Χρυσή Αυγή: Το κίνημα της μισαλλοδοξίας

  Γυαλισμένα άρβυλα, χακί παντελόνια, μαύρες μπλούζες και ξυρισμένες κεφαλές, όσα προβλέπονται για να ενταχθεί κανείς στο νεοναζιστικό κίνημα της Χρυσής Αυγής. Όποιος εντάσσεται  στο κόμμα, καλείται, έστω και δια της βίας να υπηρετήσει πιστά τον  ‘’Φύρερ’’ και τους ακολούθους του, να αποτάξει κάθε είδους ανθρωπιάς μισώντας κάτι που τυχαία που δεν είναι, και το βασικότερο, να πάψει να σκάφτεται. Το κάνουν άλλοι γι’ αυτόν.  

         Πρόκειται για το μοναδικό κόμμα που δεν έχει ιδεολογικό υπόβαθρο γι’ αυτό και τα στελέχη δεν μπαίνουν στη διαδικασία να ανοίξουν διάλογο. Πέραν της ‘’Εθνικής Ενότητας και Ομοψυχίας’’ που όλοι επιζητούμε και επιθυμούμε, για τη Χρυσή Αυγή μόλις κλείσουν τα φώτα της κάμερας και πέσει το σκοτάδι, τα πράγματα αλλάζουν.

Προστασία σε νυχτερινά κέντρα, νυχτερινοί περίπολοι σε πλατείες, λιμάνια και κεντρικές οδούς, διακίνηση ναρκωτικών και σωματεμπορία, είναι μερικές από τις κερδοφόρες ασχολίες και επιχειρήσεις τόσο για τους ίδιους , όσο και για το κόμμα. Άλλωστε, δεν είναι δυνατόν να επιβιώνει οικονομικά ένα κόμμα που από το 2013, κατόπιν δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, δεν χρηματοδοτείται όπως οι υπόλοιπες παρατάξεις και στηρίζεται μόνο από τη χρηματοδότηση στελεχών, κρατώντας έτσι το μέχρι πρότινος υψηλό ποσοστό (στις εκλογές του 2019 δεν εισήχθη στη Βουλή) κι αυτό το διαπιστώνουν πιο εύκολα, στελέχη και υποστηρικτές κομμάτων που τα χρηματοδοτούν.

           Ανέκαθεν το ύφος της Χρυσής Αυγής, απευθυνόταν σε συμπολίτες μας που δήλωναν απελπισμένοι και απογοητευμένοι από τον τρόπο που οι πολιτικοί διαχειρίζονταν ή διαχειρίζονται τα προβλήματα που πλήττουν την κοινωνία και τη χώρα μας. Ωστόσο, η σταδιακή άνοδος της παράταξης που έχει σαν ιδέα τη μισαλλοδοξία και τη μισανθρωπία, ανέστησε πνευματικά ανθρώπους που χρόνια τώρα κρύβονταν  από το φως του ήλιου και της Δημοκρατίας.

Ξεχασμένοι χουντικοί του καφενείου και  φιλοχουντικές παρέες νέων έγιναν πρωτοπόροι στον άδοξο αγώνα μιας παράταξης που καπηλευόταν τη Δημοκρατία και τις αξίες της για να εδραιωθεί πολιτικά και να επιβάλλει τις αντιδημοκρατικές αντιλήψεις στην κοινωνία μας. Όπως ακριβώς έκανε και ο Χίτλερ στη Γερμανία μετά τις εκλογές του 1933.

        Ζούμε σε μια χώρα που έχει ζήσει στο πετσί της την έχθρα, το διχασμό, τη ματαιοδοξία και τη μεγαλομανία ηγετών που κατά καιρούς ήθελαν να εκπληρώσουν τους μεγαλύτερους πόθους τους, υπολογίζοντας πάντα χωρίς τον ξενοδόχο. Σε κάθε περίπτωση καταπατούνταν τα ανθρώπινα ιδεώδη και οι αξίες μας σαν έθνος και κράτος, συνεπώς και η Δημοκρατία. Χωρίς υπερβολή είμαστε η χώρα του Φωτός με όλες τις έννοιες και το τελευταίο που θα περιμέναμε αυτή την περίοδο θα ήταν οι ίδιοι οι Έλληνες να γκρεμίσουν τον πιο σημαντικό θεσμό, για τον όποιο ουκ ολίγες φορές χύθηκε αίμα.  Θα θέλαμε πολύ να γράψουμε κι άλλα για το φασιστικό έκτρωμα της Χρυσής Αυγής, αλλά σαν Δημοκράτες θα πρέπει να σταθούμε στο ύψος μας.

          Αρνούμαι να διανοηθώ πως μετά την περίοδο του 1945-1949, η Ελλάδα διχάστηκε ξανά. Οι κομματικές διαφορές μεταξύ Ελλήνων πολιτών μετατράπηκαν σε μίσος και έμμεσα είχαμε διχαστεί, σε εκείνους που λάτρευαν τη Χρυσή Αυγή και στους υπόλοιπους που πραγματικά δεν ξέραμε ποια στάση έπρεπε να κρατήσουμε. Αυτό δεν πρέπει να το συγχωρέσουμε γιατί εκείνη την περίοδο καλούμασταν να αντιμετωπίσουμε έναν κοινό εχθρό, την οικονομική κρίση. Κι ενώ όλα έδειχναν πως η συνεργασία ΠΑΣΟΚ- ΝΔ ίσως να εξήγαγε κάποιο θετικό αποτέλεσμα (ένωση σαν Έλληνες κι έπειτα ως πολιτικοί), βρεθήκαμε αντιμέτωποι με… τυχοδιώκτες που δεν αγαπούν τη χώρα τους όπως λένε, ούτε και τους Έλληνες, αλλά λειτουργούν σαν εκτελεστικά όργανα για χάρη του ‘’Φύρερ’’ τους. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο και πρέπει όλοι μας να ανταποκριθούμε στο κάλεσα του Κινήματος Αλλαγής και όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες από όλο το πολιτικό φάσμα(δεξιά, αριστερά) να συσπειρωθούμε και να φωνάξουμε ‘’ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ’’. Δεν είναι αθώοι, καιρός να το κατανοήσουμε όλοι. Τέλος, θέλω να πιστεύω πως η δικαιοσύνη θα δικαιώσει την συνείδηση των πολιτών γιατί αλλιώς πέρα από τυφλή, θα είναι και κωφή. 

Λάμπης Χριστόπουλος

Μέλος Νεολαίας Κινήματος Αλλαγής