Κώστας Σημίτης – Γιώργος Παπανδρέου – Ευάγγελος Βενιζέλος για “ψήφο στο ΠΑΣΟΚ”

“Ομοβροντία” δημοσιευμάτων των 3 Προέδρων του ΠΑΣΟΚ (εκ των οποίων 2 εκλέχτηκαν Πρωθυπουργοί και 1 Πρόεδρος της Κυβέρνησης) λίγο πριν τις Ευρωεκλογές δίνοντας “σύνθημα” ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών με ψήφο στο ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής

Ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, με άρθρο που ανήρτησε στους λογαριασμούς του στα κοινωνικά δίκτυα με τίτλο «Με τη συμμετοχή μας και την ψήφο μας πρέπει και μπορούμε να δημιουργήσουμε μια Προοδευτική Ευρώπη», ζητάει από τους προοδευτικούς πολίτες να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής για ένα καλύτερο μέλλον τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.

Δύο μέρες προτού ανοίξουν οι κάλπες, μήνυμα έστειλε και ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος σε δήλωσή του αναφέρει: «Οι εκλογές της Κυριακής είναι κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης. Η συμμετοχή μας σ΄αυτές είναι πράξη ατομικής ευθύνης για το μέλλον της χώρας μας. Είναι κρίσιμες για τη διασφάλιση της προοδευτικής κατεύθυνσης της Ευρώπης. Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ συμβάλλει σε ένα ισχυρό Σοσιαλδημοκρατικό ανάχωμα στην επίθεση της ακροδεξιάς».

Ο Γ. Παπανδρέου αναφέρει ότι «οι συντηρητικές δυνάμεις δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα των Ευρωπαίων πολιτών που απαιτούν μια άλλη κοινωνική και δημοκρατική Ευρώπη. Η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ σηματοδοτεί την εμβάθυνση της Ευρώπης. Ενώ η ψήφος στη δεξιά σημαίνει εμβάθυνση των προβλημάτων της Ευρώπης. Και η ψήφος στην Ακροδεξιά, με την οποία φλερτάρουν οι δυνάμεις της παραδοσιακής δεξιάς, σημαίνει το τέλος της Ευρώπης.

»Η Ευρώπη των πολιτών, η δημοκρατική, αλληλέγγυα και δίκαιη Ευρώπη, δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Και όχι μόνο. Σήμερα απειλούνται ακόμη και δημοκρατικές κατακτήσεις που θεωρούνταν αυτονόητες. Η παρατεταμένη ηγεμονία των συντηρητικών δυνάμεων στην Ένωση, όχι μόνο δεν αντιμετώπισε τις νέες και δύσκολες κρίσεις, αλλά τις χειροτέρευσε. Οδήγησε στην οικονομική κρίση, που προκλήθηκε από καταχρήσεις ισχυρών του παγκόσμιου οικονομικού κατεστημένου, όπως συνέβη και στην Ελλάδα, με τη συνδρομή βεβαίως των ασυλλόγιστων επιλογών και της κακοδιαχείρισης από την τότε δεξιά κυβέρνηση. Η Δεξιά, μη μπορώντας να προσφέρει δίκαιες λύσεις μπροστά στα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας και τις προκλήσεις της εποχής μας, αντιδρά απέναντι στους λαούς με τον μοναδικό τρόπο που γνωρίζει διαχρονικά, με αυταρχισμό και αλαζονεία.

»Κοινά είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της συντηρητικής αυταρχικής και αλαζονικής αντίληψης στις Ευρωπαϊκές χώρες, όπως και εδώ στην Ελλάδα: Έλεγχος των μέσων ενημέρωσης και υπονόμευση της ελευθερίας του τύπου, χρήση της νέας τεχνολογίας για παρακολουθήσεις πολιτικών αντιπάλων, αλλά και για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και τον επηρεασμό των πολιτών, φτωχοποίηση, κερδοσκοπία και ακρίβεια, με παράλληλη οικονομική ομηρία μεγάλου μέρους των πολιτών μέσω των πελατειακής λογικής pass. Μεταφορά δημοσίου πλούτου, από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μέχρι την παιδεία και την υγεία, σε ιδιωτικά συμφέροντα και κατεστημένα», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γ. Παπανδρέου, που καταλήγει ότι χρειάζεται ένα κοινωνικό συμβόλαιο, που θα επαναφέρει την Ευρώπη στο πεδίο των αξιών και θα εξανθρωπίσει την παγκοσμιοποίηση.

