Διάλογοι: η φωνή της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής.

Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Κυριακή Μπλόσκα

Πιστοί στο ραντεβού τους,  οι ‘Διάλογοι’ αποδεικνύουν πως ήρθαν για να μείνουν! Για πρώτη φορά μέσα από φαινομενικά απλές, κοινές ερωτήσεις βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ένας  ζωντανός διάλογος ανάμεσα σε δύο εκπροσώπους της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής. Κάθε εβδομάδα μέσα από τους διαλόγους θα συνομιλούν  δύο πρόσωπα με θέμα τις ανησυχίες, τις βλέψεις και τις σκέψεις τους από την εμπειρία τους στο πολιτικό προσκήνιο. Οι ‘Διάλογοι’ θα ολοκληρώνονται με την προσωπική ερώτηση του ενός προσώπου στο άλλο με αφορμή ένα θέμα της επικαιρότητας.  

Στους σημερινούς Διαλόγους συνδιαλέγονται o Νίκος Αρσλάνογλου, πολιτικός επιστήμονας και διεθνολόγος, συντονιστής PES Activists Κορίνθου και ο Νίκος Ντούρος, οικονομολόγος-Τραπεζικός Υπάλληλος, Γραμματέας Τ.Ο Κινήματος Αλλαγής Παπάγου-Χολαργού, Μέλος Γραμματείας ψηφιακής Πολιτικής.

ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ! KANE “ΚΛΙΚ” Ε Δ Ω ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” – ΕΡΧΕΤΑΙ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ! 

Κ.Μ.: Καθώς τα κρούσματα κορωνοϊού στην Ελλάδα γνωρίζουν σημαντική αύξηση το τελευταίο διάστημα, ποιες οι σκέψεις σας για την επόμενη μέρα και ποιες οι προτάσεις σας ώστε να μην επαναληφθεί  η  δυστοπική εικόνα που  είδαμε τον περασμένο Μάρτιο;

Ν.Α.: Η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτοφανής και όλοι μας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε πρωτόγονες και δύσκολες καταστάσεις είτε ως κοινωνία είτε ως κράτος. Δυστυχώς, χωρίς να χρήζω ειδικός σε υγειονομικές αναλύσεις, πιστεύω ότι η κατάσταση οδηγείται σε ένα πολύ δυσμενές σημείο. Παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τα γεγονότα που διαδραματίζονται αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι η κατάσταση στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα έχει φτάσει στο σημείο μηδέν. Ένα ενδεχόμενο lockdown είτε τοπικών είτε ακόμα χειρότερα Εθνικού, όσο και να θέλει η κυβέρνηση να μην θίγει για οικονομικούς κυρίως λόγους, είναι προ των πυλών. 

Τις λύσεις σίγουρα οφείλουν να τις προτείνουν και δη να τις εφαρμόζουν οι υγειονομικά αρμόδιοι. Αυτό που φαίνεται να μην είναι προφανές, κυρίως στη κυβέρνηση, είναι ότι δεν πρέπει να ακολουθούμε τις εξελίξεις αλλά στην ουσία να υπάρχει μια πρόληψη δυσμενών καταστάσεων και συνθηκών. Πρέπει να βρισκόμαστε ένα βήμα μπροστά με μέτρα που θα προλαμβάνουν και όχι, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Κοζάνη, να οδηγούμαστε σε επιμέρους lockdown τοπικών κοινωνιών. Να τονιστεί εδώ, ότι μέτρα απέναντι στη πανδημία δεν είναι μόνο το κλείσιμο των μαγαζιών στις 12 κ.α αλλά και η δημιουργία ΜΕΘ και η ενίσχυση του ΕΣΥ σε όλους τους τομείς (μηχανημάτων, κλινών, προσωπικού.). Επίσης τα παραπάνω δρομολόγια των συρμών, για να μην βλέπουμε τις εικόνες που παρατηρούνται στο μετρό, η εισαγωγή ακόμα περισσοτέρων λεωφορείων, οι αυστηρότεροι έλεγχοι και η ανταπόκριση του κρατικού μηχανισμού είναι κάποια από τα σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να εστιάσει η κυβέρνηση ώστε να μην οδηγηθούμε στην δυστοπική εικόνα του Μαρτίου. Όλα αυτά θα έπρεπε να λογίζονται ως αυτονόητα ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων συνθηκών, καθώς βρισκόμαστε σε ένα Ευρωπαϊκό κράτος που οι μηχανισμοί του και οι παροχές του θα έπρεπε να λειτουργούν στο μέγιστο προς όφελος της κοινωνίας. Και να μην ξεχνάμε ότι και η ατομική ευθύνη έχει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πανδημίας. Για αυτό φοράμε πάντα μάσκα, πλένουμε τα χέρια μας, κρατάμε αποστάσεις. 

