Γιώργος Ντούρος: “Η ανακρίβεια της αισχροκέρδειας”

Τους τελευταίους μήνες είμαστε θεατές πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων πρωτοφανών για ένα σύγχρονο εκδημοκρατισμένο κόσμο. Καθώς η ανθρώπινη τραγωδία ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας, οι αυξανόμενες τιμές των εμπορευμάτων ωθούν τον πληθωρισμό στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 40 ετών, ζητώντας μια σταδιακή αλλαγή στην ενεργειακή πολιτική. 

Την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση δίνει ασυλία σε μεγάλο – επιχειρηματίες, αφήνοντας τους πολίτες ανοχύρωτους… «Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή». 

Η Ελλάδα παράγει ρεύμα χρησιμοποιώντας φυσικό αέριο, λιγνίτη και υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Τα διυλιστήρια είναι δύο. Η τιμή του ρεύματος προσδιορίζεται στο χρηματιστήριο ενέργειας και ορίζεται από το κόστος της ακριβότερης παραγωγής, δηλαδή αυτής με το φυσικό αέριο. Έτσι λοιπόν,  οι εταιρείες παρότι παράγουν ρεύμα με φτηνότερο κόστος, το χρεώνουν σαν να παράγεται από το φυσικό αέριο στο σύνολό του. 

Τόσο η ΡΑΕ, η ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή ενέργειας, όσο και η Κομισιόν πρότειναν στην Κυβέρνηση να φορολογήσει κέρδη των 4 μεγάλων συμμετεχόντων στο ενεργειακό παιχνίδι. 

Γίνεται αντιληπτό πως η ακρίβεια είναι πολιτική της Κυβέρνησης και δεν οφείλεται κατά αποκλειστικότητα η Ρωσό – Ουκρανική Κρίση για τις υψηλές τιμές που μετακυλούν στους καταναλωτές. 

Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΡΑΕ σε δηλώσεις του έχει παραδεχτεί  ότι στη χώρα μας, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, περνάει στη λιανική, δηλαδή στους καταναλωτές, σχεδόν στο 100% η αύξηση των τιμών στη χονδρεμπορική. 

Την ίδια στιγμή  ο ΔΕΔΔΗΕ, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις ανεξόφλητες οφειλές των προμηθευτών , αποστέλλοντας στην ΡΑΕ νέα αναλυτική ενημέρωση με την εικόνα όσων του χρωστούν, από πότε και πόσο.

Είναι η δεύτερη φορά από τις αρχές Φεβρουαρίου που ο διαχειριστής θα ενημερώσει την Αρχή για τα ποσά που του οφείλουν οι προμηθευτές, ποιοί καθυστερούν συστηματικά την εξόφληση, ποιοί τηρούν και ποιοί όχι τους διακανονισμούς, καθώς και για όσα προτίθεται να κάνει απέναντι στους οφειλέτες για να απομειώσει το ύψος των ληξιπρόθεσμων χρεών. Την ίδια στιγμή χιλιάδες συμπολίτες μας ζουν με το άγχος του επόμενου λογαριασμού. 

Τα δώδεκα (12) ευρώ επιδότησης στη βενζίνη το μήνα δεν καλύπτουν σημαντικό μέρος της επιβάρυνσης στα καύσιμα, καθώς και ότι δεν καλύπτουν ολόκληρη την κοινωνία. Η επίπτωση του μέτρου μείωσης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, και περιλαμβάνεται και στην εργαλειοθήκη της Κομισιόν, θα ήταν είκοσι τέσσερα (24) ευρώ το γέμισμα κάθε αυτοκινήτου και όχι 12 ευρώ το μήνα.

Μέσα σε αυτό το κύμα, αναρωτιέται κανείς οι εποπτικοί μηχανισμοί, πως λειτουργούν? Πόσοι έλεγχοι διενεργούνται από τη ΡΑΕ, σε διαχειριστές και προμηθευτές? Μολονότι η ίδια η Κυβέρνηση δημιούργησε τη Διυπηρεσιακή Μονάδα Ελέγχου Αγοράς (ΔΙΜΕΑ) δημιουργήθηκε για τον έλεγχο και την πάταξη και των φαινομένων αισχροκέρδειας στην αγορά, πόσους ελέγχους διενήργησε από τον Ιούλιο του 2021 έως και σήμερα, διάστημα κατά το οποίο γίνονταν αισθητές σε όλους μας οι ανατιμήσεις? 

Την ίδια στιγμή η γειτονική Ιταλία επιβάλλει φόρο 10% επί της κερδοφορίας των εταιρειών ενέργειας, ενώ η Κυβέρνηση αρνείται να θέση σε εφαρμογή ελεγκτικούς μηχανισμούς και να λάβει σοβαρά μέτρα που θα ανακουφίζουν το μέσο καταναλωτή. 

Το ζήτημα της ακρίβειας έμοιαζε με την πανδημία στην αρχή. Πολλοί πίστευαν ότι θα κρατούσε τρεις, πέντε, άντε έξι μήνες και ότι η ζωή μας θα επέστρεφε στην κανονικότητα. 

Ετσι και με την ακρίβεια, θεωρούσαν πολλοί ότι ήταν ένα παροδικό φαινόμενο, που θα διαρκούσε λίγους μήνες, μια και ήταν απόρροια δυσλειτουργιών που προκάλεσε η πανδημία. Δεν είναι όμως έτσι – δυστυχώς.

Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Η ακρίβεια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και σεβασμό απέναντι σε κάθε νοικοκυριό που δεν ξέρει τι θα κληθεί να πληρώσει.  Οι κοινωνικές ανισότητες είναι μεγάλες και τα οριζόντια μέτρα ελλιπή. 

Χρειάζεται να πάρουμε άμεσα μέτρα εδώ και τώρα, και κυρίως με Σοβαρότητα και σεβασμό στους πολίτες.