Τα “Πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων” και η κατάργησή τους από το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής!

Οι αλλαγές που έφερε η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στη χώρα

Η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερε σημαντικές αλλαγές στην Ελλάδα, ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε ο πρώτος εκλεγμένος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης που κατέθεσε στεφάνι στην επέτειο του Πολυτεχνείου (17 Νοέμβρη 1981). Μία από τις σημαίνουσες παρεμβάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έγινε τον Αύγουστο του 1982, όταν με νόμο που έφερε στη Βουλή αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση, ενώ καταργήθηκαν και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.

Άλλη μία σημαντική παρέμβαση ήταν κατάργηση της Ελληνικής Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων (δημιουργήθηκε η Ελληνική Αστυνομία), η αποστρατικοποίηση της ΥΕΝΕΔ και η μετονομασία της σε ΕΡΤ2.

Ακόμη συστάθηκε ο ΕΟΦ ενώ αναγνωρίστηκε η αποζημίωση του εργατικού ατυχήματος. Επιπλέον επεκτάθηκε η πενταήμερη εργασία και μειώθηκαν οι ώρες εργασίας σε 40. Επιπρόσθετα επεκτάθηκε η δυνατότητα άδειας με αποδοχές, ενώ καθιερώθηκε η Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή (Α.Τ.Α.) του μισθού.

Την ίδια ώρα το ΠΑΣΟΚ θέσπισε τον πολιτικό γάμο, ενώ προχώρησε στον αναχρονιστικό θεσμό της προίκας. Επίσης θεσπίστηκε το συναινετικό διαζύγιο και προχώρησε η εξίσωση των δύο φύλων.

Στο κομμάτι της εκπαίδευσης, η κυβέρνηση Παπανδρέου προχώρησε σε σημαντικές τομές όπως η εισαγωγή του μονοτονικού συστήματος γραφής και η κατάργηση της σχολικής ποδιάς. Επιπλέον επέκτεινε το δικαίωμα ψήφου στους 18χρονους. 

Παράλληλα με νόμο προχώρησε την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Αρχιτέκτονάς του ήταν ο Παρασκευάς Αυγερινός, ενώ εκείνος που το υλοποίησε ήταν ο Γιώργος Γεννηματάς.  

Οι τομές στην κυβέρνηση

Να σημειωθεί ότι στις 2 Ιουλίου 1982 βάση του νόμου 1266 (ΦΕΚ Α81/ 1982), μπήκαν σε εφαρμογή αρκετές κυβερνητικές αλλαγές. Στο πλαίσιο αυτό, δημιουργήθηκε το ΚΥ.Σ.Ε.Α. (Κυβερνητικό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής και άμυνας), στο οποίο συμμετείχαν οι υπουργοί και υφυπουργοί «Εξωτερικών» και «Εθνικής Αμύνης», ο Πρωθυπουργός, και οι υπουργοί «Δημοσίας Τάξεως» και «Προεδρίας της Κυβερνήσεως». Το ΚΥ.Σ.Ε.Α. ήταν εντεταλμένο να παίρνει αποφάσεις για τα μείζονα θέματα της εξωτερικής και αμυντικής πολιτική της χώρας, καταργώντας το προηγούμενο «Α.Σ.Ε.Α. (Ανώτατο συμβούλιο Εθνικής Άμυνας)».

Επίσης συστάθηκε και το ΚΥ.ΣΥΜ. (Κυβερνητικό συμβούλιο) αποτελούμενο από τον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς «Προεδρίας Κυβερνήσεως», «Εθνικής Οικονομίας», «Οικονομικών», «Εσωτερικών» και «Δημοσίων Έργων». Το συμβούλιο ασχολούνταν με μείζονα θέματα γενικότερης οικονομικής και αναπτυξιακής πολιτικής.

Με βάση τον ίδιο νόμο καταργήθηκε το «Υπουργείο Συντονισμού», ενώ συστάθηκαν τα υπουργεία «Εθνικής Οικονομίας» (επανασυστάθηκε και πάλι ύστερα από το 1973, και ενσωμάτωσε τις όλες τις αρμοδιότητες του πρώην «Υπουργείου Συντονισμού»), «Ενέργειας και Φυσικών Πόρων», «Έρευνας και τεχνολογίας», «Υγείας και Πρόνοιας» και «Κοινωνικών Υπηρεσιών».

Ακόμα μία σημαντική τομή στη δομή του κράτους ήταν η θέσπιση του Πολιτικού γραφείο του Πρωθυπουργού (σημερινή Γενική Γραμματεία του Πρωθυπουργού). Συγκεκριμένα η σύστασή του ως αυτοτελής δημόσια υπηρεσία έγινε με βάση τον Ν. 1299/1982. Έτσι λοιπόν για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία το γραφείο του Πρωθυπουργού απέκτησε θεσμική υπόσταση και σημαντικό ρόλο στην χάραξη, διαμόρφωση και εφαρμογή της πολιτικής, σε διάφορους τομείς.