Κ.Μ.: Ποιες σκέψεις σας προκαλεί η είδηση πως ο μέσος όρος των διασωληνωμένων έχει αρχίσει να κατεβαίνει στις ηλικίες 40-64; Ποιες θα είναι οι κατάλληλες κινήσεις, κατά την γνώμη σας, ώστε να υπάρξει καλύτερη κρατική  οργάνωση στην αντιμετώπιση της πανδημίας;

Ν.Ν.: Είναι πλέον ξεκάθαρο πως ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Η φράση “προσέχουμε για να προστατέψουμε τους μεγαλύτερους σε ηλικία “είναι σαφές πως δεν αρκεί. Πράγματι είναι ανησυχητικό, αλλά ταυτόχρονα και αναμενόμενο να συμβεί αυτό από την στιγμή που αυτές οι ηλικίες είναι παραγωγικές και βρίσκονται όλη μέρα στους δρόμους. 

Το πρόβλημα όμως ξεκινάει από την χαλαρότητα που έδειξε η ίδια η κυβέρνηση όταν έβλεπε εκπροσώπους της να μην τηρούν τα μέτρα που περνούσαν οι ίδιοι. Σίγουρα μέχρι την άφιξη του εμβολίου στη χώρα θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα και να λυθούν άμεσα μείζονα προβλήματα, όπως ο συνωστισμός στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, με πιο συχνά δρομολόγια -ειδικά στις περιοχές που βρίσκονται στη κόκκινη ζώνη.-

Επιπλέον η ασφαλής λειτουργία των σχολείων έχει θεμελιώδη σημασία, ώστε να προληφθεί κατά το δυνατόν η διασπορά του ιού στον χώρο των σχολείων. Απαραίτητος ο μικρότερος αριθμός μαθητών στις αίθουσες, δημιουργία περισσότερων τμημάτων, εναλλαγή σχολικών ωραρίων με πρωινά και εσπερινά μαθήματα καθώς επίσης στις μεγαλύτερες τάξεις η εφαρμογή της εξ αποστάσεως διαδικτυακής διδασκαλίας.

ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ! KANE “ΚΛΙΚ” Ε Δ Ω ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” – ΕΡΧΕΤΑΙ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ! 

Κ.Μ.: Παρακολουθώντας τις αποφάσεις της κυβέρνησης  αναφορικά με την ενίσχυση της αστυνομικής βίας, εσείς ,ως μέλος της νέας γενιά του Κινήματος Αλλαγής, πού θεωρείτε πως βρίσκεται η χρυσή τομή και με ποια πλευρά του νομίσματος ταυτίζεστε περισσότερο; 

Ν.Α.:  Έχουν παρατηρηθεί το τελευταίο 1,5 χρόνο αμέτρητα περιστατικά αστυνομικής βίας προκαλώντας την οργή των πολιτών. Σε συνδυασμό με την ανοχή της κυβέρνησης σε αυτά τα περιστατικά και ουσιαστικά πολλές φορές στην καθοδήγηση τους, γεννώνται ερωτήματα μέχρι που μπορεί να φτάσει η αστυνομική ασυδοσία. Ας ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι τα σώματα ασφαλείας τους κράτους, είναι ένα κομμάτι της κρατικής εσωτερικής τάξης που οφείλει να ενεργεί όχι μόνο προς το συμφέρον του κράτους αλλά και του λαού. Η αστυνομία βρίσκεται στην καρδία του κατασταλτικού κράτους. 

Είναι ουσιαστικά ένα ουδέτερο σώμα σκοπός του οποίου είναι η διατήρηση της τάξης στο εσωτερικό της χώρας μέσω της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κατά την άποψη αυτή, οι αστυνομικές δυνάμεις λειτουργούν εντός μιας ευρείας συναίνεσης και απολαμβάνουν υψηλό βαθμό νομιμότητας, που βασίζεται στην αντίληψη ότι η αστυνόμευση προωθεί την κοινωνική σταθερότητα και την προσωπική ασφάλεια. Η αστυνομία οφείλει να ασχολείται πρωταρχικά με την προστασία των πολιτών από άλλους πολίτες. Καθώς η αστυνόμευση ασχολείται αποκλειστικά με τη διατήρηση του κράτους δικαίου, δεν πρέπει να έχει ευρύτερη πολιτική λειτουργία. Αυτή θα ήταν μια χρυσή τομή στο ρόλο της αστυνομίας σήμερα.

