Connect with us

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Συνέντευξη: Αντώνης Σαουλίδης – “Ισχυρό ΠΑ.ΣΟ.Κ σε κοινοβούλιο και κοινωνία σημαίνει επιστροφή στην πολιτική”

Published

on

Συνέντευξη παραχώρησε στο The Socialist και τον Μπάμπη Καραγεωργίου ο Υποψήφιος Βουλευτής στην Α’ Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος, Αντώνης Σαουλίδης.

Ο κ.Σαουλίδης αναφέρθηκε στο πρόσφατο δυστύχημα των Τεμπών λέγοντας πως:

“Όλη η Ελλάδα έγινε μάρτυρας της κατάρρευσης μιας κεντρικής κρατικής υποδομής τη στιγμή που οι καθ’ ύλην αρμόδιοι πολιτικοί προϊστάμενοι λίγες ημέρες πριν έσκιζαν τα ιμάτιά τους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.Η παραίτηση του κ. Καραμανλή ήταν επιβεβλημένη και αυτονόητη.”

Ο υποψήφιος Βουλευτής τόνισε ότι απέναντι στην τοξικότητα ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ είναι το μόνο κόμμα που κατέθεσε έγκαιρα προτάσεις για το ενεργειακό κόστος, την ακρίβεια, στη στεγαστική πολιτική, την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. 

Αυτό που λέμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι ότι η διαφορετική κατανομή των πόρων σε εθνικό επίπεδο είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό. Μόνον προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να το πετύχουν γιατί απλά έχουν άλλες προτεραιότητες από την κυβέρνηση.” τόνισε χαρακτηριστικά αναφορικά με της προοπτικές ανάπτυξης της περιφέρειας.

Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ:

1. Το φρικτό δυστύχημα στα Τέμπη που οδήγησε στο θάνατο δεκάδων ανθρώπων δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά. Πως κρίνετε της παραίτηση του Κ. Καραμανλή και ποια θεωρείτε ότι πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα;

Advertisement

Το μέγεθος της τραγωδίας είναι αδιανόητο. Τίποτα δεν μπορεί να είναι την επόμενη ημέρα ίδιο με πριν και νομίζω ότι αυτό το έχουν καταλάβει άπαντες. Η απαξίωση του σιδηρόδρομου έχει ονοματεπώνυμο και καλό θα ήταν να πάψει η διάχυση των ευθυνών. Όσο πιο πολλοί ευθύνονται, τόσο μειώνεται ή χάνεται η ευθύνη. Όλη η Ελλάδα έγινε μάρτυρας της κατάρρευσης μιας κεντρικής κρατικής υποδομής τη στιγμή που οι καθ’ ύλην αρμόδιοι πολιτικοί προϊστάμενοι λίγες ημέρες πριν έσκιζαν τα ιμάτιά τους για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.Η παραίτηση του κ. Καραμανλή ήταν επιβεβλημένη και αυτονόητη. Όπως επίσης το γεγονός πως δεν πρέπει να εμφανιστεί ξανά στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας σε λίγες ημέρες. Σε διαφορετική περίπτωση θα μιλάμε για μια παραίτηση παρωδία. Ελπίζω να έχει μείνει λίγη στοιχειώδης πολιτική λογική ή έστω λιγη τσίπα. Φάνηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν είχε καμία εποπτεία των οργανισμών που βρίσκονται στην δικαιοδοσία του όπως επίσης φάνηκε ότι πίσω από το κυβερνητικό βερνίκι της αριστείας και της τεχνοκρατίας κρύβεται η ανικανότητα και οι παλαιοκομματικές λογικές.Από εκεί και πέρα με αφορμή την συλλογική μας αποτυχία στον σιδηρόδρομο είναι καιρός μέσα από μια λυτρωτική διαδικασία απόδοσης ευθυνών να επαναθεμελιώσουμε μια στοιχειώδη σχέση εμπιστοσύνης στη βάση όμως της αλήθειας, της χρηστής διαχείρισης πόρων και της επίτευξης εθνικών στόχων. Και το να έχει η Ελλάδα ένα αξιοπρεπές, ασφαλές, γρήγορο τρένο είναι εθνικός στόχος. 

