Παρέμβαση Γιώργου Καμίνη για τη Μόρια κατά τη διάρκεια συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής

Το πρόβλημα στη Μόρια υπάρχει από το 2015. Όλοι χρησιμοποιούσαμε τη φράση “υγειονομική βόμβα”, πολύ πριν ξεσπάσει ο κορωνοϊός. Κανένας, λοιπόν, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν ήξερε τι πρόκειται να συμβεί. Το Κίνημα Αλλαγής, χρησιμοποιώντας όλα τα πρόσφορα κοινοβουλευτικά μέσα, έχει εστιάσει από την αρχή της πανδημίας στον πλημμελέστατο τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση επέλεξε να διαχειριστεί την υγειονομική θωράκιση των προσφυγικών δομών και ιδιαίτερα της Μόριας που έχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Για του λόγου το αληθές, καταθέτω σήμερα στα πρακτικά της Βουλής την εμπεριστατωμένη ερώτηση που κατέθεσαμε στις 06/05, από κοινού με τον Γιώργο Παπανδρέου, σχετικά με την προστασία των Δομών Φιλοξενίας από τον κορωνοϊό.

Το πολιτικό – ενημερωτικό περιοδικό θα έρχεται στα mail σας κάθε μήνα μετά την συνδρομή σας ΕΔΩ: –> https://thesocialist.gr/subscription-plan

ΜΗΝ χάσετε το πρώτο μας τεύχος!

Έχουμε επανειλημμένα εκφράσει σε όλους τους τόνους την ανησυχία μας για τη βόμβα του προσφυγικού-μεταναστευτικού, την οποία η κυβέρνηση συνειδητά επιλέγει να κρύβει κάτω από το χαλί, πίσω από επικοινωνιακά τεχνάσματα που αφορούν το εκλογικό της ακροατήριο, προσπαθώντας κάθε φορά να κατασκευάσει φταίχτες για να κρύψει τις δικές της ανεπάρκειες και παλινωδίες.

Ο χρόνιος υπερσυνωστισμός και η πανδημία έφεραν τελικά αυτό το εκρηκτικό αποτέλεσμα. Και οι ευθύνες είναι διαχρονικές. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, που δημιούργησε ουσιαστικά τον εγκλωβισμό στα νησιά υπογράφοντας την Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας, όσο και η Νέα Δημοκρατία, έχουν αποτύχει παταγωδώς να διαχειριστούν την κατάσταση. Η κυβέρνηση επαίρεται, μέσω του κ. Μηταράκη, για την αντιστροφή του ισοζυγίου εισροών-επιστροφών, αμελεί όμως να μας πει πως το 80% των επιστροφών αλλοδαπών αφορά Αλβανούς υπηκόους.

Επαναλαμβάνουμε τους τρεις άξονες της εξομάλυνσης της κατάστασης, έτσι όπως τους έχουμε θέσει επανειλημμένα ως Κίνημα Αλλαγής:

• Άμεση αποσυμφόρηση των νησιών, και δίκαιη κατανομή των προσφύγων, όχι απλά μεταφορά του προβλήματος από τα νησιά στην ενδοχώρα.
• Ισχυρή πίεση στην Ευρώπη για καταμερισμό της ευθύνης. Δεν πρέπει να αρκεστούμε στις δηλώσεις καλών προθέσεων των ευρωπαίων αξιωματούχων και ηγετών των τελευταίων ημερών. Χρειάζεται εδώ και τώρα μία συνολική διεκδίκηση εκ μέρους της Ελλάδας που θα καταλήξει επιτέλους σε ένα απτό αποτέλεσμα.
• Ισχυρές πολιτικές ένταξης, με ευρωπαϊκά κονδύλια, των αναγνωρισμένων προσφύγων, ώστε να μην καταλήξουμε σε φαινόμενα Πλατείας Βικτωρίας.