Καφές με τον Μιχάλη Μήττα: Οι γειτονίες της Θεσσαλονίκης πρέπει να εκπροσωπηθούν επιτέλους

Ο Μιχάλης Μήττας είναι υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την “Ομάδα για τη Θεσσαλονίκη” του Στέλιου Αγγελούδη

Απόφοιτος της Νομικής Σχολής ΑΠΘ (2011) και του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ (2016) και κάτοχος αντίστοιχων μεταπτυχιακών Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Ανάλυσης. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, στην περιοχή της Αγ. Σοφίας, ο Μιχάλης Μήττας, είναι μια δυναμική υποψηφιότητα που στόχο έχει να επιστρέψει επιτέλους η “φωνή” των γειτονιών της Θεσσαλονίκης μας, στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Γέννημα-Θρέμμα Θεσσαλονικιός: Αποφοίτησε από το 2ο ΓΕΛ Θεσσαλονίκης (Ικτίνου), σπούδασε στο Μακεδονικό και το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις αθλητικές ομάδες της ΧΑΝΘ. Έχει θητεύσει ως Πρόεδρος της Ένωσης Ασκουμένων & Νέων Δικηγόρων Θεσσαλονίκης, Γραμματέας της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νέων Δικηγόρων και Γραμματέας της Πνευματικής Εστίας Ποντίων Δικηγόρων “Ο Στράβων”. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, διατηρώντας δικηγορικό γραφείο από το 2014, είναι έγγαμος και πατέρας ενός παιδιού.

Ενώ γέννημα-θρέμμα δηλώνει και στα πολιτικά δίχως να κρύβει την πολιτική του ταυτότητα: Ήταν μέλος της ΠΑΣΠ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ από το 2007. Από το 2019 υποστηρίζει νομικά τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου (Πλατεία Ελευθερίας κ.α.). Είναι μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής και Οικονομικών Ενισχύσεων του Δ. Θεσσαλονίκης και μέλος ΔΣ του Οργανισμού Βρεφονηπιακής, Παιδικής και Οικογενειακής Μέριμνας (ΟΒΡΕΠΟΜ) του Δ. Θεσσαλονίκης.

Αν τον ρωτήσεις για την Θεσσαλονίκη θα σου απαντήσει πως “αξίζει καλύτερα” και ξέρει πως πρέπει να δοθεί η μάχη γειτονιά-γειτονιά, με τον πολίτη, την κοινωνία στο προσκήνιο:

“Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία να γυρίσει κανείς την πόλη. Όχι όμως εκεί που έτσι κι αλλιώς θα περνούσε στην καθημερινότητα του ή σε μια έξοδο με φίλους. Να την γυρίσει εις βάθος. Να την γνωρίσει. Τους τελευταίους δύο μήνες αυτό κάνουμε.

Στην Ξηροκρήνη και την Παναγία Φανερωμένη, στα στενά της Ευζώνων, στην Κασσάνδρου, γύρω απ’ το ρέμα της Τούμπας, στο πάρκο Κρήτης. Δεν είναι απλώς τα προβλήματα, που έτσι κι αλλιώς γνωρίζει όποιος ζει την πόλη. Είναι, πολύ περισσότερο, η ένταση τους, η οποία πολλαπλασιάζεται όσο κανείς απομακρύνεται από τις κεντρικές αρτηρίες – βιτρίνες.

Στις γειτονιές τα απορριματοφόρα περνούν πλέον μια φορά την εβδομάδα και η καθαριότητα ακόμα σπανιότερα. Η στάθμευση είναι δύσκολη και η μετακίνηση με αναπηρικό αμαξίδιο ή βρεφικό καροτσάκι απολύτως ανέφικτη. Εκεί που δεν υπάρχουν τα φώτα των καταστημάτων, δεν υπάρχουν καθόλου φώτα, αλλά ανασφάλεια. Όπου πήγαμε, αυτά ακούσαμε.

Αυτές λοιπόν είναι οι γειτονιές μας. Αυτές οι γεινονιές είναι που πρέπει τώρα, περισσότερο από ποτέ, επιτέλους να εκπροσωπηθούν. Αυτή είναι η πόλη που θέλουμε να ξαναφτιάξουμε.”