Ο ρόλος της αστυνομίας διαμορφώνεται επίσης και από τη φύση του πολιτικού συστήματος εντός του οποίου λειτουργεί και από τους τρόπους από τους οποίους η κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αστυνομία. Άπειρες φορές έχουμε παρατηρήσει να υπάρχει πολιτική μεροληψία και κοινωνικές προκαταλήψεις από την αστυνομία και να μην ενεργούν ουδέτερα με αμερόληπτο τρόπο. Ουσιαστικά η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει αυτό το πλαίσιο και έχει ανάψει το πράσινο φως για τέτοιες καταστάσεις και περιστατικά. Είναι ο κύριος υπαίτιος και καθοδηγητής για την σημερινή αστυνομική βία. 

Κ.Μ.: Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε η οριστική παύση των ποινικών και πειθαρχικών διώξεων για δημάρχους, περιφερειάρχες και υπαλλήλους της τοπικής αυτοδιοίκησης που πέρασε  η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ποιά η δική σας γνώμη  για την ρύθμιση αυτή; 

Ν.Ν.: Η τροπολογία πλυντήριο με την οποία η κυβέρνηση προσπάθησε να νομοθετήσει την παραγραφή ακόμη και κακουργηματικών πράξεων αυτοδιοικητικών στελεχών συνιστά επι της ουσίας μια πράξη βαθιάς περιφρόνησης των δημοκρατικών θεσμών της χώρας μας. Με την άμεση κινητοποίηση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κινήματος Αλλαγής ευτυχώς αναδείχθηκε η αλήθεια και η τροπολογία της ντροπής αποσύρθηκε κάτω από την γενική κατακραυγή και την κριτική ακόμα και προβεβλημένων στελεχών της κυβερνητικής παράταξης. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι από το σύνολο του πολιτικού κόσμου μόνο το Κίνημα Αλλαγής και η κοινοβουλευτική του ομάδα ευθύς εξαρχής πίεσαν για την απόσυρση αυτής της τροπολογίας.

Γιατί η μόνη υπεύθυνη αντιπολίτευση στη χώρα είναι το Κίνημα Αλλαγής. Είναι οι Δημοκράτες σοσιαλιστές.

Κ.Μ.: Θεωρείτε πως  το ενδεχόμενο εθνικών εκλογών είναι αρκετά πιθανό; Ποια η δική σας ανάγνωση αναφορικά με την πραγματικότητα στην Ελλάδα τόσο σε σχέση με την φετινή χρονιά όσο και με την εικόνα της χώρας τα τελευταία χρόνια;

Ν.Α.: Το ενδεχόμενο εθνικών εκλογών θεωρείται πλέον απίθανο. Λόγω της δύσκολης κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε σήμερα αλλά και της τακτικής που φαίνεται να θέλει να ακολουθεί η κυβέρνηση, πιστεύω ότι θα εξαντλήσει την τετραετία που της αναλογεί. Σκεπτόμενοι πάντα το πολιτικό κόστος που θα σηκώσουν όχι μόνο κατά την διάρκεια της πανδημίας αλλά και μετέπειτα με την προσπάθεια ανασυγκρότησης όχι μόνο του κρατικού μηχανισμού αλλά και του οικονομικού συστήματος. Τα νέα μέτρα και οι νέες οικονομικές δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει ο Ελληνικός λαός μέσα στο 2021 οδηγούν την κυβέρνηση ώστε να περιμένει να δει τι μέλλει γενέσθαι για την οικονομία το 2022. Είναι ένα περιττό ρίσκο για την κυβέρνηση η διενέργεια εθνικών εκλογών αύτη την περίοδο, ακόμα και για να «κάψει» το αναλογικό σύστημα. Ελπίζει η παγκόσμια οικονομία να ορθοποδήσει, τα πακέτα στήριξης της Ε.Ε να είναι ισχυρά ώστε πριν τις εκλογές να κατορθώσει να δώσει τις παροχές που θα αναζητά η Ελληνική κοινωνία ελπίζοντας και σε ένα όφελος στην κάλπη.

