Μιλώντας στο Νews247, ο ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος της Υποεπιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας καθώς και της Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ – Λατινικής Αμερικής, Νίκος Ανδρουλάκης, απαντά:

Σχετικά με τον αυξανόμενο “φόβο για Νέο Μνημόνιο”:

Τόσο η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όσο και η πρόταση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Charles Michel προβλέπουν τη δημιουργία ενός Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 750 δισεκατομμυρίων, εκ των οποίων τα 500 δισεκατομμύρια θα διατεθούν μέσω του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού ως επιδοτήσεις και τα υπόλοιπα 250 δις ως δάνεια. Η δημιουργία αυτού ταμείου είναι ένα πολύ θετικό βήμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα βγει στις αγορές για να δανειστεί η ίδια 750 δις, ένα τεράστιο ποσό εκ των οποίων το μεγαλύτερο κομμάτι θα αποπληρωθεί μέσω του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού χωρίς να επιβαρύνει τα Κράτη Μέλη. Είναι ένα πρωτόγνωρο γεγονός που οδηγεί σε μία πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των Κρατών Μελών.

Όμως για να πετύχει και να γίνει αποδεκτό από τους ευρωπαίους πολίτες θα πρέπει να αποφύγουμε την όποια σύνδεση με τα προηγούμενα πακέτα διάσωσης, που συνδυάζονταν με μία αυστηρή αιρεσιμότητα ολοκλήρωσης συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων και λήψη μέτρων. Αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να επαναληφθεί. Τα Κράτη Μέλη θα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο, διαμορφώνοντας τα ίδια τα σχέδια ανάκαμψης βάσει των αναγκών που έχουν και τα οποία θα πρέπει να σέβονται τις βασικές προτεραιότητες, που είναι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και η προσαρμογή στη ψηφιακή οικονομία. Δεν πρέπει να υπάρχει σύνδεση με μακροοικονομικά κριτήρια που μπορεί να δημιουργήσουν δύο ταχύτητες απορροφητικότητας και δεν θα επιτρέψουν την αξιοποίησή τους από τις χώρες που τα έχουν πιο πολύ ανάγκη.

Σχετικά με την οικονομική υποστήριξη της Ε.Ε:

Η πρόταση για ένα Ταμείο Ανάκαμψης 750 δισεκατομμυρίων σε συνδυασμό με τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί ήδη όπως το SURE, οι χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και τον ESM φτάνουν το 1,3 τρις. Αν σε αυτά προσθέσουμε το 1 τρις του Ευρωπαϊκού προϋπολογισμού για την επόμενη περίοδο τότε μιλάμε για 2,3 τρις. Δεν πρέπει να υποτιμάμε επίσης και τον τρόπο κατανομής μεταξύ των χωρών. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα το Βέλγιο, τους περισσότερους θανάτους ανά κάτοικο, μία οικονομία που όπως την είδα είναι παγωμένη, ενώ τον ίδιο πληθυσμό με τη χώρα μας θα λάβει 5 περίπου δις σε επιδοτήσεις και καθόλου δάνεια.

Αντιθέτως, η Ελλάδα με πολύ λιγότερα κρούσματα προβλέπεται να λάβει 22,5 δις σε επιδοτήσεις και 9,5 δις σε δάνεια. Ωστόσο το βασικό στοιχείο δεν είναι μόνο το τελικό νούμερο, το οποίο όλοι παλεύουμε να είναι το υψηλότερο δυνατό για τη χώρα μας, αλλά και ο τρόπος διάθεσής τους. Αν όλα αυτά τα ποσά ήταν δάνεια, τότε θα ήταν απαγορευτικά για τις χώρες του νότου που μόλις έβγαιναν από την οικονομική κρίση με το χρέος τους να βρίσκεται ήδη σε υψηλά επίπεδα. Για μένα το βασικό στοιχείο το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε σαν χώρα στις διαπραγματεύσεις είναι να μην αλλάξει η αναλογία δανείων με επιχορηγήσεις. Οι χώρες του νότου δεν αντέχουν να επιβαρυνθούν με άλλα δάνεια. Χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή επιχορηγήσεις που θα επιτρέψουν την ανάκαμψη της οικονομίας χωρίς να υποθηκεύουν το μέλλον.

Σχετικά με την “Υγειονομική Ατζέντα” της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Η πανδημία έπιασε την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Κράτη Μέλη απροετοίμαστα με αποτέλεσμα τις πρώτες εβδομάδες να βλέπουμε απαράδεκτες εικόνες, όπως το κλείσιμο των συνόρων και η απαγόρευση εξαγωγής υγειονομικού υλικού προς χώρες που το είχαν πιο πολύ ανάγκη. Στη συνέχεια, τα προβλήματα αυτά διορθώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, με την Επιτροπή να διοργανώνει κοινούς διαγωνισμούς για την προμήθεια υγειονομικού υλικού, ασθενείς από Ιταλία και Γαλλία μεταφέρθηκαν σε μονάδες εντατικής θεραπείας στη Γερμανία και το Λουξεμβούργο, δημιουργήθηκε το πρώτο στρατηγικό απόθεμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω του rescEU και πάνω από 75.000 Ευρωπαίοι πολίτες επαναπατρίστηκαν χάρη στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας.

Όμως οι πρώτες εικόνες έμειναν σε όλους μας χαραγμένες. Αν και η δημόσια υγεία είναι κυρίως αρμοδιότητα των Κρατών Μελών, η πανδημία απέδειξε ότι σε κινδύνους που ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα, απαιτέται στενότερη συνεργασία και κοινές μέθοδοι. Για το λόγο αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε τη δημιουργία του EU4Health για την ενίσχυση της αντοχής των εθνικών συστημάτων υγείας, αλλά και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, για τον οποίο έχω την τιμή να είμαι εισηγητής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μέσω του rescEU θα διασφαλιστεί η ύπαρξη διαθέσιμου αποθέματος προστατευτικού εξοπλισμού, υλικών για τεστ, φαρμάκων και εμβολίων όταν φυσικά θα είναι διαθέσιμα, ώστε να σταλούν σε όποια χώρα της Ένωσης υπάρχει ανάγκη.

Σχετικά με την επόμενη μέρα για τα εργασιακά στην Ε.Ε:

Η δημιουργία ενός κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Αντασφάλισης της Ανεργίας, είναι μία πρόταση των Σοσιαλιστών από την εποχή ακόμα της οικονομικής κρίσης, ως ένας απαραίτητος κοινωνικός σταθεροποιητής, που θα επιτρέπει σε περιόδους μεγάλων διακυμάνσεων την διατήρηση ενός ικανοποιητικού επιπέδου κοινωνικής ασφάλισης.

Το SURE με την παρούσα μορφή του είναι ένα προσωρινό μέτρο, το οποίο βασίζεται σε δάνεια τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα Κράτη Μέλη για την ενίσχυση των εθνικών τους προγραμμάτων για την στήριξη του εισοδήματος που χάθηκε λόγω της πανδημίας. Σαν Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και σαν Ευρωζώνη, χρειαζόμαστε ένα μόνιμο μηχανισμό, έτοιμο να παρέμβει όποτε χρειάζεται και να μπορεί να ενισχύσει τα Κράτη Μέλη τα οποία είδαν ξαφνικά τις κοινωνικές τους δαπάνες να εκτοξεύονται λόγω έκτακτων καταστάσεων.

ΠΗΓΗ: