ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Συνέντευξη: Νάντια Γιαννακοπούλου: ” Η πανδημία έφερε δυστυχώς μια κατακόρυφη αύξηση της έμφυλης βίας”
Η Bουλευτής Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών του Κινήματος Αλλαγής, Νάντια Γιαννακοπούλου, παραχώρησε συνέντευξη στον Δημοσιογράφο και Εκδότη του “The Socialist”, Γαβρή Άγγελο.
Η Νάντια Γιαννακοπούλου “εξαπέλυσε επίθεση” σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται ζητήματα της επικαιρότητας , αντιπαραβάλλοντας τις θέσεις του Κινήματος Αλλαγής ως θέσεις ευθύνης και λογικής. Τόνισε πως η κοινωνία βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και πως μόνο με συνολική προσπάθεια θα βγούμε από το τέλμα της πανδημίας. Αναφορικά με την “υπόθεση Κουφοντίνα”, επισήμανε πως γίνεται προσπάθεια πολιτικοποίησης του ζητήματος από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ ενώ τόνισε, πως κανένας Έλληνας δεν επιθυμεί να πεθάνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έστρεψε τα βέλη της στη συνέχεια της συνέντευξης, αναφορικά με το Νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις ενώ ιδιαίτερη αναφορά έκανε με αφορμή την Ημέρα της Γυναίκας, στις παθογένειες που οφείλουμε ως κοινωνία να ξεπεράσουμε για να επιτύχουμε την πολυπόθητη ισότητα.
- Kυρία Γιαννακοπούλου, πρόσφατα η κυβέρνηση αποφάσισε την επιβολή νέων “έξυπνων”- όπως τα ονομάζει η ίδια – μέτρων πρόληψης για την περαιτέρω έξαρση του κορωνοϊού. 1 χρόνο αργότερα, η Αττική “βράζει” και όλη η Ελλάδα είναι “στα κόκκινα”, το Ε.Σ.Υ στα όριά του και το πρόγραμμα εμβολιασμών κινείται με αργές ταχύτητες, υπάρχει φως στον ορίζοντα; Τι έχει πάει λάθος κατά την γνώμη σας;
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση της πανδημίας. Ίσως στην πιο κρίσιμη. Η Αττική «βράζει», όλη η Ευρώπη περνάει δύσκολα. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για το τι πρέπει να γίνει, αλλά ας μην ψάχνουμε το μεγάλο λάθος. Άλλωστε τον βασικό λόγο έχει η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων, οι οποίοι συζητούν και αποφασίζουν ακόμα και με πλειοψηφία, όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Δικαιολογημένα υπάρχει κόπωση στην Ελληνική κοινωνία μετά από σχεδόν ένα χρόνο εφαρμογής περιοριστικών μέτρων. Χρειάζεται λοιπόν ψυχραιμία και υπομονή, προκειμένου να ξεπεράσουμε το διάστημα των δύο μηνών και να φτάσουμε με ασφάλεια στην ανοσία. Ακριβώς τώρα πρέπει να σταθούμε όρθιοι, αφού υπάρχει το εμβόλιο, που αποτελεί και την μεγάλη ελπίδα. Αυτό είναι το μείζον, που πρέπει να συζητάμε.
Μέχρι στιγμής ένα εκατομμύριο Έλληνες έχουν εμβολιαστεί. Η αύξηση του ρυθμού εμβολιασμού των πολιτών, σε συνδυασμό με το καλό κλίμα που διαθέτει η χώρα μας και τις προτάσεις των ειδικών θα μας οδηγήσει σε μια σχετικά έστω σε πρώτη φάση καλύτερη κατάσταση. Μόνο έτσι θα φτάσουμε σε ένα σημείο που θα ανοίξουν τα μαγαζιά, τα σχολεία, η κοινωνία.
Η κοινωνία βιώνει μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Η πανδημία έχει υγειονομικές, αλλά και οικονομικές, κοινωνικές, ακόμα και ψυχολογικές παρενέργειες. Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που είναι σε αναστολή εργασίας πολλούς μήνες τώρα. Υπάρχουν επιχειρηματικοί κλάδοι (εστίαση, τουρισμός), οι οποίοι έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί. Τα παιδιά μας προσπαθούν να κάνουν μάθημα μέσω της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, και όλα τα προβλήματα που αυτή παρουσιάζει. Χρειάζονται επομένως μέτρα στήριξης των Επιχειρήσεων, των εργαζομένων και των ανέργων. Είναι ανάγκη να δούμε το γενναίο κούρεμα των χρεών, που έχουν συσσωρευτεί προς Ασφαλιστικά Ταμεία και Εφορία, να κάνουν το χρέος τους οι Τράπεζες και να παρέχουν χαμηλότοκα δάνεια. Να δούμε στις επόμενες εβδομάδες την τήρηση των μέτρων, ώστε να υποχωρήσει η εξάπλωση της πανδημίας, με την ταυτόχρονη προσπάθεια ενίσχυσης του Ε.Σ.Υ , ώστε να ανοίξουν τα σχολεία, το λιανεμπόριο, σειρά δραστηριοτήτων. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί βέβαια και το στοίχημα είναι να έχουμε τείχος ανοσίας μέχρι το Καλοκαίρι, ώστε να κερδίσουμε και στο δεύτερο στοίχημα, αυτό της Οικονομίας, με την ανάκαμψη του Τουρισμού, τις εισροές του Ταμείου Ανάκαμψης, την πιο ολοκληρωμένη, ασφαλή λειτουργία της Αγοράς.
- Πρόσφατα, προχωρήσατε σε δηλώσεις στη Βουλή σχετικά με ερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για υποβάθμιση της Δυτικής Αττικής . Μιλήσατε για ανάγκη μιας ευρύτερης συμμαχίας για ένα νέο “άλμα” στο μέλλον για τους κατοίκους της περιοχής, τι εννοείτε με αυτή την δήλωσή σας;
Στην Βουλή συνέβη το εξής καταπληκτικό. Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν μια επερώτηση με ένα κείμενο που είχε τρία μεγάλα προβλήματα. Πρώτον :Το κείμενο και οι παρεμβάσεις τους ήταν τόσο γενικού περιεχομένου σαν να μην ήταν η Δυτική Αθήνα το αντικείμενο της συζήτησης , αλλά όλη η Ελλάδα. Δεύτερον: Παρουσιαζόταν μια εικόνα προσβλητική για τις γειτονιές της Δυτικής Αθήνας, εμφανίζονταν κάτι σαν “χαβούζα” της Αττικής μη λαμβάνοντας υπόψη ότι από την δεκαετία του ΄80 οι Κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση και Δημάρχους που είχαν σχέδιο και όραμα μεταμόρφωσαν τις γειτονιές, τους έδωσαν ζωή και προοπτική. Ναι, υπάρχουν πολλά προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή, αλλά πρέπει να έχουμε μια προσγείωση και σαφείς προτάσεις για το τι παρεμβάσεις και έργα χρειάζονται για να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά, κοινωνικά, αναπτυξιακά προβλήματα και να υπάρξει ένα άλμα προς το μέλλον. Τρίτον: Οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκαν σαν να ήταν εκτός Ελλάδας τα προηγούμενα χρόνια, σαν να μην ήταν Βουλευτές που ανήκαν στην Κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, που διακρίθηκε για την αδιαφορία της. Στα τεσσεράμιση χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαράζωσε το Πάρκο Τρίτση, εμποδίστηκε η κατασκευή νέων κυττάρων στο Γραμματικό και την Κερατέα, με αποτέλεσμα να μαζεύονται όλα τα απορρίμματα της Αττικής ακόμα στην Φυλή. Αυτό επέτρεψε στους Κυβερνητικούς Υπουργούς και Βουλευτές να εμφανιστούν από πάνω, ενώ υπάρχουν ανοικτά προβλήματα σχολικής στέγης, ποιότητας ζωής, ανάπτυξης, προβλήματα που έχουν ανακύψει από την οικονομική κρίση κ.ά για τα οποία και η παρούσα κυβέρνηση έχει δείξει αδιαφορία και ολιγωρία.
