Η πρόταση Ανδρουλάκη για εξωστρέφεια της τοπικής οικονομίας – Η σύνδεσή του με τον Τουρισμό

Μια από τις πλέον καινοτόμες ιδέες στο πλαίσιο της Αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας, εξέφρασε από την συνέντευξη Τύπου ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης σε ερώτηση δημοσιογράφου από την Κρήτη, του Σωτήρη Μεταξά – Τηλεόραση CRETA & CRETA24.GR: Ο πρωτογενής τομέας έχει πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες και ο αγροτικός κόσμος της Κρήτης ζητά την κατάρτιση ενός στρατηγικού σχεδιασμού ανάπτυξης για να αποτελέσει ξανά ο αγροτικός τομέας έναν πυλώνα ανάπτυξης της οικονομίας. Όμως, την ίδια ώρα, το υπέρογκο κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα, οι ελλείψεις σε εργάτες γης και άλλα προβλήματα, δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια για τους παραγωγούς. Έχετε συγκεκριμένο σχέδιο στήριξης, ενίσχυσης και ανάπτυξης του πρωτογενή τομέα και της μετεξέλιξής του σε έναν ισχυρό αναπτυξιακό πόλο της ελληνικής οικονομίας;

Το θέμα το συζητήσαμε και πρόσφατα στην Κρήτη, όταν πήγαμε στους συνεταιρισμούς στη Μεσαρά. Φέτος κλιμακώνεται για πολλούς λόγους, δεν είναι μόνο το ενεργειακό. Εμείς κατ’ αρχάς για το ενεργειακό λέμε να υπάρξει επιστροφή του Ειδικού Φόρου Καυσίμων με βάση την κατανάλωση κάθε εκμετάλλευσης. Έχουμε πει για την ανάγκη να καλυφθεί ένα μέρος των εφοδίων και των ζωοτροφών. Η Κυβέρνηση έδωσε πολύ λίγα την προηγούμενη εβδομάδα. Και έχω πει πολλές φορές ότι δεν μπορεί τα θέματα των ενεργειακών κοινοτήτων να μην αφορούν τον πρωτογενή τομέα κυρίως. Αγρότες, κτηνοτρόφους, συνεταιρισμούς. Ώστε αυτοί οι άνθρωποι να γνωρίζουν εκ των προτέρων το κόστος της ενέργειας, άρα και το κόστος παραγωγής τους μακροπρόθεσμα. Άρα πρέπει στην προτεραιότητα των ενεργειακών κοινοτήτων να μπουν οι συνεταιρισμοί, κτηνοτρόφοι, αγροτικοί συνεταιρισμοί, για να υπάρχει μία διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας του πρωτογενούς τομέα μακροπρόθεσμα.

Αναφέρθηκα επίσης στην ομιλία μου χθες στο μεγάλο ζήτημα με τους εργάτες γης. Φέτος, το ακούω παντού από όλη την Ελλάδα, θα υπάρξει το φαινόμενο να σαπίσουν οι καρποί στα δέντρα από την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού συλλογής. Πρέπει λοιπόν να παρθούν πρωτοβουλίες και εμείς έχουμε μιλήσει για τη ρύθμιση της νόμιμης παροχής και διαμονής που αποτελεί κομβικό ζήτημα στην επίλυση αυτού του προβλήματος. Και βέβαια μακροπρόθεσμα μία σοβαρή πολιτική που θα αφορά τα ζητήματα του μεταναστευτικού, των οικονομικών μεταναστών και πώς μπορούμε μέσα από διάφορες παραμέτρους να αξιοποιήσουμε αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο στην ανταγωνιστικότητα του πρωτογενούς τομέα αλλά και της μεταποίησης.

Ένα μεγάλο επίσης ζήτημα είναι οι υδάτινοι πόροι. Δεν γίνεται μεγάλη συζήτηση σήμερα. Πρέπει να ανοίξει αυτή η συζήτηση. Όσο περνάνε τα χρόνια, η κλιματική αλλαγή θα περιορίζει την πρόσβαση σε υδάτινους πόρους και θα δημιουργήσει συνθήκες νέας υπονόμευσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας. Δεν το συζητάμε λες και η χώρα δεν βρίσκεται στη Μεσόγειο. Η χώρα είναι στην πρώτη ζώνη κινδύνου των ευρωπαϊκών κρατών που αφορά στην κλιματική αλλαγή και που θα πλήξει τους υδάτινους πόρους και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξουν έργα άμεσα, που θα θωρακίζουν τις προκλήσεις του μέλλοντος και σε αυτόν τον τομέα.

Και, τέλος, επειδή η Κρήτη είναι μία ναυαρχίδα του τουρισμού με εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Έχει γίνει, παρακαλώ, μία μελέτη για να δούμε στην Κρήτη πόσοι από αυτούς τους ανθρώπους γεύονται τοπικό κρασί, τοπικά προϊόντα, μεταποιημένα ή μη; Γιατί δεν ακολουθούμε το παράδειγμα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, που από τον τουρισμό δεν κερδίζουν μόνο οι επιχειρηματίες του τουρισμού, αλλά κερδίζει πολλαπλά όλη η οικονομία; Διότι οι άνθρωποι πάνε εκεί, γεύονται τα τοπικά τους προϊόντα για 10-15 μέρες και τις υπόλοιπες 350 μέρες στις πατρίδες τους είναι καταναλωτές αυτών των προϊόντων, αυξάνοντας τις εξαγωγές. Αυτό πρέπει να είναι το όραμα ενός νέου βιώσιμου τουρισμού, που δεν επενδύει μόνο στο κρεβάτι, τη σίτιση και τη στέγαση, αλλά επενδύει στην ολότητα της ελληνικής οικονομίας. Διότι, σε άλλη περίπτωση, θα έχουμε μία τεράστια επιφόρτιση του περιβάλλοντος της χώρας μας με τεράστιο περιβαλλοντολογικό κόστος. Φέτος ήταν το πρώτο καλοκαίρι που ο Έλληνας, λόγω του κόστους ζωής, ένιωσε ξένος στον τόπο του. Σε λίγα χρόνια εμείς οι Έλληνες δεν θα μπορούμε να πάμε σε κάποια νησιά, λόγω του κόστους των διακοπών εκεί. Πρέπει λοιπόν να αλλάξει όλο το μοντέλο με συγκεκριμένους, μετρήσιμους στόχους που θα αφορούν τη διασύνδεση του κλάδου του τουρισμού με τον κλάδο του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης, ώστε να ανορθωθεί όλη η ελληνική οικονομία και να μη μετράμε μόνο κεφάλια ταξιδιωτών, αλλά να μετράμε ένα ποιοτικό ΑΕΠ το οποίο θα ανοίξει πολλές και καλές θέσεις δουλειάς σε όλη την Ελλάδα και στη Βόρεια Ελλάδα. Υπάρχουν μελέτες και υπάρχει και η εμπειρία άλλων χωρών που έχουν αξιοποιήσει αυτές τις τομεακές προσπάθειες στον τουρισμό και έχουν φέρει πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε και εδώ στη Βόρεια Ελλάδα και σε άλλες περιοχές, αν ακολουθήσουμε αυτές τις στρατηγικές που κυρίως ακολούθησε η Πορτογαλία μετά την Ισπανία.