Γαβρής Άγγελος: Η πολιτική δεν είναι marketing … μόνο!

Χάσαμε πασιφανώς την μάχη της ουσίας τα τελευταία δέκα χρόνια. Άλλοι αποφασίζουν για εμάς και οι λίγοι που θέλουν να αποφασίσουν για το αύριο το δικό τους, χαρακτηρίζονται “γκρινιάρηδες” με γκρι παρουσία…

Απο όταν μπήκαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στη ζωή μας, εκεί κατά την γνώμη μου μπορεί κανείς να βρει τις απαρχές του new age decadence , ξαφνικά το περιτύλιγμα, έγινε πολύ πιο σημαντικό από το περιεχόμενο. Δώσαμε βάση στο unboxing και όχι στο τι στο καλό θα βρει κανείς όταν ξεπακεταρει το δέμα.

Μας ένοιαξε απίστευτα η γνώμη του άγνωστου σε εμάς. Μας ένοιαξε να φανούμε “cool” και να φανούμε πως ξέρουμε πράγματα αν και δεν ξέρουμε τίποτα τελικά. Και σε ότι αφορά τον κλάδο που υπηρετώ πιστά εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, την δημοσιογραφία, μας ένοιαξε το “κλικ”, ο τίτλος, πολύ περισσότερο από το τι λέμε.

Μετα από μια δεκαετία γεμάτη τραγωδίες και κρίσεις, θα περίμενε κανείς πως θα ήμασταν έτοιμοι ως κοινωνία να πουμε “φτάνει πια” στο επιφανειακό, φτάνει πια στην επικοινωνία και τον διχασμό, φτάνει πια στην αδιέξοδη πολιτική των κάθε είδους “pass”. Όχι όμως. Η κοινωνία αντί να πει φτάνει πια, είπε “είστε όλοι ίδιοι” και “αγόρασε” τον πωλητή που πουλάει καλύτερα το περιτύλιγμά του.

Ως “αυτοκλητος” σωτήρας είχε εμφανιστεί με το σακίδιο στον ώμο και όλο το σύστημα των ΜΜΕ της χώρας πάνω του, το άλλοτε “golden boy” της TV , Σταύρος Θεοδωράκης, με το “Ποτάμι” που έγινε ρυάκι και στέρεψε, όταν επιτέλεσε το “έργο του”, την πολυδιάσπαση του ΠΑΣΟΚ και της κεντροαριστεράς.

Με την ίδια ακριβώς λογική, 8-9 χρόνια αργότερα ήρθε ο Στέφανος Κασσελακης, αντί με τσάντα στον ώμο, με σκυλί αγκαλιά και σύντροφο που πάει γυμναστήριο, με ισχυρότατη αναφορά σε ΜΜΕ και μιλώντας Αμερικανικά Ελληνικά, οραματίζεται το “Ελληνικό όνειρο” – αστείο Ε;- στα πρότυπα του “American Dream” που ήταν σημείο αναφοράς στην δεκαετία του 60 .

Την στιγμή που μαθαίναμε αν το “Έφη” είναι υποτιμητικό, αν ο Στέφανος πάει γυμναστήριο ή κάνει γυμναστική σπίτι του, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – με λάθος timing και τόπο διεξαγωγής αλλά με μεστές και σωστές θέσεις – έκανε συνέντευξη Τύπου για ΜΜΕ του “κέντρου” στο Ζάππειο και την επόμενη μέρα, ψηφιζόταν το χειρότερο εργασιακό νομοσχέδιο της εποχής μας. Μάθατε τίποτα; μάλλον όχι. Γιατί η ουσία, είχε ξεπεραστεί από την ίντριγκα, την επιφάνεια, το “viral” και τις ατάκες του επόμενου Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για “κρατίδια” και “ξεδοντιάσματα” αλλά και τα βίντεο της επόμενης μέρας που είχαν μεγαλύτερη απήχηση από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων.

Θέλω να πιστέψω πως προχωράμε μπροστά, θέλω να πιστέψω πως η κεντροαριστερά θα αποφασίσει επιτέλους κάποια στιγμή να ενωθεί δυναμικά και να ορθώσει ανάστημα, όχι να αποτελεί πολιτικό κριτήριο το”ποιος μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον Μητσοτάκη” και πως η Δημοκρατική Παράταξη, δεν θα είναι σκορπισμένη δεξιά και αριστερά. Για να γίνει αυτό, πρέπει να σταματήσει να λειτουργεί ως Λέσχη Φίλων σε κάθε περίπτωση και κάθε έννοια διάσπασης να αντικατασταθεί από την ενότητα,την πρόοδο, την Προοδευτική Διακυβέρνηση του τόπου. Το “μαζί” να είναι αληθινό και όχι “μαζί με την παρέα μας” και το ανασυγκρότηση, να μην σημαίνει ανασύσταση με δικούς μας όρους. Ξέχασαν όλοι τους να βάλουν στην εξίσωση των ίδια την κοινωνία, εύχομαι να το αντιληφθούν και να “ανοίξουν πόρτες” όχι για τους φίλους και αρεστούς μα για τους ικανούς να προσφέρουν στον τόπο. Τον πολύπαθο τόπο που έχει χάσει εδώ και καιρό την πίστη του πως όλα θα πάνε καλά.