Αυτό ακριβώς επεσήμανα. Ότι αυτού του είδους ο διάλογος δεν οδηγεί πουθενά. Αυτό που χρειάζεται είναι να γίνει κάτι αντίστοιχο μ΄αυτό που ανέφερα για την περίοδο μετά την δεκαετία του ΄80. Να διαμορφωθεί ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να θέτει ως στόχο την αναπτυξιακή, περιιβαλλοντική αναβάθμιση της Δυτικής Αθήνας. Αυτό δεν μπορεί να διαμορφωθεί από κάποια κυβερνητικά επιτελεία που εργάζονται παράλληλα και αποσπασματικά. Χρειάζεται Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, οι Δήμοι και η Περιφέρεια, αλλά και οι κοινωνικοί φορείς να κάνουν έναν σοβαρό διάλογο, να επεξεργαστούν το σχέδιο για το μέλλον. Να εργαστούν προωθώντας τον Δημοκρατικό Προγραμματισμό, όπως έκανε κάποτε το ΠΑΣΟΚ.
- Ένα ζήτημα των ημερών είναι και η “υπόθεση Κουφοντίνα” , ακόμα ένα φαινόμενο “πόλωσης” της κοινωνίας λόγω των πολιτικών που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και της ρητορικής που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Ποιά η γνώμη σας; Κινδυνεύουμε όντως να γίνουμε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα με νεκρό απεργό πείνας;
Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοια πόλωση. Σε θέματα Δημοκρατίας και Κράτους Δικαίου ιδιαίτερα, δεν μπορούμε να μιλάμε αναζητώντας “συνευθύνες” εκεί που δεν υπάρχουν και να κάνουμε συμψηφισμούς. Βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο για την πατρίδα μας, όπου δοκιμαζόμαστε από την πανδημία, την οικονομική κρίση, την Τουρκική επιθετικότητα. Όμως βλέπουμε ότι κάποιοι, δυστυχώς, προσπαθούν επί ημέρες να στρέψουν τον δημόσιο διάλογο στην απεργία πείνας του δολοφόνου 11 ανθρώπων.
Φοβάμαι λοιπόν, ότι το θέμα κρύβει μια άλλη διάσταση. Η πολιτικοποίηση του θέματος, ιδιαίτερα από την αξιωματική αντιπολίτευση, διεύρυνε το ακροατήριο των ανθρώπων που παρακολούθησαν αυτή την υπόθεση. Νομίζω ότι λειτούργησε, όπως και ο κύριος Μανιτάκης επισημαίνει, ως πρόσχημα για να γίνει ένας ευρύτερος διάλογος.
Δεν τίθεται θέμα σεβασμού της ανθρώπινης ζωής. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς Έλληνας που να μη θέλει να ζήσει ο κύριος Κουφοντίνας, γι’ αυτό και δεν μπορώ να κατανοήσω τον αυθαίρετο διαχωρισμό σ’ ευαίσθητους και ανάλγητους που κάνουν κάποιοι. Όμως ο μόνος τρόπος για να σωθεί η ζωή του κυρίου Κουφοντίνα είναι η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, και όπως εσχάτως βλέπω τον ακολουθεί και η υπεράσπιση του.
