“Θύματα του COVID19 και οι πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος”. Γράφει η Ζέφη Δημαδάμα.

Θύματα του COVID19 και οι πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος

Γράφει η Ζέφη Δημαδάμα στην Εφημερίδα “Παρασκήνιο”. 

Η πανδημία του κορωνοιού μας χτύπησε την πόρτα και ξαφνικά ανέτρεψε τα σχέδια και τις προτεραιότητες μας. Ήταν όμως το περιβάλλον και η κλιματική αλλαγή πραγματική μας προτεραιότητα; Στις αρχές του Σεπτεμβρίου 2020 ο ΟΗΕ σημείωσε ότι δεν έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος ούτε σε έναν από τους 17 Στόχους του ΟΗΕ (Αgenda 2030).

ΣΤΗΡΙΞΕ ΜΑΣ! KANE “ΚΛΙΚ” Ε Δ Ω ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΣΤΟ ΜΗΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ “THESOCIALIST.GR” – ΕΡΧΕΤΑΙ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ! 

Ας θυμηθούμε το 2008, όταν ο κ. Al Gore ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ παρουσίασε το πολύκροτο ντοκιμαντέρ του «An Inconvenient Truth» για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Για πολύ λίγο ο κόσμος αφυπνίστηκε και συνειδητοποίησε τη σοβαρή περιβαλλοντική επιβάρυνση. Όταν όμως κατέρρευσαν οι Lehman Brothers και  ξεκίνησε η σφοδρή οικονομική κρίση, όλα ξεχάστηκαν.

Τότε η οικονομική κρίση, τώρα ο κορωνοιός. Οι πολιτικές για την προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος ήταν διαχρονικά, σε όλες τις κρίσεις, τα εύκολα θύματα. Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια πλέον να κλείσουμε ακόμη μια φορά τα μάτια στην καταστροφή.   Χρειάζεται να συνυπάρξουν διαφορετικές προτεραιότητες και να ληφθούν σύνθετα μέτρα για την καταπολέμηση των πολλαπλών κρίσεων που αντιμετωπίζουμε.

Ήρθε η πανδημία και ξεχάσαμε τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο ή στην Αυστραλία; Τις πλημμύρες και τις ανυπολόγιστες καταστροφές στην Ευρώπη με πολυάριθμα θύματα και ανυπολόγιστες ζημιές; Την αποψίλωση των δασών, την εξαφάνιση της βιοποικιλότητας και την ρύπανση;

Τα παραπάνω ερωτήματα πρέπει να λάβουν συγκεκριμένες απαντήσεις. Είναι μονόδρομος οι ευρωπαϊκοί πόροι που θα διοχετευτούν στο πλαίσιο των πακέτων ανάκαμψης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, να συμπεριλαμβάνουν το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή ως πρώτη προτεραιότητα, με οριζόντιες πολιτικές που θα διαπερνούν κάθε τομέα.

Αποκλειστική κατεύθυνση απαιτείται να είναι η στροφή του παραγωγικού μας μοντέλου προς  τις πράσινες επενδύσεις, την κυκλική οικονομία, την εξοικονόμηση ενέργειας, τις ανανεώσιμες πηγές, τις βιώσιμες μεταφορές, την καθαρή τεχνολογία και τη δημιουργία νέων πράσινων θέσεων εργασίας.

Η Ευρωπαϊκή “Πράσινη Συμφωνία” έχει θέσει τις βάσεις προς μια πράσινη, δίκαιη και ανθεκτική ανάκαμψη στην Ευρώπη. Έχουμε μόλις μια δεκαετία έως το 2030 για τη μείωση των εκπομπών περισσότερο από 45% ώστε να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5 βαθμούς Κελσίου.

Η δέσμευση που ανάλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη μετάβαση στη βιώσιμη ανάπτυξη και στην πράσινη οικονομία δεν μπορεί ούτε να ματαιωθεί, ούτε να καθυστερήσει, αντίθετα πρέπει να ενισχυθεί.

Πρόσφατα, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Frans Timmermans, προερχόμενος από το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, υπογράμμισε εμφατικά ότι η τρέχουσα πανδημία και οι οικονομικές προκλήσεις που προκύπτουν θα πρέπει να μας καθοδηγήσουν ώστε να αλλάξουμε οριστικά τις “παλιές επιβαρυντικές για το περιβάλλον συνήθειες μας”  και να επενδύσουμε στη βιώσιμη οικονομία, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στην πράσινη τεχνολογία. Είναι ο μόνος δρόμος.

*Αναπλ. Εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής 

Αντιπρόεδρος Γυναικών Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος

Διδάσκουσα (ΕΔΙΠ), Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πάντειο Παν/μιο