουμε την Ελληνική κοινωνία, αυτό είναι το άλφα και το ωμέγα, και να βάλουμε όλες τις δυνάμεις μας. Αυτό είναι το ζητούμενο και για το οποίο προσπαθούμε όλοι. Δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν επιτυγχάνεται αυτό. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε πολύ σοβαρά γι’ αυτό.»

Τέλος απαντώντας αν υπάρχει αναλογία στην καθαίρεση Λοβέρδου και αποκαθήλωση Βενιζέλου είπε:                    

«Το Κίνημα Αλλαγής ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια να συσπειρωθούν δυνάμεις. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό που βλέπουμε είναι αντί να συσπειρώνονται δυνάμεις γύρω από το Κίνημα Αλλαγής να έχουμε το αντίθετο φαινόμενο. Η παράταξη θα πρέπει να δείχνει έμπρακτα ότι αγκαλιάζει, διευρύνει τις δυνάμεις της και όχι αυτό που βλέπουμε. Το να κλείνει δηλαδή τον κύκλο της.

Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια, προκειμένου να δείξουμε ειλικρινά ότι ανοίγουμε. Ανοίγουμε σε στελέχη, ανοίγουμε στην κοινωνία, ανοίγουμε σε διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα. Αυτό ήταν πάντα το πλεονέκτημα της προοδευτικής παράταξης και όχι να περιχαρακωνόμαστε μέσα σ’ ένα στενό ελεγχόμενο, μικρό εσωκομματικό κύκλο. Όχι αυτό δεν είναι το ζητούμενο.