Εξ’ αρχής δόθηκε η λάθος εντύπωση, για ενδεχόμενη πολιτική παρέμβαση. Πρέπει να γνωρίζουν όλοι ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο, ούτε από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε από τον Πρωθυπουργό. Θα ήταν κατάφωρη παραβίαση της διάκρισης των εξουσιών, που ως ώριμη Δημοκρατία έχουμε θεσμοθετήσει. Η πεποίθηση ότι αυτό το ζήτημα δύναται να λυθεί με πολιτική παρέμβαση, δημιουργήθηκε τόσο από την στάση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που το αναπαρήγαγε διαρκώς, όσο και από μια ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, που έχει προκαλέσει αντιδράσεις από εκατοντάδες δικαστές και εισαγγελείς.
Η Δημοκρατία δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις υπέρ οποιουδήποτε, δεν πιέζεται και πρέπει να στηρίζεται σε ίδιους κανόνες για όλους. Ασφαλώς και δεν είναι τιμωρητική, όπως δεν είναι και πελατειακή. Αλήθεια, ποιος τιμώρησε ποιον; Σκεφτείτε ότι ο δολοφόνος 11 ανθρώπων πέρασε μεγάλο τμήμα της θητείας σε Φυλακές Ανηλίκων, έκανε απεργία πείνας όταν θα τον πήγαιναν Κορυδαλλό αλλά πήγε, ποτέ δεν εκφράστηκε κάποιο παράπονο για τις συνθήκες κράτησής του, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να περάσει κάποια χρόνια σε Αγροτικές Φυλακές όπου η κάθε μία μέρα έκτισης ποινής μετράει για τρεις και τώρα η αρμόδια Αρχή αποφάσισε να πάει σε Φυλακές Υψίστης Ασφαλείας με επιπλέον δεδομένο ότι οι Φυλακές Κορυδαλλού είναι πια σαν διαμετακομιστικές Φυλακές και σε δύο χρόνια κλείνουν.
Ας μην παραπλανιόμαστε από επιχειρήματα οπαδών του κ.Κουφοντίνα. Ο πολιτικός κόσμος έχει καθήκον να υπερασπιστεί την Δημοκρατία, το Κράτος Δικαίου, χωρίς να « κλείνει το μάτι» ότι υπάρχουν παραθυράκια. Έχουν μεταφερθεί 1.000 βαρυποινίτες από τον Κορυδαλλό. Μήπως πρέπει να επιστρέψουν πίσω;
- “Πέρασε” το Νομοσχέδιο για τις δημόσιες συμβάσεις στη Βουλή, ένα νομοσχέδιο που το χαρακτηρίσατε ως “πηγή αδιαφάνειας” στρέφοντας τα “βέλη” σας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, τίθεται ζήτημα εγκαθίδρυσης ενός “γαλάζιου κράτους” στα πρότυπα άλλων εποχών;
Η Κυβέρνηση με το Νομοσχέδιο, επέλεξε ν’ ακολουθήσει τις τακτικές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τα αποτελέσματα των οποίων, έχουν αποδειχθεί πλέον, αποτυχημένα και ανεπαρκή. Στις 386 τροποποιήσεις που εισήγαγε ο Σύριζα, έρχονται να προστεθούν μέσα σε 1,5 χρόνο ακόμα 18 τροποποιήσεις από τη σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Το επιχείρημα ότι με τη ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου ικανοποιείται η ανάγκη για να απεμπλακούν οι δημόσιες συμβάσεις από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις αφενός πολύ εύκολα μπορεί να αποδομηθεί αφετέρου υποκρύπτει σοβαρές δυσμενείς συνέπειες για τον διαφανή τρόπο διοίκησης και για τα όσα προβλέπονται για το περιβάλλον.
