Δριμεία επίθεση Παραστατίδη στην κυβέρνηση για το φορολογικό: “Θα έρθει οσονούπω και ο δικός σας λογαριασμός από τους Έλληνες πολίτες. Και θα τον πληρώσετε, δεκάρα-δεκάρα.”

Ομιλία απηύθηνε ο Βουλευτής Κιλκίς ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Στέφανος Παραστατίδης για το φορολογικό νομοσχέδιο στην Ολομέλεια της Βουλής.

Ο κ.Παραστατίδης εξαπέλυσε δριμεία επίθεση στην Κυβέρνηση λέγοντας απευθυνόμενος προς αυτή πως:

“Θα έρθει όμως οσονούπω και ο δικός σας λογαριασμός. Και αυτή τη φορά θα είναι δίκαιος. Γραμμένος από τους Έλληνες πολίτες. Και θα τον πληρώσετε, δεκάρα-δεκάρα. “

Ολόκληρη η ομιλία του:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Θέλω να θέσω μερικά ερωτήματα με βάση το παρόν νομοσχέδιο και πώς αυτό υπηρετεί την εθνική μας φορολογική πολιτική :  

Ερώτημα πρώτο: Υπηρετεί το παρόν νομοσχέδιο τη φορολογική δικαιοσύνη; 

Ένα νομοσχέδιο υπηρετεί τη φορολογική δικαιοσύνη όταν εξατομικεύει και παίρνει από τον κάθε πολίτη αυτό που θεωρείται δίκαιο, με βάση τα ετήσια έσοδα/έξοδα και την αντίστοιχη περιουσία του.  

Το παρόν νομοσχέδιο χρησιμοποιεί τη μέθοδο της οριζόντιας είσπραξης επί δικαίους και αδίκους.  

Δεν φορολογεί τα κέρδη εκεί που πραγματικά υπάρχουν αλλά τα εισοδήματα που πιθανολογεί ότι υπάρχουν.  

Δεν φορολογεί το εισόδημα αλλά το επάγγελμα. Και μάλιστα τσουβαλιάζοντας! 

Δεν φορολογεί τον πραγματικό πλούτο που φοροδιαφεύγει. 

Το νομοσχέδιο βάζει διαχωριστικές γραμμές μεταξύ διαφορετικών επαγγελματικών ομάδων, δημιουργώντας κοινωνικό αυτοματισμό, ενώ η πραγματική διάκριση θα έπρεπε να αναζητηθεί μεταξύ των ίδιων των ελεύθερων επαγγελματιών.  

Μεγάλων και μικρών οικονομικά δικηγόρων,  

μεγάλων και μικρών γιατρών,  

μεγάλων και μικρών εμπόρων,  

φοροδιαφυγόντων και μη ελεύθερων επαγγελματιών. 

Απάντηση: Όχι, το παρόν νομοσχέδιο δεν υπηρετεί τη φορολογική δικαιοσύνη.  

Ερώτημα δεύτερο: Υπηρετεί το παρόν νομοσχέδιο τη φορολογική ηθική; 

Η φορολογική ηθική είναι ένας ατομικός περιορισμός που θέτει ο πολίτης στη ροπή του προς την προστασία του εισοδήματός του σε σχέση με το κοινό καλό.  

Για την ενίσχυση της φορολογικής ηθικής, το κράτος θα πρέπει να ενισχύσει τη σχέση εμπιστοσύνης του με τον πολίτη, εάν επιθυμεί αυτός να συμμετέχει εθελοντικά και πρόθυμα στα φορολογικά έσοδα.  

Απάντηση: Εν προκειμένω, το κράτος αντιμετωπίζει τον πολίτη ως εν δυνάμει φοροφυγά.  

Άρα, το κράτος εξαϋλώνει κάθε ίχνος εμπιστοσύνης μεταξύ αυτού και του πολίτη και καταφανώς δεν υπηρετεί την αναγκαία φορολογική ηθική.  

Θα προσέθετα επίσης ότι ένα κράτος που αντιμετωπίζει επί της αρχής έναν πολίτη ως φοροφυγά και του ζητά να δώσει μάχη για να αποδείξει το αντίθετο, δεν είναι ένα κράτος δικαίου.  

Ερώτημα τρίτο : Ενισχύει το παρόν νομοσχέδιο τη φορολογική αποτελεσματικότητα; 

Σύμφωνα με τις όχι πρόσφατες εκτιμήσεις, η φοροδιαφυγή-φοροαποφυγή είναι εκτεταμένη και υπολογίζεται περί τα 10δις.  

Η αρχική εκτίμηση του ΥΠΟΙΚ ως προς το παρόν νομοσχέδιο μιλούσε για έσοδα περί τα 700εκ και όσο κοντεύουμε στην ψήφισή του μειώνονται, έχουμε ήδη φτάσει στα 500εκ.  

Πολύ λιγότερα από το πραγματικό πρόβλημα της χώρας. (Οριακά αγγίζει το 0,005% της φοροδιαφυγής) 

Απάντηση: Το παρόν νομοσχέδιο δεν είναι η θεραπεία σε μία Ελλάδα που νοσεί από την φοροδιαφυγή.  