2.Προχωρώντας όλο και περισσότερο προς τις κάλπες το επίπεδο τοξικότητας στον πολιτικό διάλογο ανεβαίνει. Τι διαφορετικό έχει να προσφέρει το ΠΑΣΟΚ σε αυτό το τοπίο;

Η τοξικότητα είναι επιλογή εκείνων των κομμάτων που θέλουν να πολώσουν χωρίς να έχουν πρόταση για τα προβλήματα της χώρας. Το αδιέξοδο που με ευθύνη τους έχει διαμορφωθεί πρέπει να ξεπεραστεί – το μόνο κόμμα που μπορεί να σπάσει αυτό το δίπολο χαμηλών προσδοκιών είναι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η Νέα Δημοκρατία επιθυμεί τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ απέναντί της γιατί πιστεύει ότι τα δομικά χαρακτηριστικά του δεν του επιτρέπουν να απευθυνθεί προνομιακά στον κεντρώο κόσμο, σε όσους θέλουν αναπτυξιακή οικονομική προοπτική ενώ από τη μεριά του ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ επενδύει σε έναν ρηχό καταγγελτικό λόγο, τύποις αντιδεξιό για να συγκρατήσει δυνάμεις. Κοινό τους σημείο – δεν θέλουν ισχυρό ΠΑ.ΣΟ.Κ

Εμείς από την άλλη μιλάμε προγραμματικά. Είμαστε το μόνο κόμμα που κατέθεσε έγκαιρα προτάσεις για το ενεργειακό κόστος, την ακρίβεια, στη στεγαστική πολιτική, την ενίσχυση του Ε.Σ.Υ. 

3.Ποιο θεωρείτε το διακύβευμα αυτών των εκλογών;


Πρέπει μέσα από αυτήν την εκλογική διαδικασία να γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης που θα έχει στο επίκεντρο την δημοκρατία, τους θεσμούς, την σοβαρή και στέρεα ενίσχυση του Κράτους Πρόνοιας και όχι τα προεκλογικά εφάπαξ επιδόματα, το δημογραφικό και την ισόρροπη γεωγραφικά ανάπτυξη όλης της Ελλάδας και όχι μόνο της Αθήνας. 

Πρέπει στην κάλπη να φτάσει ξανά όλος εκείνος ο κόσμος – κατά πλειοψηφία προοδευτικός – που από το 2009 και μετά απέχει. Να ενισχυθεί η συμμετοχή, η απαίτηση για αλλαγές, για έναν διαφορετικό τρόπο κατανομής των πόρων. 

Advertisement

Νέα Δημοκρατία και ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ενδιαφέρονται μόνο για την αναπαραγωγή τους στην εξουσία – εγκλωβίζουν κοινωνικές δυνάμεις σε ένα παίγνιο χαμηλών προσδοκιών που φέρνει τη χώρα μας σταθερά στις τελευταίες λίστες κάθε ευρωπαϊκής κατάταξης. Αυτό δεν είναι το μέλλον που εμείς θέλουμε για τους Έλληνες.

4.Ποιος θεωρείτε ότι πρέπει να είναι ο στόχος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ; Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο «ταβάνι»;

Αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών, ήττα του παρόντα δικομματισμού της μιζέριας και της ανακύκλωσης συνθημάτων και οικονομικών συμφερόντων, ανοιχτή δημοκρατική μεταρρυθμιστική αλλά και ηθική επανάσταση που θα επαναφέρει τη χώρα στον πυρήνα των ευρωπαϊκών πολιτικών, θα αναδιανείμει τον παραγόμενο πλούτο με στοιχεία διατηρησιμότητας και που θα απαντά στις προκλήσεις του 21ου αιώνα.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι το μόνο κόμμα που ενισχύει τα ποσοστά του, αυξάνει την πολιτική του επιρροή, ανασυντάσσεται, προκαλεί ξανά το ενδιαφέρον και κάθε μέρα που περνά κερδίζει το στοίχημα της πραγματικής πολιτικής και όχι των άγονων αντιπαραθέσεων. 

Σημειώστε επίσης ότι το καταφέρνει έχοντας απέναντί του ένα σχεδόν εχθρικό μιντιακό σύστημα που δεν το προβάλει ούτε καν ως τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα. Ισχυρό ΠΑ.ΣΟ.Κ σε κοινοβούλιο και κοινωνία σημαίνει επιστροφή στην πολιτική, επιστροφή στο όραμα των αλλαγών υπέρ των πολλών, σημαίνει αισιοδοξία για το μέλλον της χώρας.