Η αύξηση του χρηματικού ορίου από τις 20.000 στις 30.000 ευρώ για τις συμβάσεις προμηθειών και γενικών υπηρεσιών και στις 60.000 ευρώ για τις συμβάσεις έργων και τις συμβάσεις κοινωνικών υπηρεσιών, όπου επιτρέπεται η προσφυγή στη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, είναι άκρως προβληματικές έως σκανδαλώδεις
Οι παρατηρήσεις του Κινήματος Αλλαγής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου δεν εισακούστηκαν. Για παράδειγμα η καθιέρωση της ιδιωτικής επίβλεψης στα δημόσια έργα με τον ιδιώτη να επιλέγεται και να αμείβεται από τον ανάδοχο και η πρόβλεψη για την επιστροφή του παραβόλου στους προσφεύγοντες στην αποκλειστική προθεσμία των δέκα ημερών, πριν λάβουν γνώση των απόψεων της αναθέτουσας αρχής αποτελούν κάποια ελάχιστα σημεία του νομοσχεδίου που εισάγονται προς ψήφιση ως μεταρρυθμίσεις, αλλά στην ουσία αποτελούν αποσπασματικές τροποποιήσεις που θίγουν τον πυρήνα της διαφάνειας και της χρηστής διαχείρισης δημόσιων πόρων.
Οποιαδήποτε νομοθέτηση ή τροποποίηση του πλαισίου που ρυθμίζει τον τομέα της ανάπτυξης της χώρας μας, είναι επιτακτική ανάγκη να διαμορφωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε ν αποτελέσει ένα επιτυχημένο μοντέλο, που θ’ αποτελέσει λύση στα προβλήματα της φτώχειας και της ανεργίας που θα κληθούμε ν’ αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον και να προβλέπει δικλείδες διαφάνειας και δημόσιου ελέγχου, για ν΄ αποφύγουμε τα κακώς κείμενα του πρόσφατου παρελθόντος.
Δυστυχώς νομοσχέδιο , δεν το διακατέχει κανένα απ΄ αυτά τα δύο χαρακτηριστικά.
- Το “The Socialist” έχει αποκαλύψει το σχέδιο της κυβέρνησης για χρηματοδότηση “καμπάνιας ενημέρωσης” των ψηφοφόρων του απόδημου Ελληνισμού, 3 εκατ. ευρώ τον Νοέμβριο -εν μέσω χιλιάδων κρουσμάτων την ημέρα- και άλλα 3 εκατ. ευρώ τον Μάρτιο -εν μέσω επίσης χιλιάδων κρουσμάτων την ημέρα- ένα συνολικό ποσό που αντιστοιχεί σε αρκετές νέες ΜΕΘ και εκατοντάδες νέες προσλήψεις προσωπικού στο Ε.Σ.Υ, προεκλογικός “πυρετός” , αδιαφορία ή κάτι άλλο; Πως το σχολιάζετε αυτό;
Ο Νόμος που δίνει το δικαίωμα στους απόδημους να ψηφίσουν επιτέλους, είναι μια σοβαρή πρόοδος, για την οποία θυμίζω ότι το κόμμα της Αντιπολίτευσης με την πιο καθαρή και ανοικτή θέση ήταν το Κίνημα Αλλαγής. Τα άλλα κόμματα της Αντιπολίτευσης προσήλθαν στον διάλογο τότε με προτάσεις που πετσόκοβαν αυτή την δυνατότητα, ο δε ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να το ψηφίσει, όταν μετά την διατύπωση της θέσης του Κ.Κ.Ε, φαινόταν ότι με κάθε άλλη στάση, θα απομονωνόταν. Εν πάσει περιπτώσει, η Ελλάδα έκανε ένα σοβαρό βήμα με αυτό τον Νόμο.
Ξέρετε κάτι; Ασφαλώς και χρειάζεται καμπάνια ενημέρωσης προς τους Έλληνες του Εξωτερικού, για να πληροφορηθούν για τη δυνατότητα που έχουν, για να δουν ποιοι έχουν το δικαίωμα και ποιοι όχι, για να κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες. Αν κάτι θέλει συζήτηση και διερεύνηση είναι το οικονομικό ύψος της καμπάνιας, οι αποδέκτες των ποσών, τα κριτήρια με τα οποία θα μοιραστούν, όσα μοιραστούν. Η διασφάλιση της διαφάνειας είναι το θέμα, όχι η καμπάνια για ένα δικαίωμα που αποκτήθηκε 199 χρόνια μετά την επανάσταση του 1821 και την εγκαθίδρυση του Ελληνικού Κράτους.