Την υποστήριξη του για εκλογική επιτυχία του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε ο Ευάγγελος Βενιζέλος

“Θεωρώ ότι το κόμμα με το οποίο έχω ιστορικές και πολιτικές σχέσεις και μία ηθική υποχρέωση να πω την άποψή μου για αυτό, που είναι το ΠΑΣΟΚ, είναι απολύτως αναγκαίο να υπάρχει και να υπάρχει ισχυρό και ενδυναμωμένο, όχι γιατί αυτό αφορά το ίδιο ή την ηγεσία του, που και αυτό είναι σημαντικό στοιχείο, αλλά γιατί αυτό αφορά το πολιτικό σύστημα ως τέτοιο και την αντοχή της δημοκρατίας μας και τη δυνατότητα του κομματικού συστήματος να εκπροσωπεί την κοινωνία”, είπε συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και τόνισε: “Άρα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει, θα μου επιτρέψετε να πω με την ευκαιρία αυτή, ένα υποστατό και ισχυρό ΠΑΣΟΚ και αυτό το λέω όχι απλώς ως υποχρέωση ιστορική και ηθική, αλλά και ως μία εκτίμηση αναλυτικού χαρακτήρα που κάνουμε τώρα στη συζήτησή μας”, δήλωσε σε συνέντευξή του ( ρ/σ ΣΚΑΙ)

Σχετικά με τις διεργασίες που αναμένονται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα ώστε να προκύψει ευρύτερη συνεργασία στο χώρο της αντιπολίτευσης ο κ. Βενιζέλος επισήμανε ότι σε σχέση με προσπάθειες που έκανε ο ίδιος όταν ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ “τώρα τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά, θα έλεγα ότι είναι ασύγκριτα απλούστερα”, και προσέθεσε: “Προφανώς ο καθένας θα ερμηνεύσει με τον τρόπο του το εκλογικό αποτέλεσμα και το ζήτημα είναι οι διεργασίες, οι οποίες πάντα προκαλούνται να είναι διεργασίες οι οποίες οδηγούν κάπου, να μην οδηγήσουν σε ένα ”οριζόντιο” αδιέξοδο”.

Έθεσε τα κύρια προτάγματα των ευρωεκλογών που πρέπει να απαντηθούν λέγοντας: “Περιμένουμε από τις εκλογές αυτές, οι οποίες είναι εκλογές όπως λέμε δεύτερης τάξης, εν πάση περιπτώσει δεν κρίνεται η σύνθεση της εθνικής Βουλής και η κυβέρνηση της χώρας, αλλά κρίνεται ο συσχετισμός των δυνάμεων, η καταγραφή του και η ερμηνεία του, που έχει και στοιχεία αυθαιρεσίας βεβαίως μέσα και πολλών υποθέσεων, να δούμε ποια είναι η πολιτική ζήτηση, η οποία προέρχεται από την ίδια την κοινωνία, διότι αυτό είναι κάτι που δεν μας έχει απασχολήσει. Τι θέλει η κοινωνία; Αν η κοινωνία άμεσα ή έμμεσα επιβραβεύει και αποδέχεται κάποιες συμπεριφορές, έναν τρόπο άσκησης εξουσίας ή άσκησης της αντιπολίτευσης ή κάποια πρόσωπα, πάει να πει ότι είναι ικανοποιημένη, ότι εν πάση περιπτώσει οι απαιτήσεις της είναι αυτές, είναι χαμηλές ενδεχομένως και ότι το μεγάλο μας πρόβλημα είναι να δούμε τον πήχη των απαιτήσεων της κοινωνίας, αν είναι μία κοινωνία χαμηλών ή υψηλών προσδοκιών. Πρέπει να δούμε λοιπόν πώς συγκροτείται η πολιτική ζήτηση”.