Ερώτημα τέταρτο: Μήπως εν τελεί το παρόν νομοσχέδιο ενισχύει την φορολογική κουλτούρα του Έλληνα; ή είναι έστω μία αρχή ρε αδερφέ; 

Η φορολογική κουλτούρα του πολίτη ενισχύεται όταν γνωρίζει ότι τα λεφτά με τα οποία θα φορολογηθεί πιάνουν τόπο.  

Ενισχύονται δημόσιες υπηρεσίες μέσω των οποίων του επιστρέφονται οι επενδύσεις του, όπως η υγεία και η παιδεία, δημιουργούνται υποδομές, στηρίζονται μέσω του κοινωνικού κράτους οι μη έχοντες.  

Και εδώ, πράγματι, ακούσαμε από την κυβέρνησης ότι αυτά τα έσοδα θα πάνε σε υγεία και παιδεία.  

Αυτό όμως, κύριοι της κυβέρνησης, με τον αποσπασματικό τρόπο που γίνεται, καταλήγει να είναι μία ακραία δημαγωγία.  

Διότι, πουθενά στον κόσμο δεν συνδέεται η φορολογική πολιτική μεταξύ μίας φορολογούμενης ομάδας και ενός τομέα, δεν είναι η χώρα μπακάλικο.  

Σε μία κανονική χώρα υπολογίζεται η συνολική είσπραξη εσόδων και σχεδιάζεται αναλογικά η επένδυσή τους στους τομείς, όπως αυτοί ιεραρχούνται από την εκάστοτε κυβέρνηση.  

Απάντηση: Δεν γίνεται κοινωνική πολιτική με συνθήματα, αλλά ούτε και με επιδόματα κύριοι της ΝΔ. Τις πραγματικές υπηρεσίες, τις βιώνει ο πολίτης κάθε μέρα.  

Αυτός είναι ο λόγος που ξοδεύει μεγάλα συμπληρωματικά ποσά για να έχει υποτίθεται δωρεάν δημόσια αγαθά όπως η παιδεία και η υγεία.  

Ερώτημα πέμπτο: Είναι θέμα κυβερνητικής ανικανότητας η επιλογή του παρόντος νομοσχεδίου -καθώς δεν υπηρετεί κανένα βασικό στόχο μίας σοβαρής εθνικής φορολογικής πολιτικής- ή πρόκειται περί μίας άλλης στόχευσης; 

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να διαπιστώσει αν και που ότι υπάρχει πραγματικό εισόδημα που φοροδιαφεύγει για αυτό επιστρέφει σε παλιές αποτυχημένες συνταγές.  

Δεν είναι όμως αυτό αλήθεια. 

Μπορεί να φέρει αποτελέσματα με μια σειρά παρεμβάσεων όπως η ενθάρρυνση των ηλεκτρονικών συναλλαγών με κίνητρα 

στην πράξη,  

η διασύνδεση επιτέλους των POS με τις ταμειακές μηχανές  

και η διευκόλυνση στοχευμένων ελέγχων της ΑΑΔΕ,  

η λειτουργία επιτέλους ενός online συστήματος παρακολούθησης εισροών και εκροών στα καύσιμα, συνεχώς αναβάλλονται και μετατίθενται στις ελληνικές καλένδες. 

Απάντηση: Δεν θέλω να αδικήσω την κυβέρνηση. Δεν είναι θέμα ανικανότητας. Είναι οργανωμένο σχέδιο που, πέρα από τα ελάχιστα έσοδα, θα φέρει αλλαγή στη διάταξη της οικονομίας και της παραγωγικής βάσης της χώρας.  

Ο βασικός στόχος της κυβέρνησης είναι ο ο περιορισμός της αυτοαπασχόλησης, της μικρής, οικογενειακής επιχείρησης και ο σταδιακός μετασχηματισμός της οικονομίας με λιγότερα και μεγαλύτερα επιχειρηματικά σχήματα. 

Κλείνω λέγοντας προς την κυβέρνηση της ΝΔ, πως,  

ωραία τα μεγάλα λόγια περί μεταρρυθμίσεων,  άλλωστε 5ο συναπτό έτος είναι που μεταρρυθμίζετε, ίσως να έχετε υποστεί κάποια κόπωση, 

Ωραία η επικεντρωμένη στόχευση, η οποία βέβαια στην πράξη είναι στοχοποίηση που  στιγματίζει ηθικά μία ολόκληρη επαγγελματική τάξη καλλιεργώντας την κοινωνική σύγκρουση με λογική κοινωνικού αυτοματισμού, 

Ωραία η επικοινωνιακή διαχείριση με την ελάχιστη βάση φορολόγησης και την εφαρμογή του τεκμαρτού, 

Όταν όμως έρχεται η ώρα της πολιτικής, της πραγματικής πολιτικής, τότε ο βασιλιάς είναι γυμνός. 

Και η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι η πολιτική της, είναι μία ρηχή, επιφανειακή πολιτική, μία πολιτική της αρπαχτής. 

Και ξέρετε, εσείς φέρνετε έναν λογαριασμό, και ο πολίτης πληρώνει.  

Και ισχυρίζεστε πως είναι σωστός ο λογαριασμός. 

Θα έρθει όμως οσονούπω και ο δικός σας λογαριασμός. Και αυτή τη φορά θα είναι δίκαιος. Γραμμένος από τους Έλληνες πολίτες. Και θα τον πληρώσετε, δεκάρα-δεκάρα.