- Στις 8 Μαρτίου, η “Ημέρα της Γυναίκας” αποκτά νέα διάσταση μπροστά και στις αποκαλύψεις του Ελληνικού “Me Too” , ως Ελληνίδα πολιτικός, πως θα χαρακτηρίζατε τον χώρο της πολιτικής για τις γυναίκες; Έχουμε γενικά, ως κοινωνία, δρόμο μπροστά μας μέχρι να πετύχουμε την ισότητα και την αποτροπή του φαινομένου του σεξισμού στους χώρους εργασίας;
Ας μην κρυβόμαστε. Η πολιτική είναι ένα χώρος που είναι ακόμη σε μεγάλο βαθμό ανδροκρατούμενος. Ας δούμε την επιβεβαίωσή αυτού του ισχυρισμού με στοιχεία: Υπάρχουν μόλις 57 Γυναίκες Βουλευτές, ποσοστό 19% και 9 γυναίκες στο Υπουργικό Συμβούλιο, ποσοστό 20%. Υπάρχει μόνο μία Περιφερειάρχης από τους 13, και 14 γυναίκες Δήμαρχοι από τους 332. Και βεβαίως εξίσου χαμηλά είναι και τα ποσοστά σε επίπεδο Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβούλων. Νομίζω ότι οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί. Σκεφτείτε δε, ότι υπάρχει θεσμοθετημένη ποσόστωση της τάξης του 30% για τα ψηφοδέλτια σε Αυτοδιοικητικές και Εθνικές εκλογές. Διαφορετικά πολλοί αριθμοί θα ήταν ακόμα πιο αποκαρδιωτικοί. Θα γινόταν ό,τι περίπου συνέβη και με τους υποψήφιους στις Περιφερειακές Εκλογές του 2019, όπου από τους περίπου 70 υποψήφιους Περιφερειάρχες στις 13 Περιφέρειες της χώρας, υποψήφιες γυναίκες ήταν μόνο 7! Είναι επομένως φανερό, ότι υπάρχουν ακόμα ανισότητες στην εκπροσώπηση των γυναικών και γι αυτό χρειάζεται αγώνας, προσπάθεια για να αντιμετωπιστεί.
Η πανδημία έφερε δυστυχώς μια κατακόρυφη αύξηση της έμφυλης βίας. Πολλές γυναίκες, λόγω των μέτρων περιορισμού της κίνησης και της κοινωνικής επαφής, εγκλωβίστηκαν στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Η ενδοοικογενειακή βία διογκώθηκε. Από την άλλη, γιγαντώθηκε και στη χώρα μας το κίνημα #MeToo, αναδεικνύοντας το εύρος του σεξισμού και της κακοποίησης που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες όπως και τα παιδιά. Είναι ανάγκη τα θύματα τέτοιων συμπεριφορών να μιλάνε όλο και περισσότερο ανοικτά για τις τραυματικές εμπειρίες τους και να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη. Χρειάζεται να ανοίξουν κι άλλα στόματα, να σπάσει η σιωπή. Τον δρόμο τον άνοιξε η Σοφία Μπεκατώρου με τις αποκαλύψεις της και ακολούθησε ένα τσουνάμι σοκαριστικών καταγγελιών από τον χώρο του Αθλητισμού και του Θεάτρου, από την χυδαία δράση εκπαιδευτικών που δείχνουν τι κρύβεται πίσω από την κουρτίνα όχι μόνο σ’αυτούς τους χώρους αλλά παντού και σε επαγγελματικούς χώρους, ακόμα και μέσα στα σπίτια. Χρειάζονται μέτρα στην Παιδεία, στην αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου για την αυστηροποίηση των ποινών και για την την διαμόρφωση Κανόνων Δεοντολογίας σε κάθε χώρο.