ΠΟΛΙΤΙΚΗ
N.Hλιόπουλος: «Αν προχωρήσει το εργασιακό μοντέλο της ΝΔ, θα δούμε μια ακόμα νέα γενιά να εγκαταλείπει τη χώρα»
«Αν προχωρήσει το εργασιακό μοντέλο που οραματίζεται η κυβέρνηση, θα δούμε μια ακόμα νέα γενιά να εγκαταλείπει τη χώρα», τονίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Νάσος Ηλιόπουλος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Η Εποχή».
«Όσα ήδη έχει κάνει η ΝΔ» στο πεδίο της εργασίας είναι ενδεικτικά, αναφέρει. «Η πρώτη της πράξη ως κυβέρνηση ήταν η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών και η μείωση των προστίμων», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «δεν θα μπορούσε με καλύτερο τρόπο να στείλει σήμα στήριξης στην εργοδοτική αυθαιρεσία».
«Αναφερόμαστε σε μια αγορά εργασίας απορρυθμισμένη, που τα συνδικάτα δεν έχουν την εκπροσώπηση που θα έπρεπε και μια ολόκληρη γενιά είναι έξω από τη συνδικαλιστική δράση», υπογραμμίζει ο Νάσος Ηλιόπουλος, ενώ διαμηνύει ότι «στη μάχη για το 8ωρο δεν πρέπει να περισσεύει κανένας».
«Η απεργία της 6ης Μάη ήταν μια πολύ σημαντική πρώτη μάχη», επισημαίνει, λέγοντας ότι η συσπείρωση που έχει δημιουργηθεί δείχνει πως «το εργασιακό νομοσχέδιο δεν θα είναι μια εύκολη μάχη για τη ΝΔ».
Όσον αφορά το μέτωπο της πανδημίας, τονίζει πως «η κυβέρνηση μέσα από μια σειρά από εγκληματικές επιλογές έφτασε στο σημερινό αδιέξοδο, που είναι υγειονομικό και οικονομικό». «Έχουμε μια κυβέρνηση που ποτέ δεν πίστεψε στο ΕΣΥ, και ενώ ήξερε πως οι εστίες υπερμετάδοσης είναι στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τους χώρους εργασίας, κυνήγαγε τον κόσμο στις πλατείες», τονίζει ο Νάσος Ηλιόπουλος. «Το κρίσιμο είναι ότι πια η κοινωνία έχει αποκτήσει μεγαλύτερο επίπεδο ανοσίας στην ενοχοποίηση που προσπάθησε να κάνει η κυβέρνηση και καταλαβαίνει πού βρίσκονται οι ευθύνες», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τέλος, σχετικά με τις πατέντες των εμβολίων, υπογραμμίζει ότι πρέπει να πιεστεί η κυβέρνηση «επιτέλους να ταχθεί με το μπλοκ των δυνάμεων που θα υπερασπιστούν την ανθρώπινη ζωή και όχι τις φαρμακοβιομηχανίες».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
Ορόσημο είχε χαρακτηριστεί από τα συνδικάτα, αλλά και από τις πολιτικές δυνάμεις, ανάμεσά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ, η απεργία της 6ης Μάη. Να επιχειρήσουμε έναν πρώτο απολογισμό;
Πράγματι ήταν μια πολύ σημαντική πρώτη μάχη, παρότι έγινε δυστυχώς –και αυτό είναι μια ελληνική πρωτοτυπία- χωρίς να υπάρξει η στήριξη από το ηγετικό επίπεδο της τριτοβάθμιας οργάνωσης εργαζομένων, της ΓΣΕΕ. Για μένα το θετικό μήνυμα είναι ότι οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. όλο το προηγούμενο διάστημα δούλεψαν και προετοίμασαν την απεργία. Είναι πολύ σημαντικό ότι υπάρχει μια συσπείρωση γύρω από την ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας και σημαντικές ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα. Όλα αυτά δείχνουν ότι το εργασιακό νομοσχέδιο, του οποίου περιμένουμε την τελική μορφή, δεν θα είναι μια εύκολη μάχη για τη ΝΔ.
