Πρόταση Μομφής: “Κοκορομαχία δίχως αντίκρισμα, “Φουρθιωτιάδα” και ο “Βασιλιάς είναι γυμνός”

Είναι από τα απίστευτα της νέας εποχής αγαπητοί αναγνώστες, να γίνεται πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης την στιγμή που η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο και με ουσιαστικό στόχο των “2”, το τρίτο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ το οποίο βρίσκει τα πατήματά του στην κοινωνία και διανύει περίοδο παρατεταμένης ανόδου των ποσοστών του. 

Κι όμως, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έδωσαν “χείρα βοηθείας” ο ένας στον άλλον με αυτή την προσπάθεια δημιουργίας τεχνητής πόλωσης. Κάτι το οποίο έγινε σαφές από την τοποθέτηση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη όσο και από την προσπάθεια “εμπάργκο” κατά της Κ.Ο  του ΚΙΝΑΛ από τον ΠτΒ κύριο Τάσουλα ο οποίος, μετά από πιέσεις παραχώρησε την μικρή άιθουσα της Βουλής για να συνεδριάσει η Κοινοβουλευτική ομάδα .

Ξοδεύτηκε άλλη μια κοινοβουλευτική διαδικασία από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος είναι καλύτερος συνομιλητής του Φουρθιώτη από τους δύο και ποιος είχε προνομιακές σχέσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της Αττικής Οδού.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ήρθαν στο προσκήνιο τόσο το θέμα του πρόσφατου επιτελικού φιάσκου από την κακοκαιρία, όσο και τα ζητήματα της πανδημίας και της ακρίβειας.

Ιδιαίτερη αίσθηση, πάντως, προκάλεσε η αναφορά στην υπόθεση του Μένιου Φουρθιώτη, θέμα για το οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μίλησε εκτενώς κατηγορώντας την κυβέρνηση για τις σχέσεις της με τον υπόδικο παρουσιαστή. Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, εμφανώς σε δύσκολη και αμήχανη θέση, επιχείρησε να αποδράσει, πηγαίνοντας αλλού την συζήτηση.

Από τα “μελανά” στιγμιότυπα της “συζήτησης” είναι ακόμα μια πολιτική απρέπεια του Κυριάκου Μητσοτάκη, προς το ΚΙΝΑΛ, σχολιάζοντας με τον πλέον άκομψο τρόπο την ηλικία του καθώς και η “μάχη των άκρων” στο καφενείο της Βουλής με τον Παύλο Πολάκη να είναι έτοιμος να πιαστεί στα χέρια με τον Άδωνι Γεωργιάδη..

Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας εξέθεσε περαιτέρω το Μαξίμου που επιχείρησε ματαίως να αποτινάξει τις ευθύνες από πάνω του για όλα τα θέματα, επενδύοντας στο γνωστό αφήγημα πως «όλα και καλώς καμωμένα», καθώς και πως οι όποιες «αστοχίες» απλώς βοηθούν την κυβέρνηση να γίνει καλύτερη.