Κατερίνα Διακογεωργίου: “Πορτρέτα Γυναικών: Μάνα, Σύντροφος, Φίλη, Εργαζόμενη ή απλά μοναδική”

Γράφει η Κατερίνα Διακογεωργίου,

M.Sc, M.Ed, Μέλος του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women’s Day) είθιστε να γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, μετά από απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ το 1977. 

Βασικός στόχος της γενικής συνέλευσης ήταν να αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες την εποχή εκείνη, αλλά και να προωθήσει τα δικαιώματα τους. 

Ιστορικά πρώτη φορά η ημέρα γιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ.

Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε την επόμενη χρονιά, κατά τη διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη. 

Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ένα μεγάλο βήμα, ώστε να προωθηθεί η ισότητα των δύο φύλων, η οποία θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα. Το δικαίωμα ψήφου των γυναικών ήταν το κύριο μέλημα για τις γυναίκες όλου του κόσμου την περίοδο εκείνη.

Παρά τις προσπάθειες βέβαια που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια η ισότητα της γυναίκας με του άνδρα απαιτεί ακόμα μεγάλες προσπάθειες. Παρόλο που στις δυτικές κοινωνίες οι γυναίκες έχουν δικαιώματα που οι παλαιότερες γενεές δεν θα μπορούσαν να φανταστούν, δεν υπάρχει ακόμη πλήρης ισότητα. Δυστυχώς, στις ανατολικές κοινωνίες η πλειονότητα των γυναικών δεν βρίσκεται καν κοντά σε αυτόν τον στόχο.

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τις σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν γυναικείοι πληθυσμοί ανά τον κόσμο, με πρωταρχικό στόχο να σταθούμε κοντά τους έμπρακτα. 

Το ΠΑΣΟΚ μέχρι τώρα απέδειξε ότι στέκεται δίπλα στις γυναίκες που είναι άξιες, εργαζόμενες, γιατρούς, δικηγόρους, εκπαιδευτικούς, μηχανικούς, ελεύθερους επαγγελματίες, σύζυγους και μητέρες και πιστεύουμε ότι θα εξακολουθεί να πράττει αναλόγως.

Αν πολλοί συνειδητοποιήσουν ότι εμείς οι γυναίκες δεν είμαστε φεμινίστριες, αφού έχει ξεπεραστεί πλέον ο όρος, αλλά ότι απλώς διεκδικούμε τα αυτονόητα στην κοινωνία μας και μάλιστα όταν άλλες γυναίκες σε άλλες χώρες δεν έχουν δικαίωμα ούτε για τα βασικά, τότε η κοινωνία μας θα προχωρήσει πολλά βήματα μπροστά.