Connect with us

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

“Κορονοϊός: Η καταστροφή του χώρου της εστίασης”

Published

on

Στις αρχές του 2020, ο κόσμος κλήθηκε να αντιμετωπίσει ένα πρωτόγνωρο γεγονός. Η πανδημία του κορονοϊού έφερε τα πάνω-κάτω σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, και ιδιαίτερα στον τομέα της υγείας, όπου στη χώρα μας το σύστημα υγείας πλέον ασφυκτιά. Παρά την θετική αποτίμηση της διαχείρισης του πρώτου κύματος του κορονοϊού, η κυβέρνηση στη συνέχεια έλαβε λάθος μέτρα το περασμένο καλοκαίρι, αφήνοντας ελεύθερο τον τουρισμό και ανοίγοντας τα σύνορα, δίχως τον απαραίτητο έλεγχο. Δεν οργάνωσε τις απαραίτητες διαδικασίες που αφορούν στην υγειονομική προστασία των πολιτών, κάνοντας λιγότερα τεστ και λαμβάνοντας λανθασμένα μέτρα, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση του συστήματος υγείας.

 

Παράλληλα, η οικονομία καταρρακώθηκε με τα αλλεπάλληλα lockdown, με χιλιάδες πολίτες άνεργους ή σε αναστολή εργασίας. Ένας από τους κλάδους που έπληξε περισσότερο η πανδημία του κορονοϊού είναι αυτός της εστίασης. Το 50% των ιδιοκτητών καταστημάτων εστίασης έχουν ήδη βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, μετά από την παρατεταμένη απόφαση της κυβέρνησης να παραμείνουν κλειστές όλες οι επιχειρήσεις εστίασης, ως μέτρο καταπολέμησης της πανδημίας.

 

Οι αποζημιώσεις δεν καλύπτουν τις ανάγκες μίας οικογένειας με εργαζόμενους σε αναστολή, ή και απολυμένους, ενώ οι επιστρεπτέες προκαταβολές για τους επιχειρηματίες δεν λύνουν επ’ ουδενί το πρόβλημα επιβίωση τη επιχείρησης τους. Ιδιαίτερα τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, ακόμα και  οι μικρομεσαίοι, αντιμετωπίζουν σοβαρά ζητήματα επιβίωσης, και θα αντιμετωπίσουν χειρότερα μετά το πέρας της πανδημίας.

 

Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στην εστίαση χαρακτηρίζεται τουλάχιστον προβληματική, ιδιαίτερα βλέποντας να εκτοξεύονται τα κρούσματα δίχως τη λειτουργία των καταστημάτων, καθώς από την εστίαση εξαρτάται σχεδόν η μισή οικονομία της χώρας, και ένα τεράστιο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Θα πρέπει να παρθούν άμεσα σωστές αποφάσεις για να σωθεί ό,τι ακόμα είναι εφικτό…

Advertisement

 

Αν όχι τώρα πότε; 

 Θ.Αναστασιάδης