Αν εξαιρέσουμε το τελευταίο εξάμηνο που λόγω ειδικών συνθήκων δεν μπορεί να ισοσταθμιστεί στην ίδια παράμετρο με άλλες περιόδους, η Ελλάδα συνεχίζει να βαδίζει σε μια νέα «κανονικότητα». Μετά τις μνημονιακές πολιτικές ευελπιστούσε κάποιος ότι θα υπάρξει μια αχτίδα φωτός για την κοινωνία μας. Μετά την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα βλέπουμε ότι και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη συνεχίζει τις πολιτικές λιτότητας. Μπορεί να μην είναι μόνο πολιτικές οικονομικής λιτότητας αλλά είναι και πολιτικές που στρέφονται ενάντια σε κάθε τι αξιακό, ηθικό, ανθρώπινο και κοινωνικό. Μάλλον κάποιοι Ριζοσπάστες και συντηρητικοί οραματίζονται μια κοινωνία ζούγκλα, όπου οτιδήποτε ανθρωπιστικό και συναδελφικό θα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Η αγορά και το κεφάλαιο έχουν τα ηνία και λογίζονται ως  ο σημαντικότερος στόχος και σκοπός από κάποιους σε μια κοινωνία που υποφέρει και έχει εγκαταλείψει κάθε έννοια ελπίδας. Λες και το αόρατο χέρι της αγοράς θα τα γιατρέψει όλα.

Κ.Μ.: Στο ερώτημα ‘τι θα ψήφιζες αν είχαμε εκλογές αύριο’, ποιο αποτέλεσμα θα αναμένατε να δείτε στις εκλογικές κάλπες και εσείς με ποια έκβαση θα ήσασταν ικανοποιημένος;

Ν.Ν.: Σίγουρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια νίκη της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν θεωρώ ότι   οφείλεται στην τόσο επιτυχημένη πορεία της ως κυβέρνηση αυτόν τον ενάμιση χρόνο, αλλά στην αδυναμία  και την αβεβαιότητα που προκάλεσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. Εγώ θα ήμουν σε πρώτη φάση ικανοποιημένος με την αναγνώριση της δουλειάς που έχει προσφέρει το Κίνημα Αλλαγής τόσο στο Ελληνικό κοινοβούλιο όσο και εκτός αυτού. Το Κίνημα Αλλαγής από τη πρώτη στιγμή έχει δείξει πως τιμάει την ψήφο του ελληνικού λαού με μια σοβαρή αντιπολίτευση και μια σειρά προτάσεων τόσο στο ζήτημα της πανδημίας όσο και σε  κρίσιμα ζητήματα που έχουν προκύψει μέχρι σήμερα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Πρόεδρος , ο Γραμματέας, οι βουλευτές μας και άλλα στελέχη έχουν ταξιδέψει επανειλημμένα σε όλη την Ελλάδα και έχουν βρεθεί δίπλα σε κάθε πολίτη. Η αναγνώριση αυτής της δουλειάς και η αποτύπωσή της σε ένα διψήφιο εκλογικό αποτέλεσμα, θα ήταν μια ευχάριστη εξέλιξη για το μέλλον του χώρου. 

ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ! KANE “ΚΛΙΚ” Ε Δ Ω ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” – ΕΡΧΕΤΑΙ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ! 

Κ.Μ.: Ποιες οι δεύτερες σκέψεις σας σχετικά με την ενασχόλησή σας  με τον χώρο της πολιτικής και πώς διαχειρίζεστε τις σκέψεις αυτές ώστε να αποτελούν έναν πολύτιμο σύμμαχο; 