Στις συγκεντρώσεις, παρότι η απεργία υπερψηφίστηκε από όλες τις δυνάμεις στις συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν αποτυπώθηκε αυτή η ενότητα, καθώς έγιναν ξεχωριστές πορείες, και πάλι. Πώς θα παλευτεί η ενότητα στο δρόμο;
Δυστυχώς, νομίζω ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε κάποιο μεγαλύτερο επίπεδο συντονισμού με δυνάμεις, που έχουν αναφορά στο ΠΑΜΕ. Μπορεί όμως να υπάρχει συντονισμός σε κοινή παρουσία στο δρόμο, έστω και με χωροταξικές αποστάσεις. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι η κινητοποίηση δεν πρέπει να περιορίζεται σε επίπεδο συνδικαλιστικών δυνάμεων, καθώς υπάρχει ένα πολύ μεγάλο εργατικό δυναμικό, που δεν έχει συνδικαλιστική εκπροσώπηση. Ένα καλό παράδειγμα είναι η συνάντηση του κινήματος Support Art Workers με την ομοσπονδία και τα σωματεία στον χώρο του πολιτισμού.
Σκοπεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να απευθυνθεί στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, για μια ενότητα στη βάση του αγώνα που έρχεται;
Θεωρώ ότι πρέπει να δουλέψουμε και στον συντονισμό πολιτικών δυνάμεων, ώστε να μην περάσει αυτός ο νόμος, αλλά και για να αποτραπούν πράγματα που έχουν ήδη γίνει, όπως η ουσιαστική διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Στη μάχη για το 8ωρο δεν πρέπει να περισσεύει κανένας.
Ανάφερες ότι δεν έχει κατατεθεί το νομοσχέδιο. Η κυβέρνηση και το επιτελείο της ΝΔ κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για διασπορά ψευδών ειδήσεων, όσον αφορά το νόμο για τα εργασιακά. Πώς απαντάς στην ουσία της κριτικής, αλλά και στη μεθοδολογία, ότι εγκαλεί δηλαδή η κυβέρνηση που ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί ότι κυβερνά με fake news, την αξιωματική αντιπολίτευση για fake news;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πολιτεύεται όπως ο Τραμπ, σε μία σειρά ζητημάτων, προσπαθώντας να φτιάξει μία εναλλακτική πραγματικότητα. Κορυφαίο παράδειγμα, η διαρροή της κυβέρνησης ότι ο Μπάιντεν υιοθέτησε την πρόταση Μητσοτάκη για τις πατέντες. Έχουμε δύο συν ένα δεδομένα, όσον αφορά το επικείμενο νομοσχέδιο. Πρώτον, οι επίσημες τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργού Εργασίας. Δεύτερον, όσα ήδη έχει κάνει η ΝΔ. Η πρώτη της πράξη ως κυβέρνηση ήταν η διάλυση των ελεγκτικών μηχανισμών και η μείωση των προστίμων. Να σας πω ένα παράδειγμα: η τράπεζα Πειραιώς πλήρωσε πρόστιμο για αδήλωτες υπερωρίες 1,6 εκ. το 2017. Σήμερα, για την ίδια παράβαση, η τράπεζα θα πλήρωνε 109.000 ευρώ. Δεν θα μπορούσε με καλύτερο τρόπο να στείλει η ΝΔ σήμα στήριξης στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Το “συν ένα” είναι ότι όσα περιγράφονται αποτελούν πάγια θέση του ΣΕΒ, με τον κ. Σκέρτσο πρώην κεντρικό στέλεχος του ΣΕΒ, να είναι σήμερα δεξί χέρι του Κ. Μητσοτάκη.
Θεωρείς ότι ο κόσμος της εργασίας έχει καταλάβει τι έρχεται;
Βλέποντας και τον τρόπο που κινείται η ΝΔ, με διαρροές και επιθέσεις, θεωρώ ότι βλέπει την κοινωνική πίεση. Το μεγάλο στοίχημα για εμάς είναι πώς θα μπορέσουμε να απευθυνθούμε σε ανθρώπους για τους οποίους η κατάρρευση του 8ωρου και η απλήρωτη υπερωρία δεν αποτελεί την εξαίρεση, αλλά τον κανόνα. Αναφερόμαστε σε μια αγορά εργασίας απορρυθμισμένη, που τα συνδικάτα δεν έχουν την εκπροσώπηση που θα έπρεπε και μια ολόκληρη γενιά είναι έξω από τη συνδικαλιστική δράση. Επομένως, πρέπει να δώσουμε τη μάχη με επινοητικά και εφευρετικότητα και με έναν συμπεριληπτικό τρόπο, ώστε να εκφράζει και να χωράει τις εμπειρίες, τα όνειρα και τις αγωνίες αυτής της γενιάς.
Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας είναι μια μέθοδος που αποδίδει στην κυβέρνηση; Έσχατο παράδειγμα το ζήτημα με τις πατέντες.
