Καρυστιανού από το Σύνταγμα: «Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη, θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της Νέμεσης»

Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να ζητά απαντήσεις και δικαιοσύνη. Η μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Σύνταγμα αποτέλεσε μια ηχηρή υπενθύμιση της λαϊκής αγανάκτησης, με κεντρικό σύνθημα την απαίτηση για λογοδοσία. Ανάμεσα στις πιο συγκλονιστικές δηλώσεις της ημέρας ήταν εκείνη της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία με λόγια γεμάτα οργή και απόγνωση απευθύνθηκε σε όσους θεωρεί υπεύθυνους για τον θάνατο δεκάδων ανθρώπων.

«Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη, θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της Νέμεσης», είπε, απευθυνόμενη στους «φονιάδες των παιδιών μας». Η Καρυστιανού κατήγγειλε την έλλειψη σεβασμού προς τα θύματα και τις οικογένειές τους, υπογραμμίζοντας ότι ακόμα και σήμερα μέλη και οστά των παιδιών τους παραμένουν άταφα, γεγονός που δείχνει την αδιαφορία των αρχών.

Η συγκέντρωση δεν ήταν απλώς μια εκδήλωση μνήμης αλλά μια ξεκάθαρη διαμαρτυρία ενάντια στην κυβερνητική ανεπάρκεια και την αδικία. «Ένας ολόκληρος λαός κινητοποιείται υπέρ της δικαιοσύνης», ανέφερε η ίδια, συνοψίζοντας το αίσθημα των χιλιάδων πολιτών που βρέθηκαν στην πλατεία Συντάγματος. Η ανάγκη για κάθαρση και απόδοση ευθυνών είναι πλέον κεντρικό αίτημα, ενώ η οργή διογκώνεται απέναντι σε μια κυβέρνηση που αποφεύγει να αναλάβει τις ευθύνες της.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, παρά τις εξαγγελίες για διαλεύκανση της υπόθεσης, έχει αποτύχει να προσφέρει πραγματική δικαιοσύνη. Οι καθυστερήσεις στη δικαστική διερεύνηση, οι παραιτήσεις-παρωδία και οι επιφανειακές μεταρρυθμίσεις στον σιδηροδρομικό τομέα δείχνουν πως το κράτος επιχειρεί να ξεχαστεί η τραγωδία αντί να αποδοθούν ευθύνες. Οι οικογένειες των θυμάτων αλλά και η κοινωνία συνολικά νιώθουν προδομένες από ένα σύστημα που δείχνει να προστατεύει τους υπεύθυνους αντί να τους οδηγεί στη Δικαιοσύνη.

Η δήλωση της Καρυστιανού αντικατοπτρίζει το συλλογικό αίσθημα μιας κοινωνίας που βιώνει το κόστος μιας άδικης και αλαζονικής διακυβέρνησης. Η διαμαρτυρία αυτή δεν είναι απλά μια υπενθύμιση της τραγωδίας αλλά μια κραυγή αγωνίας για την ανάγκη μιας πραγματικής, ανεξάρτητης Δικαιοσύνης που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Οι πολίτες δεν ξεχνούν. Και όσο η κυβέρνηση συνεχίζει να κρύβει τις ευθύνες της πίσω από διαδικαστικές καθυστερήσεις και επικοινωνιακά τεχνάσματα, τόσο η κοινωνική οργή θα μεγαλώνει. Η Νέμεσις είναι αναπόφευκτη.