Βασιλική Μελέτη: “50 χρόνια μνήμης – Το Πολυτεχνείο ζεί!”

Γράφει η Βασιλική Μελέτη*

Τα οράματα του Νοέμβρη έρχονται από μακριά. Και ταξιδεύουν ακόμα πιο μακριά. Δεκάδες στίχοι γράφτηκαν για εκείνα τα παιδιά πίσω από την καγκελόπορτα, για εκείνα τα παιδιά με τις καμπάνες και τα ανέμελα μαλλιά, με τα φυλλάδια στα χέρια, με τη λεφτεριά στο στόμα.

Πενήντα χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τη νίκη της νεολαίας, της νεολαίας που σε κάθε εποχή κάνει την ανατροπή και φέρνει την αλλαγή. Το Πολυτεχνείο βάφτηκε με το αίμα νέων, φοιτητών και εργατών και αυτή τη μνήμη οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανή.

Ίσως ο δρόμος από το Πολυτεχνείο του ‘73 δείχνει μακρύς. Τότε εχθρός ήταν η στρατιωτική χούντα, η καταπίεση και η ανελευθερία. Σήμερα, ο πραγματικός εχθρός είναι οι «απειλές» της υγείας, της ασφάλειας και της οικονομίας. Πενήντα χρόνια μετά, όμως, οι αγώνες δεν σταματούν. Αν περάσουν στη σκιά της λήθης, η δημοκρατία και η δικαιοσύνη κινδυνεύουν. Ας μην το επιτρέψουμε. Οι μνήμες άλλωστε δεν ανήκουν σε εμάς. Είναι δανεικές από τις επόμενες γενιές. Πώς το είπε ο ποιητής; «Κάποτε θ’ ανταμώσουμε στους λόφους του ήλιου. Μην ξεχνάς. Περπάτα…».

Το Πολυτεχνείο ήταν και θα είναι πάντα ένα ζωντανό κάλεσμα για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, θα είναι ζωντανό μέσα σε κάθε ελεύθερο μυαλό. Και πρέπει να ζει γιατί ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφής τυραννία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη. Αυτόν τον αγώνα για ελευθερία, παιδεία και δημοκρατία οφείλουμε να τον περιφρουρήσουμε για να παραδώσουμε το πραγματικό μήνυμα και στις επόμενες γενιές.

Και φέτος, ως ελάχιστη τιμή στους νεκρούς του Πολυτεχνείου, οφείλουμε ένα λουλούδι στο μνημείο της εξέγερσης, στην καγκελόπορτα που έριξε το μοιραίο τανκ.

Το Πολυτεχνείο και ο αγώνας για Δημοκρατία ζουν μέσα στις καρδιές μας.

Φέτος όπως και κάθε άλλη χρονιά.

*Δικαστικός -Πρωτοδικείο Αθήνας
Δρ. Κοινωνικής Πολιτικής – Συγγραφέας
Μέλος Τομέα Ισότητας ΠΑΣΟΚ
ΔΗΜ.Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Νέας Ιωνίας