Είναι λάθος, να πιστέψει κάποιος ότι μπορεί μια κυβέρνηση να σταθεί στη βάση μιας σκληρής προπαγάνδας. Το γεγονός ότι μια σειρά από media προσπαθούν με τόσο χυδαίο τρόπο όχι απλά να παραποιήσουν την πραγματικότητα, αλλά να εμφανίσουν μια τελείως αντίθετη εικόνα από αυτή που ζει ο κόσμος, νομίζω ότι συμβάλλει πολύ γρήγορα στην απαξίωσή τους. Το πρόσφατο Ευρωβαρόμετρο, άλλωστε, έδειξε πόσο έχει χειροτερέψει η εμπιστοσύνη του κόσμου στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης.
Δημοσκοπικά δεν φαίνεται να κάμπτεται ιδιαίτερα η ΝΔ, αντίθετα τσιμπάει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, δεν καταγράφει άνοδο. Αυτό δεν ανησυχεί τον ΣΥΡΙΖΑ;
Σε μη εκλογική περίοδο εκεί που έχει νόημα να στεκόμαστε στις δημοσκοπήσεις είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτά αποτυπώνουν μια κυρίαρχη επιστροφή του φόβου και της ανασφάλειας για τη ζωή των πολιτών. Το ίδιο καταγράφεται και στο Ευρωβαρόμετρο, για το πώς βλέπει ο κόσμος την οικονομική του προοπτική και το πώς αξιολογεί τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, όπου έχουν μετρηθεί προγραμματικές θέσεις (π.χ., επίταξη ιδιωτικών κλινικών, συνταγογράφηση των τεστ, ακύρωση του πτωχευτικού) του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, αυτές καταγράφουν πλειοψηφικά ποσοστά. Θα έλεγα ότι, χωρίς να υποτιμάμε καμία έρευνα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο που επανέρχεται η ρευστότητα στο πολιτικό σκηνικό. Η λύση για την Αριστερά είναι σε αυτή τη ρευστότητα, να μιλήσει συγκεκριμένα και να βρεθεί στους κοινωνικούς αγώνες, για να χτίσει μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία.
Πώς θα προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη νεολαία, που εκλογικά του δίνει δυναμική, αλλά προς το παρόν δεν έχει πάρει πολλές πρωτοβουλίες που να αφορούν τις νέες γενιές;
Η συζήτηση που γίνεται αυτή τη στιγμή για τα εργασιακά, είναι μια συζήτηση-κλειδί για τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία με τη νεολαία. Αν προχωρήσει το εργασιακό μοντέλο που οραματίζεται η κυβέρνηση, θα δούμε μια ακόμα νέα γενιά να εγκαταλείπει τη χώρα. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει το επόμενο διάστημα να γίνει μια αυτόνομη επεξεργασία αυτών των ζητημάτων, με μια ανάλυση που θα ξεκινά από την οπτική της νεολαίας και να πηγαίνει προς τις επιμέρους θεματικές πολιτικής. Η μάχη που δόθηκε ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη και κινηματικές πρωτοβουλίες που υπήρξαν μπορούν να αποτελέσουν οδηγό.
Ένας σύγχρονος Μάης του ’68, τι στόχους θα είχε; Ποια τα συνθήματα που θα έβαζε;
Θα έβαζε σε κεντρικό πλάνο όλα τα θέματα δημοκρατίας. Υπάρχει μια ακραία πόλωση σε όλη την Ευρώπη, όπου ο συντηρητικός πόλος είναι ένας σκληρά απενοχοποιημένος δεξιός πόλος. Από εκεί και πέρα, το ζήτημα του περιβάλλοντος στους νέους ανθρώπους είναι πολύ υψηλά, όπως και το ζήτημα της εργασίας. Τέλος, θεωρώ ότι κεντρικό ζήτημα θα ήταν τα ψηφιακά δικαιώματα και το πώς ο ψηφιακός μετασχηματισμός που ζούμε δημιουργεί νέα πεδία διεκδικήσεων.
Ανάφερες ότι το ζήτημα της οικολογικής κρίσης είναι μείζον για τη νεολαία. Θα περίμενε κανείς ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πιο συγκεκριμένος και να πρωτοστατεί σε αυτό που άλλωστε απασχολεί όλο τον κόσμο, κινηματικά και κεντρικοπολιτικά.
