Ζαχαρίας Ζούπης: “Δεν κουνιέται η βελόνα στο πολιτικό σκηνικό”

Ρεπορτάζ: Γαβρής Άγγελος

Στο ίδιο πολιτικό τέλμα δείχνουν να βυθίζονται οι δημοσκοπικές μετρήσεις των τελευταίων μηνών, επιβεβαιώνοντας μια πρωτοφανή στασιμότητα στις διαθέσεις του εκλογικού σώματος. Η Νέα Δημοκρατία, παρά τα φαινόμενα φθοράς και κόπωσης, παραμένει σταθερά πρώτη, με ποσοστά γύρω στο 29,2%, χωρίς ωστόσο να ανακτά την απαραίτητη δυναμική που θα της επέτρεπε να προσεγγίσει ή να ξεπεράσει το κρίσιμο όριο του 31%. Η εικόνα αυτή αποτυπώνει μια κυβέρνηση που κρατά την πρωτοκαθεδρία, αλλά όχι την πολιτική ηγεμονία.

Το ΠΑΣΟΚ, αντιθέτως, φαίνεται εγκλωβισμένο σε ένα παρατεταμένο στρατηγικό κενό. Από το 18,9% που είχε καταγράψει μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, σήμερα κινείται στο 13,8% — μια πτώση που αντανακλά όχι μόνο τη φθορά αλλά και την αδυναμία του να επιβάλει πειστική εναλλακτική ατζέντα. Το κόμμα δείχνει να ταλαντεύεται ανάμεσα στις διαφορετικές «ψυχές» του, με μια ηγεσία που δέχεται αμφισβήτηση εκ των έσω, και μια ρητορική που παραμένει ασαφής μεταξύ καταγγελίας και πρότασης.

Ο Ζαχαρίας Ζούπης, Διευθυντής Ερευνών της Opinion Poll, σχολιάζει στο pagenews.gr ότι η πτώση του ΠΑΣΟΚ συνοδεύεται από έναν υπαρκτό κίνδυνο αποσυσπείρωσης. Το 7% των ψηφοφόρων του δηλώνει ότι θα ψήφιζε ένα νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, ενώ το 18% θεωρεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη καταλληλότερο για πρωθυπουργό. Έτσι, ο κίνδυνος απώλειας εκλογικής ταυτότητας μοιάζει ορατός — και το ΠΑΣΟΚ απειλείται να βρεθεί σε μάχη όχι μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, αλλά και με την «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου, που καταγράφει αξιοσημείωτη σταθερότητα γύρω στο 11,1%.

Στο ευρύτερο πολιτικό φάσμα, η εικόνα της επόμενης Βουλής προδιαγράφεται πολυκομματική, με έως και οκτώ κόμματα να εξασφαλίζουν έδρες. Η «Πλεύση Ελευθερίας» καταγράφει 9,9%, το ΚΚΕ σταθεροποιείται στο 8,8%, ενώ η «Φωνή Λογικής» εμφανίζεται με ένα 4,1% που προκαλεί συζητήσεις. Αντίθετα, κόμματα όπως η «Νίκη» και το «Κίνημα Δημοκρατίας» φαίνονται να κινούνται οριακά κάτω από το 3%, γεγονός που μπορεί να μεταβάλει ριζικά το εκλογικό τοπίο, μειώνοντας το ποσοστό αυτοδυναμίας στο 35%-36%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς πολιτική πυξίδα μετά την αποχώρηση Τσίπρα, «πνέει τα λοίσθια». Οι εσωτερικές του αντιφάσεις κορυφώνονται, καθώς η πολιτική γραμματεία του αποφάσισε να συμπλεύσει με ένα ανύπαρκτο ακόμη κόμμα του πρώην ηγέτη του, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ιδεολογική συνοχή και χωρίς στελέχη. Ένα φάντασμα κόμματος, σε μια παράταξη που παραμένει χωρίς αφήγημα.

Το συμπέρασμα των μετρήσεων είναι αμείλικτο: η Νέα Δημοκρατία, όσο δεν εμφανίζεται αξιόπιστη κυβερνητική εναλλακτική, διατηρεί το προβάδισμα «από αδράνεια». Η χώρα φαίνεται να κινείται σε μια παρατεταμένη πολιτική ύπνωση, όπου οι πολίτες αποστρέφουν το βλέμμα, οι κομματικοί μηχανισμοί ανακυκλώνουν τις ίδιες φθαρμένες βεβαιότητες, και η έννοια της ελπίδας μοιάζει να έχει υποκατασταθεί από τη συνήθεια.

Αν κάτι μπορεί να ταράξει τη βαλτώδη αυτή ισορροπία, δεν είναι οι αριθμοί, αλλά η πολιτική φαντασία – εκείνη που λείπει απ’ όλους. Γιατί όπως επισημαίνει δηκτικά ο Ζούπης, «αν δεν υπάρξει εναλλακτική λύση που να πείθει για το περιεχόμενο και τη ρεαλιστικότητά της, η Νέα Δημοκρατία θα επικρατήσει. Εκτός αν αυτοκτονήσει μόνη της».