5.Α’ Θεσσαλονίκης, η περιφέρεια σας. Ποια θεωρείτε τα βασικά προβλήματα και ποιες είναι οι αναγκαίες παρεμβάσεις; (επιγραμματικά)

Η Θεσσαλονίκη υστερεί σε πολλά, κυρίως όμως σε υποδομές. Έχει μείνει σχεδόν με τα έργα που σχεδίασαν και υλοποίησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ κατά το παρελθόν. 

Όταν κάθε χρόνο στην Αθήνα προστίθεται ένα μετρό Θεσσαλονίκης και εδώ τα εγκαίνια μετατίθενται κάθε τρία χρόνια για αργότερα, είναι αντιληπτός από όλους ο εμπαιγμός. Όταν η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας δεν μπορεί να έχει ούτε με ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ούτε με Νέα Δημοκρατία 550 λεωφορεία αστικά καθημερινά στο δρόμο για τις αστικές συγκοινωνίες, τι άλλο να πούμε; Όταν στη βόρεια Ελλάδα μετρήσαμε αναλογικά τους περισσότερους νεκρούς από την πανδημία και δεν υπάρχει ένα ώριμο σχέδιο ενίσχυσης των νοσοκομείων μας – ένα σχέδιο ανέγερσης νέων νοσοκομείων που τόσο έχει ανάγκη η ευρύτερη περιοχή, τι άλλο να πούμε; Όταν μόνο ένα από τα στρατόπεδα εντός του αστικού ιστού γίνεται πάρκο και αυτό με καθυστέρηση 20ετίας ενώ στην πόλη υπάρχουν άλλα 5-6, όταν το παραλιακό μέτωπό της βρίσκεται ακόμη στις καλένδες, πόσες ακόμη φιέστες να αντέξουμε;

Όταν στη δυτική Θεσσαλονίκη που κατοικεί ο μεγαλύτερος νεανικός πληθυσμός της χώρας αλλά δεν βρίσκει προσιτή στέγη, προσιτή μετακίνηση, ποιότητα ζωής και δουλειά με σοβαρό και επαρκές εισόδημα, τι άλλο να πούμε;

Advertisement

Αυτό που λέμε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι ότι η διαφορετική κατανομή των πόρων σε εθνικό επίπεδο είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικό. Μόνον προοδευτικές δυνάμεις μπορούν να το πετύχουν γιατί απλά έχουν άλλες προτεραιότητες από την κυβέρνηση.


6.Τι διαφορετικό έχει να προσφέρει το Σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης; Μπορεί κατά την γνώμη σας να γίνει ξανά κυρίαρχο;

Το μοντέλο αυτό είναι και πάλι επίκαιρο γιατί όλοι – ειδικά στη Δύση – κατάλαβαν ότι οι δυνάμεις της αγοράς, ο ανεξέλεγκτος και αρρύθμιστος καπιταλισμός δεν μπορεί να κρατήσει συνεκτικές τις κοινωνίες μας. Σήμερα μάλιστα που περάσαμε δύο μεγάλες κρίσεις – οικονομική και πανδημική – και που ο πόλεμος στην Ουκρανία φρενάρει την παγκοσμιοποίηση και καθιστά ξανά επίκαιρα ζητήματα γεωπολιτικά έχει αξία να μπορέσουμε μέσα από την πολιτική να δούμε τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Να δούμε τι παράγουμε και τι μπορούμε να παράγουμε εδώ, να δούμε αν μπορούμε να ενισχύσουμε εξαγωγές και να υποκαταστήσουμε εισαγωγές, να κλείσουμε το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς – όρος απαραίτητος για μια κοινωνία με συνοχή. Σε όλα αυτά τα παγκόσμια ζητήματα ο ρόλος του κράτους – ή των υπερεθνικών οργανισμών όπως η Ε.Ε είναι κομβικός. Το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο είναι ιστορικά το πιο επιτυχημένο και απάντησε επιτυχώς σε τέτοια ερωτήματα κατά το παρελθόν – έχουμε τον αξιακό πυρήνα, τις αρχές και τα εργαλεία να το ξανακάνουμε. Ήδη πολλές χώρες – ακόμα και με δεξιές κυβερνήσεις ασκούν παρεμφερείς πολιτικές.