Παγκόσμια Ημέρα AIDS η 1η Δεκεμβρίου. Μια ημέρα που “κρύβεται” εν καιρώ πανδημίας μα τα νούμερα είναι παραπάνω από σημαντικά. 38 εκατομμύρια ασθενείς σε όλο τον κόσμο, απειλούνται διπλά από την έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού …. Χιλιάδες ασθενείς στην χώρα μας..

Αντί παράθεσης των στατιστικών, στο “The Socialist” επιλέγουμε να “μιλήσουμε” για τον ιο HIV με μία ιστορία, μια αληθινή ιστορία που έγινε ταινία.. To “Dallas Buyers Club”

Η «λέσχη» που βοήθησε χιλιάδες ασθενείς με AIDS διανέμοντας μη εγκεκριμένα φάρμακα. Ο δημιουργός της αντί για 30 ημέρες έζησε 7 χρόνια. Το αληθινό σενάριο …

Το Dallas Buyers Club, το οποίο ιδρύθηκε το 1988 από τον ηλεκτρολόγο και ασθενή του AIDS Ρον Γούντρουφ, ήταν μία από τις πολλές λέσχες που λειτούργησαν ως υπόγεια δίκτυα διανομής φαρμάκων για το AIDS που δεν είχαν εγκριθεί από το FDA (Food and Drug Administration- Διεύθυνση τροφίμων και φαρμάκων, που αντιστοιχεί στον ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων). Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, στην Αμερική είχε ξεσπάσει η επιδημία του AIDS.

Οι γιατροί δεν γνώριζαν πως να πολεμήσουν την ασθένεια και η παραγωγή φαρμάκων βρισκόταν στα πρώτα στάδια. Είχαν ήδη γίνει κάποια πειράματα και μερικά φάρμακα είχαν κριθεί κατάλληλα από τους γιατρούς. Όχι όμως και από το FDA. Έτσι, κάποιοι ασθενείς άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικές, ακόμη και παράνομες λύσεις για να σωθούν, ιδρύοντας ανεπίσημες λέσχες που είχαν ως στόχο την προμήθεια και διανομή σχετικών φαρμάκων.

Τα μέλη πλήρωναν μηνιαία συνδρομή για να πάρουν τα φάρμακα. Η πιο γνωστή από όλες ήταν στο Ντάλας με την ονομασία Dallas Buyers Club. Ιδρυτής της υπήρξε ο Ρον Γούντρουφ, ηλεκτρολόγος που προσβλήθηκε από τον ιό του AIDS το 1985. Την είχε ιδρύσει με την βοήθεια του γιατρού του και ενός άλλου ασθενούς. Οι γιατροί του είχαν δώσει μόλις 30 ημέρες ζωής. Αρνούμενος να το αποδεχθεί, ο Γούντρουφ άρχισε να μαθαίνει περισσότερα για την ασθένεια, να προμηθεύεται παράνομα φάρμακα και να πειραματίζεται. Πήγαινε σε κλινικές που δοκίμαζαν φάρμακα σε ασθενείς AIDS και τα έπαιρνε κρυφά από τους κάδους απορριμάτων. Πέρασε τα σύνορα του Μεξικού περίπου 300 φορές, διακινώντας παράνομα φάρμακα και διανέμοντάς τα στα υπόλοιπα μέλη της λέσχης. Μάλιστα, είχε εγκαταστήσει ειδικό μηχανισμό στο αυτοκίνητό του ώστε να κρύβει το βάρος των κιβωτίων που μετέφερε. Κάποιες φορές υποκρινόταν ότι είναι γιατρός και άλλες υποδύθηκε τον ιερέα προκειμένου να περάσει τα σύνορα. Το δίκτυό του μεγάλωσε. Άρχισε να εισάγει φάρμακα από Σουηδία, Ιαπωνία, Κίνα και Ισραήλ, φτάνοντας στο σημείο να δωροδοκήσει και γιατρό.

Ο Μάθιου ΜακΚόναχι ως Ρον Γούντρουφ, έναν ρόλο που του χάρισε Όσκαρ «Δεν βλέπω τι είναι πιο τοξικό από τον ίδιο τον ιό HIV. Έχω πάρει αποφάσεις που σχεδόν με σκότωσαν και θα συνεχίσω να τις παίρνω. Δεν έχω τίποτα να χάσω,’» έλεγε. Αργότερα ο Γούντρουφ μήνυσε την πολιτεία επειδή δεν επέτρεπε στους ασθενείς να παίρνουν το φάρμακο Peptide T. Μολονότι έχασε την δίκη, η πολιτεία επέτρεψε το φάρμακο αλλά μόνο για δική του, προσωπική χρήση. Παρ’ όλο που το FDA γνώριζε την ύπαρξη της λέσχης έκανε τα στραβά μάτια.

Ο Γούντρουφ είχε με το μέρος του γιατρούς, δικαστές και δικηγόρους που τον βοηθούσαν στην διατήρηση της λέσχης. Μερικοί γιατροί έστελναν ασθενείς στην λέσχη του, επειδή δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν στο νοσοκομείο τους. Η λέσχη μεγάλωσε τόσο που οι αρχές δεν μπορούσαν πια να την αγνοούν και έτσι παρενέβησαν. Το 1992 είχε 4.000 μέλη και προμήθευε 112 είδη φάρμακων, κανένα από τα οποία δεν είχε εγκριθεί.

Ο Γούντρουφ πέθανε το 1992, επτά χρόνια αργότερα απ’ όσο του είχαν πει οι γιατροί. Έζησε περίπου 2500 μέρες περισσότερο από τις αρχικές προβλέψεις. Οι δημοσιογράφοι που ερεύνησαν το θέμα εκτιμούν ότι χιλιάδες ασθενείς του AIDS επέζησαν περισσότερα χρόνια χάρη στον Γούντρουφ. Τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, γιατροί και ερευνητές στα εργαστήρια άρχισαν να κατανοούν καλύτερα πώς να καταπολεμήσουν τον ιό….