Ανδρέας Παπαδόπουλος: To 2015 θα στοιχειώνει πάντα τον Τσίπρα και την παρέα του

Ενοχλούνται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διότι οι πολιτικοί του αντίπαλοι κάτι τέτοιες μέρες ενθυμούνται το καλοκαίρι του 2015. Αλήθεια, γιατί; Θεωρούν στην Κουμουνδούρου πως τα όσα έγιναν εκείνους τους τραγικούς μήνες μπορούν να ξεχαστούν εύκολα; Πιστεύουν πως η απλουστευτική ατάκα του κ. Τσίπρα «είχαμε αυταπάτες» αμβλύνει το κόστος των επιλογών που έκανε η ανερμάτιστη κυβέρνησή του; Ή, μήπως, πιστεύουν πως απευθύνονται σε πολίτες με μειωμένη αντίληψη και μνήμη χρυσόψαρου;

Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα από όλα όσα έγιναν το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα,  δεν μπορεί να ξεχαστεί. Διότι μιλάμε για τη μεγαλύτερη παρωδία της μεταπολίτευσης: Που δίχασε την ελληνική κοινωνία σε πατριώτες και γερμανοτσολιάδες, που προκάλεσε μια αιμορραγία πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, που επέφερε τα capital controls, που είπε τόσα πολλά ψέματα για να υφαρπάξει την ψήφο των πολιτών και, που, στο τέλος της ημέρας, γελοιοποίησε τη χώρα.

Ποτέ μια ομάδα ανθρώπων δεν ήταν τόσο απροετοίμαστη και εντέλει ακατάλληλη για να αναλάβει τις τύχες μιας χώρας όσο ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του.

Και το χειρότερο είναι πως ακόμα και σήμερα αντί να βγουν στην πολιτική γύρα και να μοιράζουν, έστω για τα μάτια του κόσμου, συγγνώμες, δικαιολογούν την επιλογή τους, όπως έκανε ο Γιάννης Δραγασάκης (ΕΦ.ΣΥΝ 2 Ιουλίου).

Η στάση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ενδεικτική και για την επόμενη μέρα. Διότι δηλοί πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, πως κανένα μήνυμα δεν πήραν τα στελέχη του και πως στην πράξη η ισχύει η απειλή του Πολάκη πως «την επόμενη φορά θα είναι αλλιώς». Απόδειξη η συνολική στάση του κόμματος από την επομένη των εκλογών:  Ίχνος αυτοκριτικής, καμία προγραμματική επεξεργασία, ακραία ρητορική , ισοπεδωτική κριτική. Για αυτό και οι επικείμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν, είναι η μεγάλη ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Η εκλογή Ανδρουλάκη έχει επιφέρει έναν ισχυρό άνεμο αισιοδοξίας στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Το momentum είναι με την κεντροαριστερά και τη σοσιαλδημοκρατία της σοβαρότητας, της μετριοπάθειας, της ουσιαστικής προγραμματικής αντιπαράθεσης. Από θέση ευθύνης για τα αδύναμα στρώματα και τη μεσαία τάξη, που είναι υποχρέωση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ να υπηρετεί, να εκφράζει, να εκπροσωπεί. Φρονώ πως όλα τα ενθαρρυντικά που έχουν γίνει από τις 12 Δεκεμβρίου θα αποτυπωθούν και στην εθνική κάλπη. Και η κάλπη αυτή τη φορά θα κρύβει θετικές εκπλήξεις, αντίστροφες από αυτές του 2012…