Ν.Α.: Παρατηρούμε όλο και περισσότερα νέα παιδιά να απομακρύνονται από την πολιτική και να γυρίζουν την πλάτη σε ολόκληρο το πολιτικό εγχείρημα, όχι μόνο των κομμάτων. Είναι δύσκολο ενώ έχεις βιώσει σε αυτή την ηλικία μια οικονομική κοινωνική και πολιτική κρίση να είσαι ενεργό μέλος της πολιτικής ζωής. Η συμμετοχή στα κοινά είναι όμως αυτό που μας δίνει ζωή. Είναι αυτό που μας εμπνέει και μας δίνει δύναμη ότι εμείς θα γίνουμε οι αρωγοί της αλλαγής. Οι μάχες είναι πολλές φορές δύσκολες και άνισες και πολλές φορές η επίδραση τους  μικρή. Πρέπει όμως να μείνεις πιστός και προσηλωμένος στον αγώνα σου και στις αξίες και τα πιστεύω που σε διακατέχουν. Είναι δύσκολο με την καθημερινή τριβή να θυμάσαι τον στόχο που σε έκανε να συμμετέχεις στην πολιτική και στα κοινά καθώς μπορεί να φθαρεί και να αλλοιωθεί η θέληση και το πάθος. Γιατί όπως είπε και ο Νίτσε, «αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα». Το ζητούμενο είναι στην ενασχόληση με την πολιτική να είσαι ενεργός, προοδευτικός και να έχεις ανοιχτά πάντα τα μάτια και το μυαλό σου, προσηλωμένος όμως και στις αρχές και τις αξίες σου. Μόνο τότε θα μπορέσουν οι σκέψεις σου να αποτελέσουν ένα πολύτιμο σύμμαχο στην ενασχόληση με την πολιτική.

Κ.Μ.: Ποια στοιχεία έχετε υιοθετήσει ώστε να διανύετε με γερά θεμέλια τον δύσβατο δρόμο της πολιτικής;

Ν.Ν.: Από την ηλικία των εφηβικών μου χρόνων, όπου άρχισα να ασχολούμαι με τα κοινά και στη συνέχεια στους κόλπους της σπουδάζουσας μέσω της Πανελλήνιας Αγωνιστικής Σπουδαστικής Παράταξης έως και σήμερα, πάντα πορευόμουν με γνώμονα την ανιδιοτέλεια, την ομαδικότητα, την διαφάνεια και την ειλικρίνεια, έχοντας ως προτεραιότητα μου το κοινό καλό. Παλεύοντας καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο, το οποίο μπορεί να μην απολάμβανα καν εγώ και οι συνάνθρωποι μου αλλά οι  γενιές που θα μας διαδεχόντουσαν, έχοντας πάντα στο μυαλό μου τα λόγια του αείμνηστου Γεώργιου Γεννηματά πως “Ο αγώνας για την υλοποίηση του σοσιαλιστικού ονείρου είναι κάτι που θα απολαύσουν πολύ πιθανόν τα παιδιά τον παιδιών μας. Λένε πολλοί ότι το μέλλον της Ελλάδος και της ανθρωπότητας είναι απρόσμενο. Εγώ θα τους πω ότι απρόσμενο είναι το μέλλον για αυτούς που δεν προβλέπουν και για αυτούς που δεν προσβλέπουν και τα δυο..”

Ολοκληρώνουμε τους Διαλόγους όπως τους αρμόζει. Αφήνουμε τους συνεντευξιαζόμενους να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο, όπως σε κάθε διάλογο, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συνομιλήσουν μέσα από μία προσωπική τους  ερώτηση με θέμα την επικαιρότητα.

Ν.Α.: Το περιβάλλον και η πράσινη πολιτική έχει έρθει στο πολιτικό προσκήνιο πολλές φορές τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς δεν έχει εδραιωθεί στην Ελληνική κοινωνία ως ένα μείζον ζήτημα το οποίο πρέπει να βρίσκεται πρώτο στις πολιτικές και κοινωνικές ατζέντες. Πολύ φοβάμαι ότι και στην πολιτική ζωή της χώρας μας το περιβαλλοντικό ζήτημα δεν χρήζει της προσοχής που του αρμόζει. Έχει έρθει η στιγμή τα κράτη, οι διεθνείς ενώσεις και οι μη κρατικοί δρώντες, να δράσουν δυναμικά γιατί το ζήτημα του περιβάλλοντος αρχίζει να ξεπερνάει το πλαίσιο επιρροής και ελέγχου των δυνάμεων μας. 

Η Ελλάδα και τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη οφείλουν να μεριμνήσουν περαιτέρω και να δράσουν με μεγαλύτερη συνείδηση. Είναι κάτι το οποίο πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια μέσω μεγάλων οργανισμών και συνδιασκέψεων και κυρίως μέσω της Ε.Ε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναπτύξει το πλέον ολοκληρωμένο σύστημα περιφερειακής περιβαλλοντικής προστασίας και μέσω αυτού τα κράτη πρέπει να δράσουν. Η προσέγγιση της Ε.Ε. για την περιβαλλοντική προστασία και την αντίστοιχη αρμοδιότητα της έχει διττό χαρακτήρα. Αφενός, η περιβαλλοντική δράση ασκείται μόνο επικουρικά, αφετέρου, η δράση της Ε.Ε επιδιώκει την ενσωμάτωση των περιβαλλοντικών ανησυχιών στις άλλες πολιτικές της. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι η περιβαλλοντική νομοθεσία της Ε.Ε άσκησε μεγάλη επίδραση και οφείλει να συνεχίσει να το κάνει πιο δυναμικά στο εσωτερικό δίκαιο κρατών-μελών.

