“Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας για το ΠΑΣΟΚ”

Είναι πραγματικά στενάχωρο να προσπαθεί να πείσει ένας υποστηρικτής του ΚΙΝΑΛ σήμερα για την αξιοσύνη του χώρου του και να βρίσκει «τοίχο» όταν εκφράζεται, σε φίλους και γνωστούς.  Γιατί η μνημονιακή λαίλαπα έφερε πέρα από την οικονομική κρίση και ένα αίσθημα κόπωσης και «θολώματος» της κρίσης του.  Σε αυτό συνέβαλε βέβαια και η άνοδος του ηλεκτρονικού τύπου και η πλειάδα των ειδήσεων που ακούμε.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι πραγματικό δύσκολο να πείσει κανείς πως το ΠΑΣΟΚ «έπεσε» γιατί έπεσε θύμα της λαϊκίστης μυθολογίας των δύο μεγαλύτερων σήμερα κομμάτων.  Από τη μία τα «Ζάππεια» και από την άλλη το «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».  Παράλληλα, η διακυβέρνηση Παπανδρέου αντιμετώπιζε τη σφοδρότητα των διαπραγματεύσεων με τους Ευρωπαίους εταίρους και τη δυσχέρεια της καθημερινότητας της διακυβέρνησης μιας χώρας που η δεξιά παρέδωσε «καμμένη».

«Καμμένη» γιατί το έλλειμμα ήταν πολλαπλάσιο από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης Καραμανλή, ενώ το χρέος και αυτό προφανώς μεγαλύτερο.  Η διαπίστωση αυτή αποδεικνύεται από τις δηλώσεις του πρώην προέδρου της Κιμισιόν, Ζαν Κλωντ Γιούνκερ.  Σε μια χώρα που είχε παραδοθεί στο έλεος των δανειστών λόγω των χειρισμών της κυβέρνησης Καραμανλή και των σκανδάλων των κυβερνήσεων του(Δομημένα ομόλογα, δημοσιονομικά στοιχεία Eurostat),   το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε αντιμέτωπο με δίλημμα.

Δίλλημα ιστορικό και κομβικής σημασίας.  Θα συνέχιζε την κατηφόρα της Νέας Δημοκρατίας ή θα χάραζε άλλη πολιτική;  Πιστό στην ιστορία και την παρακαταθήκη του το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου επέλεξε την υπευθυνότητα και ψήφισε δύσκολα μέτρα λιτότητας.  Είναι ξεκάθαρο ότι πολλά από αυτά ήταν αντίθετα με την ιδεολογία του κόμματος, κάτι που έχει ξεκαθαρίσει η παράταξη επανειλημμένα.  Παρά τάυτα και σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, έγιναν πράγματα.  Απογραφή δημοσίων υπαλλήλων,  opengov, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, αιρετοί περιφερειάρχες και πολλά  πολλά άλλα.

Λάθη έγιναν;  Σαφώς, αλλά η χώρα είχε ανεύθυνη αντιπολίτευση, τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.  Τη ΝΔ που διακήρυσσε πως υπάρχει ευκολότερος δρόμος από το μνημόνιο (την ίδια στιγμή που οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν ήταν εκπορευόμενες από την πολιτική της οικογένεια το ΕΛΚ) και τον ΣΥΡΙΖΑ, που ο ηγέτης του παρουσιαζόταν ως υπέρμαχος του κινήματος «Δεν Πληρώνω».  Μέσα σε αυτό το κλίμα είναι εύκολα κατανοητό πως ο ελληνικός λαός ήθελε «αποκούμπι» και πίστεψε στα μυθεύματα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ.

Όλα αυτά είναι σημαντικό να τα επικοινωνήσει ο χώρος του ΠΑΣΟΚ στους Έλληνες πολίτες.  Ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οφείλει να χτίσει μια επικοινωνιακή ομάδα που θα είναι αιχμηρή αλλά ειλικρινής, δυναμική και συνάμα μετριόφρων.  Τη Φώφη Γεννηματά θα την θυμόμαστε όλοι και οφείλουμε να κάνουμε το όνειρό της πράξη.  Να μεγαλώσουμε την παράταξη αποκαθιστώντας την ιστορική αλήθεια για το ΠΑΣΟΚ, τα επιτεύγματά του, αλλά μιλώντας και για τα λάθη του, κάνοντας ανοιχτά μια ειλικρινή αυτοκριτική για τα όσα πήγαν λάθος.  Και μετά … εξωστρέφεια και μόνο.