Στο Πολιτικό Γραφείο του Πρωθυπουργού υπηρετούσαν πάνω από 70 σύμβουλοι και συνεργάτες, κατανεμημένοι σε διαφορετικούς τομείς. Πρώτος γενικός διευθυντής ήταν ο Αντώνης Λιβάνης. Τέλος με νόμο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 1981 καταργήθηκαν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων.

Τι ήταν τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων;

Τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων θεσμοθετήθηκαν για πρώτη φορά την περίοδο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά. Ενδεικτικά, το Βασιλικό Διάταγμα της 13/9/1938 που εκδόθηκε από την Κυβέρνηση Μεταξά και το οποίο αφορούσε την συμμετοχή σε εισαγωγικές εξετάσεις Παιδαγωγικών Ακαδημιών, απαιτούσε τέτοιο πιστοποιητικό.

Μετά το  και κατά τη διάρκεια του, τα πιστοποιητικά εντάχθηκαν στα «Έκτακτα Μέτρα». Τα Έκτακτα Μέτρα ήταν ένα σύνολο θεσμών που είχαν στόχο τον έλεγχο και τον αποκλεισμό από το δημόσιο βίο όσων ήταν ύποπτοι για συνεργασία με τους αντάρτες και αργότερα όσων έδειχναν συμπάθεια προς την κομμουνιστική ιδεολογία. Σε αυτά περιλαμβάνονταν οι εκτοπισμοί, οι «φάκελοι» και η δημιουργία της Επιτηρούμενης Ζώνης κατά μήκος των βορείων συνόρων της χώρας, 600 περίπου χιλιόμετρα, μέσα στα όρια της οποίας ο στρατός είχε αυξημένες εξουσίες. Τα πιστοποιητικά θεσμοθετήθηκαν με το νόμο 516 του 1948  ώστε να καλύπτουν όλο το δημόσιο τομέα. Ήταν απαραίτητα για την κατάληψη θέσεως δημόσιου ή δημοτικού υπαλλήλου, σε τράπεζες, σε κρατικούς οργανισμούς ή ιδρύματα κοινής ωφέλειας ακόμα και σε πολλές ιδιωτικές επιχειρήσεις. Επίσης, μεταξύ άλλων, για την εγγραφή στα πανεπιστήμια, την έκδοση άδειας οδήγησης, άδειας κυνηγίου, διαβατηρίου, άδεια μικροπωλητή και άδειας μετανάστευσης.

Το πιστοποιητικό ήταν αλληλένδετο με το θεσμό των φακέλων. Για να εκδοθεί έπρεπε οι αρμόδιες αρχές ασφαλείας να ερευνήσουν τον ατομικό φάκελο του ενδιαφερόμενου αλλά και των ανθρώπων του συγγενικού του περιβάλλοντος. Με αυτόν τον τρόπο οι κρατικές αρχές υιοθετούσαν την αρχή της οικογενειακής ευθύνης, σύμφωνα με την οποία η αίτηση κάποιου για έκδοση του πιστοποιητικού ήταν δυνατόν να απορριφθεί λόγω ύποπτης πολιτικής δραστηριότητας συγγενών του, ακόμα και σε χρονικό διάστημα στο παρελθόν, όταν ο ίδιος δεν είχε ακόμα γεννηθεί. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία της έκδοσης ήταν μία χρονοβόρος διαδικασία που θα μπορούσε να διαρκέσει μέχρι και τρεις μήνες, λόγω των πρωτογόνων μεθόδων οργάνωσης και ταξινόμησης που εφάρμοζαν οι αρχές. Το έτος 1961 υπολογιζόταν ότι ο αριθμός των «φακελωμένων» πολιτών ξεπερνούσε το ενάμισι εκατομμύριο.

Τα πιστοποιητικά καταργήθηκαν στο χώρο της εκπαίδευσης το 1964 από την κυβέρνηση Παπανδρέου και επανήλθαν το 1967 με την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας. Ανάμεσα στα άλλα, ήταν υποχρεωμένος να απαντήσει αν είχε ποτέ συλληφθεί, αν ήταν αναγνώστης εντύπων που απηχούσαν αντεθνικές γνώμες, αν είχε πάρει ποτέ μέρος σε εκδηλώσεις που είχαν διοργανωθεί από άτομα που υπηρετούσαν τον κομμουνισμό και τους σκοπούς του και αν υπήρξε ποτέ οπαδός κομμάτων «σκοπούντων την καθ’ οιονδήποτε τρόπον ανατροπήν της νομίμου κυβερνήσεως»  Τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων καταργήθηκαν οριστικά το 1981.

Τα πιστοποιητικά έγιναν αιτία να εγκαταλείψουν την χώρα «αριστεροί» πολίτες αφού χωρίς αυτά δεν μπορούσε κάποιος να σπουδάσει. Σήμερα η αναφορά κάποιου σε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων γίνεται μεταφορικά και με αίσθηση της υπερβολής όταν κάποια δημόσια υπηρεσία του ζητάει πολλά δικαιολογητικά προκειμένου να τον εξυπηρετήσει.

Με πληροφορίες από το “ΕΘΝΟΣ”