Με αφορμή τη συζήτηση για το πόθεν έσχες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανου Κασσελάκη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολίασε χαρακτηριστικά: “Πολύ εύκολα ο καθένας μπορεί να καταλάβει εξαπίνης την πολιτική σκηνή, περνώ και ανεβαίνω και ανεβαίνοντας αρχίζω έναν μονόλογο με τον δικό μου θεατρικό κώδικα -μιλώ πάντα με όρους πολιτικούς, μιλώ μεταφορικά, χρησιμοποιώ τις αναπαραστατικές έννοιες- και έτσι κυριαρχώ. Κυριαρχώ επικοινωνιακά, διαμορφώνω το δικό μου πλαίσιο αναφοράς, τον δικό μου κώδικα επικοινωνίας και διεκδικώ μία ειδική μεταχείριση, μία σειρά από ασυλίες οι οποίες είναι ”πριγκιπικού” χαρακτήρα”. Σημείωσε πως “αυτό το στοιχείο της πριγκιπικότητας στην πολιτική ζωή δεν το έχουμε αναλύσει επαρκώς ως προς την πεντηκονταετία της Μεταπολίτευσης” και προσέθεσε: “Σίγουρα ο κ. Κασσελάκης έχει αντιληφθεί ότι υπάρχουν ειδικά προνόμια αυτού του τύπου και μπορείς να επικαλείσαι την ιδιορρυθμία σου, την ικανότητά σου να λες πράγματα, διότι δεν υπάγεσαι στους συνήθεις κανόνες, στις νόρμες, έχεις άλλη εκπαίδευση, άλλη διαδρομή, άλλη οικογενειακή κατάσταση, άλλη σχέση με την ιστορία και αυτό σου δίνει μία σειρά από ευκολίες και προνόμια. Νομίζω ότι αυτό γίνεται με πολλούς και διάφορους τρόπους, το βλέπουμε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις και σε όλα τα πολιτικά συστήματα, δεν θέλω να πω τίποτα πιο συγκεκριμένο, νομίζω ότι πάλι μεταφέρω το βάρος στην κοινωνία και στον τρόπο με τον οποίο αυτή τα προσλαμβάνει όλα αυτά και αντιδρά απέναντι σε αυτά και τα αξιολογεί. Από την άποψη αυτή αξίζει να δούμε τι θα γίνει στις εκλογές αυτές”.

Τέλος, ο κ. Βενιζέλος για τις μεγάλες προκλήσεις της Ευρώπης και τη διαφαινόμενη άνοδο της Ακροδεξιάς ανέφερε πως “ο φόβος της ακροδεξιάς, η άνοδος της ακροδεξιάς, αυτή η αποστροφή νέων πολιτών προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τη δημοκρατία πρέπει να μας κάνει να επανατοποθετήσουμε την πολιτική στην πρώτη θέση, … καθώς διαμορφώνονται συσχετισμοί παγκόσμιοι πια, οι οποίοι δείχνουν ότι η Ευρώπη μικραίνει, γηράσκει, είναι αδύναμη πολιτικά, μειώνεται η ανταγωνιστικότητας της, μειώνεται καταρχάς το ποσοστό της στο παγκόσμιο ΑΕΠ” και επισήμανε:

“Αυτά δεν θα τα λύσει η Ελλάδα, είναι όμως η Ελλάδα ένα μεσαίο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πρέπει να έχει άποψη και για αυτά. Εμείς συνήθως έχουμε μία ατζέντα η οποία είναι πεισματικά εθνική, δηλαδή όλα κρίνονται μόνο με βάση τις δικές μας προτεραιότητες. Αυτό είναι θεμιτό μέχρις ενός σημείου, αλλά από ένα σημείο και μετά οι δικές μας ζωτικές προτεραιότητες, τα ελληνοτουρκικά, το κυπριακό, η προοπτική της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται από το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε και το οποίο διαμορφώνεται ερήμην μας εάν δεν έχουμε άποψη για αυτό”.