Δυστυχώς όμως παρόλα τα θετικά της Ε.Ε και την κοινή δράση των κρατών, είτε μέσω οργανισμών είτε ξεχωριστά το καθένα τους, όταν συζητούνται καινούργια προβλήματα ή νέες πρωτοβουλίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να παρουσιάσει δικές της (ευρωπαϊκές) προτάσεις ή να αναλάβει νέες πρωτοβουλίες, αν προηγουμένως δεν έχει λάβει σχετική εντολή από το Συμβούλιο. Οι διατάξεις των συνθηκών δεν της δίνουν λευκή επιταγή διαπραγμάτευσης. Ούτε όμως τα κράτη-μέλη μπορούν να αναλάβουν μεμονωμένα ή μέσω των οργάνων της Ε.Ε διεθνείς πρωτοβουλίες που να αποκλίνουν από την ισχύουσα νομοθεσία. Έτσι, σε διεθνές επίπεδο η Ε.Ε περισσότερο αντιδρά στις πρωτοβουλίες άλλων δρώντων και λιγότερο προνοεί για την προώθηση νέων μέτρων ή πρωτοβουλιών για την αποτελεσματικότερη προστασία του παγκόσμιου περιβάλλοντος.

Είναι ένα θέμα το οποίο χρήζει μεγάλη συζήτηση. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι συνέπειες των οικολογικών καταστροφών αφορούν όλους μας. Τα φαινόμενα παράδειγμα της ρύπανσης έχουν συλλογικό χαρακτήρα με την έννοια ότι οι ζημιογόνες συνέπειες – άμεσες, έμμεσες – θίγουν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων.  Είναι όμως γεγονός ότι η ανάμειξη του ανθρώπου στην αναπαραγωγή φυσικών αγαθών είναι μεγάλη και όταν αυτή είναι αρνητική συνεπάγεται οικολογική καταστροφή, ενώ όταν είναι θετική συμβάλλει στην αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας. Βεβαίως η οικονομική ανάπτυξη και η περιβαλλοντική προστασία μπορούν να συνυπάρξουν και να ενισχύονται χωρίς να υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα και τούτο σε απάντηση των εκάστοτε φωνών διαμαρτυρίας από κάθε αντικρουόμενη ομάδα. Έτσι και τα κράτη όπως και εμείς οι ίδιοι οφείλουμε να δράσουμε για να προστατεύσουμε το περιβάλλον, μέσα από την καθημερινότητα, μέσα από οργανισμούς και μέσα από κάθε πιθανό τρόπο ώστε να μεριμνήσουμε για το μέλλον μας, το μέλλον του πλανήτη μας.

Ν.Ν.: Το μείζον κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα που ταλανίζει τη νέα γενιά  και καλούνται οι πολιτικές δυνάμεις να επιλύσουν είναι  το πρόβλημα της ανεργίας και της αβεβαιότητας. Η εκάστοτε κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει ένα πλάνο το οποίο θα μειώσει πραγματικά την ανεργία και θα δημιουργήσει νέες θέσεις πλήρης απασχόλησης και ασφάλισης μακριά από μοντέλα ημιαπασχόλησης. Να δώσει ένα κίνητρο στα νέα μυαλά που έχουν ξενιτευτεί σε άλλες χώρες, να επιστρέψουν στη χώρα τους και να δώσουν και εκείνοι με τη σειρά τους τη μάχη για την εξέλιξη της ζωής τους. Είμαστε μια γενιά με τεράστια μόρφωση, η οποία σε όποια χώρα βρεθεί διαπρέπει, χάρη στην εργατικότητα, τις γνώσεις καθώς και τις καινοτόμες ιδέες της. Είναι ώρα η εκάστοτε κυβέρνηση να αξιοποιήσει τους νέους και να τους  χρησιμοποιήσει ως “γρανάζι” ώστε η χώρα μας να προχωρήσει επιτέλους προς τα μπροστά.  

Μέχρι τους επόμενους ‘Διαλόγους’, καλή αντάμωση.