ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ 

Άρθρο στο “The Socialist” της Νάντιας Ι. Γιαννακοπούλου

photography by Olga Tzimou/ www.olga-t.com

H χώρα βρίσκεται ήδη μπροστά σε καταιγίδα και το διάστημα τουλάχιστον μέχρι την Άνοιξη προβλέπεται δύσκολο , πολύ δύσκολο. Η πανδημία δείχνει τα δόντια της και οι « ευτυχισμένες μέρες» του πρώτου τριμήνου φαίνεται να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ο αριθμός των κρουσμάτων του κορονοιού  ανεβαίνει σταθερά και ο φόβος επανήλθε ξανά, εκτός βέβαια αυτών που ισχυρίζονται γραφικά ότι δεν υπάρχει κορονοιός, ότι όλα είναι συνωμοσία. Το τρίγωνο ειδικοί – έγκαιρες αποφάσεις της Κυβέρνησης- κοινωνία που συμμετέχει, δεν δείχνει να λειτουργεί.

Ο εφησυχασμός έφερε την ένταση διάδοσης της πανδημίας, αυτή έφερε την ανάγκη μέτρων αλλά και το κυβερνητικο μούδιασμα, την αμηχανία ενώ τμήμα της κοινωνίας συμπεριφέρεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Η οικονομική κρίση ανεβαίνει σαν τσουνάμι και με δεδομένο ότι τα έσοδα από τον τουρισμό δεν ξεπέρασε το 20% των περυσινών ενώ πήγαν πίσω και μια σειρά άλλων εσόδων, δεν υπάρχει και ιδιαίτερη αισιοδοξία παρά τα καλά λόγια του Δ.Ν.Τ ή και Διεθνών Οίκων. Πολλές Επιχειρήσεις δεν αισθάνονται καλά, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της ανεργίας. Σαν να μην έφταναν αυτά , τα Ελληνοτουρκικά βρίσκονται πάντα ανοιχτά, οι Ε.Ε δείχνει τα όριά της και ο αστάθμητος Ερντογάν συμπεριφέρεται σαν πληγωμένο θηρίο με την Τουρκία να καταρρέει οικονομικά και τον ίδιο να φέρεται σαν πειρατής. Μπορεί άραγε να είναι κανείς σίγουρος για την αυριανή συμπεριφορά του, όταν ότι και να κάνει, όσο και να προκαλεί η Ε.Ε δείχνει δέσμια των συμφερόντων κάθε μίας χώρας που την αποτελεί;

Δεν είναι εύκολη η συγκυρία για την χώρα  και τα προβλήματα θα διογκωθούν.

Ακριβώς σ΄αυτό το σημείο, την πιο κρίσιμη ώρα, η Κυβέρνηση δείχνει αμήχανη, αδύναμη. Ακόμα και διαχειριστικά πέφτει σε γκάφες, ενώ οι σκιαμαχίες Υπουργών δεν μπορούν να κρυφτούν. Τρία Υπουργεία υποτίθεται ότι συνεργάστηκαν για να ζήσουμε ένα μοναδικό φιάσκο , αυτό των μασκών για να φορτωθεί στην συνέχεια όλη η ευθύνη « γενναιόδωρα » στην Κ.Ε.Δ.Ε. Στην Παιδεία πρέπει κάποιος να κάνει προσπάθεια για να καταλάβει το ανύπαρκτο επί της ουσίας Σχέδιο του Υπουργείου για το άνοιγμα των σχολείων. Το σχέδιο για την αξιοποίηση των τεράστιων ποσών του Ταμείου που θα διατεθούν στην χώρα δεν φαίνεται πουθενά, ούτε και κανείς το συζητά με κανένα. Θα μπορούσε κάποιος να γράψει πολλά μα πολλά παραδείγματα. 

Η εικόνα όμως αυτή αποτυπώνεται στην θεαματική πτώση της αποδοχής των χειρισμών της Κυβέρνησης και στα τρία μείζονα θέματα, πτώση από 15% έως 20%.

Ασφαλώς και για πολλούς λόγους αυτό δεν σηματοδοτεί και σοβαρές αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς. Όμως αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί, ποιος μπορεί να μην δει την προοπτική πτώσης των ποσοστών της Ν.Δ στην Πρόθεση ψήφου τους επόμενους μήνες; Ποιος αδυνατεί να δει, ότι μπορεί την Άνοιξη οι πολιτικοί συσχετισμοί να μην έχουν και πολύ μεγάλη σχέση μ΄αυτούς του πρώτου ευτυχισμένου δεκατετράμηνου;Πολύ περισσότερο όταν παρέα με την διαχειριστική αδυναμία βλέπουμε και την μεταρρυθμιστική αφλογιστία; Ποιες άραγε είναι οι μεγάλες αλλαγές στην παιδεία την εποχή της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης; Που είναι οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών; Που βρίσκονται τα μέτρα εκσυγχρονισμού λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης; 

Δύσκολα τα πράγματα για την Κυβέρνηση, αλλά δεν είναι αυτό που μπορεί να μας απασχολεί. Πολύ περισσότερο όταν νομοθετεί κατά ριπάς με τον πιο αντιθεσμικό συχνά τρόπο, όταν δεν δείχνει να επιδιώκει ιδιαίτερα τον διάλογο, όταν αρχίζει να εμφανίζει αρκετά νωρίς δείγματα αυτάρκειας και αλαζονείας και όταν οι πολιτικές δυνάμεις μαθαίνουν από διαρροές για τα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής ;Αυτό που μας ενδιαφέρει ως ΚΙΝΑΛ είναι η πορεία της χώρας για την οποία ανησυχούμε.

Σε εμάς δεν ταιριάζουν οι εύκολες κριτικές και ο λαϊκισμός. Αυτά ταιριάζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Σε εμάς ταιριάζουν οι αλήθειες, η εμπεριστατωμένη κριτική, η κατάθεση προτάσεων, ο στοιχειοθετημένος πολιτικός λόγος , η προβολή γενναίων μεταρρυθμίσεων. Αυτό επιβάλλει η προοδευτική, μεταρρυθμιστική φυσιογνωμία που οικοδομούμε, η νέα σχέση ειλικρίνειας και ευθύνης με τις κοινωνικές δυνάμεις και ασφαλώς η προσήλωσή μας στον στόχο μίας Ελλάδας σύγχρονης, δυνατής, που αντιμετωπίζει τις διεθνείς προκλήσεις και ανοίγει νέους αναπτυξιακούς δρόμους.