“Μουσικός Τρομονόμος” – “Φίμωτρο” στην ελευθερία της έκφρασης;

Ένας ακόμα αντιδημοκρατικός νόμος, προκαλεί αντιδράσεις στον χώρο των τεχνών και της διανόησης.

Στην εποχή που ζούμε, η πραγματική “πανδημία” εξελίσσεται δίπλα μας, παράλληλα με την υγειονομική πανδημία. Πρόκειται για μια σειρά “μεταρρυθμίσεων” που ελέω covid19 έχουν κατακλύσει τα κοινοβούλια ανά τον κόσμο, βάζοντας “χαλινάρι” στην ήδη λαβωμένη δημοκρατία. Με αφορμή τον “μουσικό τρομονόμο” που ψηφίζεται στην Βουλή, την Ελληνική Βουλή, παραθέτουμε τόσο την ευρωπαϊκή οδηγία όσο και το νομοσχέδιο μα και το συγκεκριμένο άρθρο του νόμου που βγάζει από τα ρούχα τους τους καλλιτέχνες και τους υγιώς σκεπτόμενους ανθρώπους στην χώρα μας.

H Eυρωπαϊκή Οδηγία:

Σύμφωνα  με την Οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων (AVMSD) “οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων επικοινωνίας δεν πρέπει να περιλαμβάνουν υποκίνηση βίας ή μίσους που απευθύνεται σε ομάδες ή σε μέλη ομάδας που βασίζονται σε διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνικής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικής ή οποιασδήποτε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή εθνικότητας σύμφωνα με το Άρθρο 21 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η δημόσια πρόκληση για διάπραξη τρομοκρατικού εγκλήματος απαγορεύεται επίσης“.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που κατατίθεται στην ελληνική Βουλή:

Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει:

α) να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού,

β) να εμπεριέχουν δημόσια πρόκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος, σύμφωνα με τα άρθρα 187Α ΠΚ, 187Β ΠΚ και 32 έως 35 του ν. 4689/2020 (Α΄103).

Το προβληματικό σκέλος λοιπόν είναι το “Β”, καθώς οτιδήποτε θα κρίνεται κατά το δοκούν, πως μπορεί να υποκινήσει σε βία ή μίσος, μπορεί να “δέσει” με τον νόμο ν. 4689/2020. Το άρθρο 187Α του Ποινικού Κώδικα είχε ανανεωθεί προβλέποντας πως: “Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσω του διαδικτύου απειλεί με τέλεση τρομοκρατικής πράξης ή προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξή της και έτσι εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη τιμωρείται με φυλάκιση”. Με λίγα λόγια, μιλάμε για την απόπειρα αναβάθμισης του εν Ελλάδι “τρομονόμου” με συμπερίληψη και της πνευματικής δημιουργίας. Φυσικά, δεν θα δημιουργηθεί “υπηρεσία λογοκρισίας”, τα έργα θα δημοσιεύονται κανονικά, ωστόσο η ερμηνεία για το τι αποτελεί κίνδυνο και τι όχι είναι διάτρητη, θυμίζοντας τις αντίστοιχες “πολιτικές του facebook” απέναντι στο τι λογοκρίνεται.