ΚΟΙΝΩΝΙΑ
«Η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση;» Άρθρο-Παρέμβαση για την κουλτούρα του βιασμού και σεξισμού στην Ελληνική TV
6 μέλη της Γραμματείας του Τομέα Ισότητας γράφουν άρθρο-παρέμβαση για την κουλτούρα του σεξισμού και του βιασμού που προάγουν τηλεοπτικές εκπομπές στην Ελλάδα.
«Η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση;»
των Γαζή Λίλιαν, Κάντα Σοφίας και Μαντζουράνη Ντίνας, αναπληρωτριών Γραμματέων Τομέα Ισότητας Κινήματος Αλλαγής &
των Παυλέα Ρόης, Πέλλη Λίντας και Τεντόμα Αγγελικής, μελών Γραμματείας του Τομέα Ισότητας Κινήματος Αλλαγής
Η μετά-covid εποχή έφερε στο προσκήνιο το γεγονός ότι η παραβίαση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας αποτελεί την πιο σημαντική ίσως κρίση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η κοινωνία.
Με τα δημοσιεύματα να φέρνουν όλο και πιο συχνά στο φως φαινόμενα ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης γυναικών αλλά και γυναικοκτονιές, «επισφραγίστηκε» και δια του τύπου το μέγεθος της έμφυλης βίας, με τη σιωπή μπροστά στα περιστατικά να θρέφει για χρόνια την κουλτούρα του βιασμού και την πατριαρχία.
Με την κοινωνική πλειοψηφία να καταδικάζει στη θεωρία αλλά όχι στην πράξη τα περιστατικά αυτά, έρχεται σαν από μηχανής Θεός η απόφαση της δίκης Τοπαλούδη, με την αγόρευση της Εισαγγελέως να ταρακουνάει συθέμελα την κοινωνική συνείδηση, αφυπνίζοντας το χρέος μας για ξεκάθαρη καταδίκη και απόλυτη έλλειψη ανοχής σε ανάλογα περιστατικά, με τον παράλληλο αγώνα για διεκδίκηση έμφυλης ισότητας σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού μας βίου, απαιτώντας και από τους θεσμούς της Πολιτείας να πράττουν ανάλογα.
Στον αντίποδα της απόφασης αυτής λίγο καιρό αργότερα ήρθε η κραυγή αγωνίας και η απαίτηση καταδίκης για δηλώσεις και πράξεις που συνέβησαν σε τηλεοπτικές εκπομπές, με το γυναικείο σώμα να γίνεται «τοποθέτηση προϊόντος» και τη γυναικεία υπόληψη να υποχωρεί μπροστά στα νούμερα της τηλεθέασης.
Το περιεχόμενο εκπομπών όπως του «Big Brother» και του «The Bachelor», αλλά και δηλώσεις παιχτών τους, τροφοδοτούν το τηλεοπτικό τους κοινό με την κουλτούρα του σεξισμού και του βιασμού, υποβαθμίζοντας το γυναικείο φύλο και την ανθρώπινη ύπαρξη εν γένει. Τις προηγούμενες μέρες μάλιστα, στο τηλεοπτικό παιχνίδι «Greece’s Next Top Model», ο τρόπος που αντιμετώπισε άνδρας παίκτης τη γυναίκα συμπαίκτριά του προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση κριτή την ώρα της αξιολόγησης. Αν και η συγγνώμη ήρθε δια στόματος του παίκτη, η εικόνα του τρόπου με τον οποίο μεταχειρίζονταν το σώμα της ήρθε επίσης για να μείνει στον τηλεοπτικό χώρο…
Η τηλεόραση κάποιες φορές – ανεπιτυχώς τις περισσότερες – έχει προσπαθήσει να ισορροπήσει μεταξύ της υψηλής τηλεθέασης και της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, με τη ζυγαριά να γέρνει αρνητικά στη δεύτερη, επιλέγοντας άθλια τηλεοπτικά προγράμματα που μειώνουν την ανθρώπινη αξία κυρίως των γυναικών, αναπαράγουν στερεότυπα και θέτοντας σε ανισορροπία τις έμφυλες σχέσεις.
Το επιχείρημα ότι ο τηλεθεατής έχει την ελευθερία επιλογής του τι θα δει καταρρίπτεται τη στιγμή που τέτοιου είδους εκπομπές κατακλύζουν την ελληνική τηλεόραση, περνώντας από τη σφαίρα της εξαίρεσης στον κανόνα, όταν μάλιστα που μπορούν να τις παρακολουθήσουν παιδιά ηλικίας από 12 ετών και πάνω.
Αναλογιστείτε τι μηνύματα λαμβάνουν τα παιδιά αυτά σε μια ηλικία που διαπλάθουν την προσωπικότητά τους…
Ως μέλη της Γραμματείας του Τομέα Ισότητας του Κινήματος Αλλαγής καταδικάζουμε απερίφραστα το περιεχόμενο των εκπομπών αυτών, οι οποίες αναπαράγουν την κουλτούρα του σεξισμού και του βιασμού. Το ίδιο καταδικαστέα είναι και η τακτική που «κρύβεται» πίσω, ότι δηλαδή η πολλή συζήτηση και προβολή που θα προκληθεί από τέτοιου είδους δηλώσεις θα φέρει «αναγνωρισιμότητα» και θα αυξήσει τα νούμερα τηλεθέασης, κοινώς η «αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση».
Η τηλεόραση και σύσσωμος ο μιντιακός χώρος οφείλουν να προάγουν την προστασία της ανθρώπινης αξίας των γυναικών και να μην αναπαράγουν μηνύματα που εν τέλει την προσβάλλουν και ενισχύουν τις έμφυλες διακρίσεις μέσα από δογματικά στερεότυπα, τα οποία επηρεάζουν ιδιαίτερα τις νεώτερες γενιές.
Γι αυτό καλούμε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης να συνεχίσει τις παρεμβάσεις του σε τηλεοπτικά προγράμματα που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν τηρούν τους κανόνες ευπρέπειας και προκαλούν αγανάκτηση σε μια κοινωνία, η οποία προσπαθεί να βρει το βηματισμό της μέσα από διεκδικήσεις για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα των φύλων.
Είναι ζήτημα δημοκρατίας!