Από τα κεντρικά ζητήματα που μπορούμε και θα αναπτύξουμε το επόμενο διάστημα, ξέροντας ότι μιλάμε για μια μακρόπνοη διαδικασία μετασχηματισμού, είναι το ενεργειακό. Θα πρέπει να σχεδιάσουμε ένα μοντέλο, ώστε να λειτουργούν οι πόλεις μας π.χ. με πραγματική εξοικονόμηση ενέργειας. Το δεύτερο είναι να δοθεί μια πραγματική απάντηση στη χωροθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έτσι ώστε να υπάρχει μια δίκαιη χωροθέτηση, με κοινωνικά κριτήρια σχεδιασμένη και όχι με κριτήρια κέρδους. Το τρίτο κρίσιμο ζήτημα είναι η διαχείριση απορριμμάτων, που θεωρώ ότι είναι μια από τις μαύρες σελίδες συνολικά της Ελλάδας, σε ζητήματα που σχετίζονται με την περιβαλλοντική πολιτική. Προφανώς τα παραπάνω οφείλουν να προχωρήσουν ταυτόχρονα με την ακύρωση των αντιπεριβαλλοντικών ρυθμίσεων της ΝΔ που δεν σέβονται ούτε τις περιοχές NATURA.
Έχει σταματήσει, εδώ και καιρό, η συζήτηση για την πανδημία. Περιορίζεται σε ανακοίνωση αριθμών κρουσμάτων και θυμάτων και το ζήτημα μπαίνει πια μόνο σε επίπεδο «επιστροφής στην κανονικότητα». Να επιχειρήσουμε μια συνολική αποτίμηση;
Η τραγωδία της Ινδίας δείχνει αυτό που επέμενε από την πρώτη στιγμή ο ΠΟΥ, ότι στην πανδημία αν δεν είμαστε όλοι ασφαλείς, δεν είναι κανείς. Η στροφή της αμερικάνικης κυβέρνησης για την άρση της πνευματικής ιδιοκτησίας στα εμβόλια, μπορεί να αποτελέσει μία τομή στο πώς η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει την πανδημία. Το κρίσιμο είναι να πιέσουμε την κυβέρνηση, με κινηματικούς και με πολιτικούς όρους, επιτέλους να ταχθεί με το μπλοκ των δυνάμεων που θα υπερασπιστούν την ανθρώπινη ζωή και όχι τις φαρμακοβιομηχανίες.
Ο Κ. Μητσοτάκης αντιμετώπισε την πανδημία σαν να είναι ζήτημα τριμήνου. Πέρυσι τέτοιο καιρό, Μάιο 2020, έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του ότι νικήσαμε την πανδημία. Με αποτέλεσμα να μην οργανωθεί ποτέ η χώρα για το δεύτερο κύμα και να έχουμε περισσότερους από 10.400 νεκρούς από τον Οκτώβρη έως σήμερα. Έχουμε μια κυβέρνηση που ποτέ δεν πίστεψε στο ΕΣΥ, και ενώ ήξερε πως οι εστίες υπερμετάδοσης είναι στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τους χώρους εργασίας, κυνήγαγε τον κόσμο στις πλατείες. Έχει οξυνθεί η ανάγκη για μια ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, με έμφαση στην πρωτοβάθμια φροντίδα, και είναι σίγουρο ότι αν δεν αλλάξει η πολιτική για τα εμβόλια, πολύ γρήγορα θα βρεθούμε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις. Είναι πια καθαρό ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπατάλησε το χρόνο που κέρδισε η κοινωνία στην πρώτη καραντίνα. Η κυβέρνηση μέσα από μια σειρά από εγκληματικές επιλογές έφτασε στο σημερινό αδιέξοδο, που είναι υγειονομικό και οικονομικό.
Μας προετοιμάζουν, πάλι, για την επίρριψη ευθυνών, λέγοντας ότι φταίει ο περιορισμένος εμβολιασμός των υγειονομικών και η άρνηση εμβολιασμού. Ατομική ευθύνη, με ιδιαίτερες ευθύνες στους υγειονομικούς, αυτούς που έχουν δώσει τη μάχη.
Είναι πραγματικά προσβλητικό μια κυβέρνηση, η οποία φρόντισε να εμβολιάσει στελέχη της 35 και 40 χρονών εκτός σειράς, κλέβοντας εμβόλια από υγειονομικούς και ευπαθείς ομάδες, να κουνά το δάχτυλο σε υγειονομικούς ή σε πολίτες. Η ΝΔ είναι μια κυβέρνηση που μιλά από το πρωί ως το βράδυ για την ατομική ευθύνη, χωρίς να αναγνωρίζει καμία δική της ευθύνη. Νομίζω όμως ότι το κρίσιμο είναι ότι πια η κοινωνία έχει αποκτήσει μεγαλύτερο επίπεδο ανοσίας στην ενοχοποίηση που προσπάθησε να κάνει η κυβέρνηση και καταλαβαίνει πού βρίσκονται οι ευθύνες. Και οι ευθύνες, αυτή τη στιγμή, είναι πρώτα από όλα στον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη.