Παύλος Γερουλάνος: Η ομιλία του στην ΚΠΕ και οι “σπόντες” σε ηγεσίες και συνυποψηφίους

Με την «λαϊκή απαίτηση αλλαγής ηγεσίας» ξεκίνησε η τοποθέτηση του Παύλου Γερουλάνου.

Ανεφερόμενος στη δική του υποψηφιότητα ο κ. Γερουλάνος τόνισε: «Μπορώ να υπηρετήσω την ενότητα. Πιστεύω στη σύνθεση και τη δύναμη της συλλογικής δουλειάς. Από την πρώτη μέρα συγκρούστηκα αλλά πάντα πολιτικά και ποτέ προσωπικά». Ενώ ασκώντας κριτική στην ηγεσία, υπογράμμισε τις “κλίκες” και τις επιλογές “κολλητών” ενώ φωτογραφίζοντας την υποψηφιότητα Δούκα επιτέθηκε μιλώντας για “part time” Προέδρου κόμματος. Τα βέλη του και προς την Αννα Διαμαντοπούλου τονίζοντας πως “ήταν πάντα εδώ είτε συμφωνούσε είτε διαφωνούσε με τις αποφάσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ”

Τα κύρια σημεία της ομιλίας του Παύλου Γερουλάνου:

«Η ελπίδα της αλλαγής, την ώρα που άλλοι δίπλα μας καταρρέουν, φουσκώνει τα πανιά μας. Και ανθρώπινο είναι, αυτή η ελπίδα να γεμίζει και εμάς χαρά και ικανοποίηση. Για την όποια προοπτική μιας νέας, έστω αναπάντεχης, νίκης του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εθνικές εκλογές. Προσέξτε όμως. Γιατί εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Αυτή η προοπτική εξουσίας για εμάς, δεν έρχεται χωρίς προϋποθέσεις, για εμάς. Απαιτεί αλλαγή λειτουργίας, νοοτροπίας, ηγεσίας».

«Και αυτή η ελπίδα, που αρχίζει, δειλά δειλά, να αναπτύσσεται σε όλη την Ελλάδα για αυτό που γίνεται στο ΠΑΣΟΚ, όσο πιο δυνατά εκφράζεται, τόσο περισσότερους κινδύνους κρύβει. Την έχω ξαναζήσει. Πίσω από αυτήν την ελπίδα κρύβεται μια βαθιά απόγνωση που ώρα με την ώρα θεριεύει. Η κοινωνία περιμένει με αγωνία κάποιο κόμμα να δείξει ότι δεν είναι μονόδρομος η πολιτική της Κυβέρνησης. Και όποια ή όποιος παίρνει αυτή την πραγματικότητα ελαφρά την καρδία μάλλον δεν έχει ιδέα ποιο ρόλο διεκδικεί και σε ποια ζητήματα πρέπει να απαντήσουμε».

Όλες οι σημαντικές εκθέσεις για το μέλλον της Ευρώπης, Έκθεση Letta, Έκθεση Draghi, Έκθεση Ινστιτούτου Bruegel, λένε ότι η ώρα των μεταρρυθμίσεων για την Ευρώπη είναι…χθες. Και ό,τι ισχύει για την Ευρώπη μία φορά, ισχύει για την Ελλάδα δέκα. Όλοι το αντιλαμβάνονται, εκτός από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ήδη, τώρα που μιλάμε, όλα τα σημαντικά επενδυτικά προγράμματα στο δυτικό κόσμο, από το Build Back Better του Joe Biden και της Kamala Harris μέχρι το Partnership for Prosperity του Kier Starmer, λένε ότι το κλειδί δεν είναι σε ένα κεντρικό κράτος που αποφασίζει για τα πάντα, αλλά σε μία νέα εταιρική σχέση μεταξύ δημόσιων θεσμών, επιχειρήσεων, εργασιακών σωματίων και ευρύτερα κοινωνικών εταίρων που στοχοθετεί και υλοποιεί. Και εμείς εδώ σπαταλάμε ίσως τον πιο κρίσιμο εθνικό πόρο, τον χρόνο, με την εξουσία όλο και περισσότερο συγκεντρωμένη στα χέρια του Μεγάρου Μαξίμου.

Σήμερα οι πολιτικοί πλανήτες γύρω μας ευθυγραμμίζονται και πάλι, και διαμορφώνονται οι συνθήκες για μία νέα, ιστορική ευκαιρία για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Ευκαιρία να ενώσουμε το μέλλον της χώρας με το μέλλον του Κινήματός μας. Δεν δικαιούμαστε να χάσουμε και αυτή την ευκαιρία. Σήμερα αυτό που χρειάζεται η χώρα ταυτίζεται με αυτό που χρειάζεται να κάνουμε στο ίδιο μας το Κίνημα. Σχέδιο. Ενότητα. Εμπειρία για την Ελλάδα. Σχέδιο. Ενότητα. Και Εμπειρία για το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί ακριβώς είναι οι 3 λόγοι για τους οποίους εξαρχής είχα την τιμή να ζητήσω την ψήφο και την εμπιστοσύνη των μελών και φίλων μας, για να ηγηθώ του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Και δεν έμεινα στα λόγια. Δεν μένω ποτέ στα λόγια.

Ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του ΠΑΣΟΚ με συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο για την Ελλάδα. Έχω παρουσιάσει, εδώ και χρόνια, το πολιτικό μου σχέδιο με τίτλο Αναγέννηση. Δεν το έγραψε άλλος. Δεν γράφτηκε στο πόδι το καλοκαίρι. Είναι ένα πολιτικό σχέδιο που επικαιροποιώ συνεχώς. Εδώ και επτά χρόνια. Πολιτικό σχέδιο που εδράζεται πάνω στις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ. Πολιτικό σχέδιο που δεν έρχεται απλά να διαχειριστεί το διοικητικό και παραγωγικό μοντέλο της χώρας, έρχεται να τα αλλάξει συθέμελα. Έρχεται να αλλάξει παράδειγμα. Έρχεται να επιφέρει σαρωτικές αλλά και πολύ συγκροτημένες αλλαγές. Πολιτικό σχέδιο που δείχνει την κατεύθυνση. Δείχνει σε κάθε πολίτη, καθαρά, που θέλουμε να πάμε. Τι πρέπει να περιμένει από εμάς. Και γιατί η δική μας πρόταση διαφέρει ριζικά από αυτά που πρεσβεύει η Νέα Δημοκρατία.

Παρουσίασα την 3η του Σεπτέμβρη και συγκεκριμένο σχέδιο με συγκεκριμένο οδικό χάρτη για την οργανωτική, προγραμματική και εκλογική ετοιμότητα του ΠΑΣΟΚ. Όλη η οργάνωσή μας, σε κάθε γωνιά της χώρας, έτοιμη για εκλογές σε 9 μήνες. Το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, εξειδικευμένο ανά Περιφέρεια και κλάδο, έτοιμο σε ένα χρόνο. Αμέσως μετά τα 5 πρώτα νομοσχέδια της Αναγέννησης. Και συγκεκριμένους κανόνες λειτουργίας για ένα ΠΑΣΟΚ αρχών και αξιών. Ένα ΠΑΣΟΚ των πολιτών, και όχι των παρεών. Ένα ΠΑΣΟΚ ενεργό κίνημα, όχι λέσχη αναμνήσεων.

Ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του ΠΑΣΟΚ είναι γιατί μπορώ να υπηρετήσω την ενότητα. Αυτό κάνω όλη μου την πολιτική ζωή μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Πιστεύω στη σύνθεση. Πιστεύω στη δύναμη της ομαδικής δουλειάς. Δεν πιστεύω σε κόμματα όπου ένας Πρόεδρος έρχεται με τους «δικούς του» και βάζει τους άλλους στον πάγο. Πιστεύω σε κόμματα που διοικούνται από δημοκρατικά εκλεγμένα όργανα, που βάζουν καθαρούς στόχους και όλοι λειτουργούν ως μία ομάδα, συνθέτοντας συνέχεια στοιχεία από όλες τις τάσεις. Για αυτό δεν έχω κομματική παρέα. Δεν έχω «δικούς μου». Δεν χρειάζομαι την δική μου ομάδα για να προεδρεύσω. Δεν έχω μάθει έτσι. Έχω μάθει να φτιάχνω ομάδες. Αξιοποιώντας ό,τι, όποια και όποιον θέλει να προσφέρει. Συνθέτοντας δυνάμεις και προσφέροντας τους προοπτική. Τα παραπάνω μπορώ να τα εγγυηθώ για έναν λόγο: Διότι δεν με κρατάει κανένας. Δεν έχω καμία εσωκομματική δουλεία. Πρώτη και μόνη μου προτεραιότητα, το ΠΑΣΟΚ και το μέλλον της Πατρίδας.

Και τέλος ζητώ την ευθύνη να ηγηθώ του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος γιατί έχω την εμπειρία να το κάνω. Γνωρίζω την ιστορία και τις διαχρονικές του αξίες. Γνωρίζω τα δυνατά του σημεία, αλλά και που πάσχει. Τι χρειάζεται στη Βουλή. Τι χρειάζεται στην κοινωνία, στην αγορά. Πώς θα διοικήσουμε καλύτερα την χώρα. Πώς να διαβάζουμε τις διεθνείς εξελίξεις. Και έχω δει πώς γίνεται να φτάσουμε στη νίκη. Ξέρω τι χρειάζεται για να πάρουμε ένα κόμμα που μιζεριάζει και περιμένει να πέσουν οι άλλοι για να ανέβει και να το κάνουμε κόμμα που θεριεύει και θριαμβεύει, επειδή πιστεύει στον εαυτό του και πείθει όλο και περισσότερους Έλληνες και Ελληνίδες να το εμπιστευτούν.

Μπορεί όλοι εδώ μέσα να θέλουμε να κερδίσουμε τη Νέα Δημοκρατία, αλλά αν συνεχίσουμε όπως πηγαίνουμε σήμερα, δεν θα γίνει. Και κινδυνεύουμε να χάσουμε ακόμα μία ιστορική ευκαιρία που δεν δικαιούμαστε να χάσουμε. Χρειάζεται αλλαγή ηγεσίας. Η κοινωνία μας δείχνει τον δρόμο. Ποια ηγεσία όμως χρειαζόμαστε; Γιατί το να φτιάξεις κόμμα που κερδίζει δεν είναι χαλαρή υπόθεση. Ούτε η Νέα Δημοκρατία θα φύγει αμαχητί. Θα χρειαστεί να πέσουν, πολιτικά μιλώντας, κορμιά. Και αλίμονο αν γίνουμε Κυβέρνηση και δεν είμαστε έτοιμοι να κυβερνήσουμε. Όλα τα παραπάνω δεν είναι πλάκα.