Συνέντευξη: Νάντια Γιαννακοπούλου: “Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής εκφράζει την ελπίδα , την προσδοκία, αυτή την συλλογική θέληση που έχουμε ανάγκη”

Συνέντευξη «εφ’ όλης της ύλης» μας παραχώρησε η κ.Νάντια Γιαννακοπούλου, Β’  Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο του Κινήματος Αλλαγής.Η κ.Γιαννακοπούλου τοποθετήθηκε τόσο για της εξελίξεις στον χώρο του Κινήματος Αλλαγής – ΠΑΣΟΚ, όσο και για θέματα της επικαιρότητας.

Χαρακτηριστικά τόνισε ότι η μεγάλη συμμετοχή στην εσωκομματική εκλογική διαδικασία και η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία «έδωσαν το μήνυμα της ανανέωσης, της ενότητας, της ανάγκης αλλά και δυνατότητας εισόδου σε μια νέα φάση του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής όπου θα πρωταγωνιστήσει και πάλι ξεφεύγοντας από την δημοσκοπική καχεξία.»

Όσο αφορά την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη η κ.Γιαννακοπούλου εστίασε στην αναξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ στον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευση αναφέροντας την δημοσκοπική καθίζηση του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα εδώ και δυόμιση χρόνια αλλά και για «αμφισβήτηση του Α. Τσίπρα και στο εσωτερικό του κόμματός του που δεν μπορεί να κρυφτεί πια».Τόνισε επίσης το γεγονός ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση «απρόσμενο δώρο στην Ν.Δ όπως κάνει σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019.»

Παράλληλα έδωσε σημαντικές απαντήσεις στα ζητήματα που αφορούν και απασχολούν την κοινωνία όπως η πανδημία, την αύξηση των περιστατικών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και τις ευθύνες της κυβέρνησης στην ταλαιπωρία που υπέστησαν οι πολίτες κατά την διάρκεια της κακοκαιρίας «Ελπίδα». 

Αναλυτικά η συνέντευξη της κ.Γιαννακοπούλου παρακάτω :

Το τελευταίο διάστημα και ιδιαιτέρως από την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγή; και έπειτα παρατηρείται μια καθαρά ανοδική τροχιά του Κινήματος στις μετρήσεις. Σε ποιους παράγοντες θεωρείτε ότι οφείλεται αυτή η άνοδος; Είναι κατά την άποψή σας εφικτός ο στόχος της 2ης θέσης στις επόμενες βουλευτικές εκλογές;

Οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής με τη συμμετοχής 270.000 πολιτών και με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, έδωσαν το μήνυμα της ανανέωσης, της ενότητας, της ανάγκης αλλά και δυνατότητας εισόδου σε μια νέα φάση του ΠΑΣΟΚ/Κίνημα Αλλαγής όπου θα πρωταγωνιστήσει και πάλι ξεφεύγοντας από την δημοσκοπική καχεξία. 

Στις δημοσκοπήσεις εκφράζεται αυτή η ελπίδα και προσδοκία, αυτή η συλλογική θέληση. Το χρέος όλων μας είναι να συμβάλουμε σ΄ αυτή την εκτίναξη, συν δημιουργώντας μια σύγχρονη φυσιογνωμία, σύγχρονες μεταρρυθμιστικές προτάσεις, ασκώντας δυναμική και εποικοδομητική αντιπολίτευση με υπεύθυνη πρόταση για τη χώρα μακριά από λαϊκίστικα πρότυπα.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη δυνατότητα, την κινητικότητα που έχει δρομολογηθεί. Εμείς, αυτές τις τάσεις που δείχνουν αναδιάταξη των πολιτικών συσχετισμών στο πολιτικό σκηνικό, στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, πρέπει  να τις  ενισχύσουμε, να τις σταθεροποιήσουμε και να τις δούμε να εκφράζονται και στην κάλπη. Αυτό κάνουμε, αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε.

Η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ πολλοί θεωρούν ότι έχει ως στόχο την συσπείρωση των ψηφοφόρων του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στην διαφαινόμενη εκλογική άνοδο του Κινήματος Αλλαγής. Συμφωνείτε με την παραπάνω άποψη; Ποιους σκοπούς θεωρείτε ότι εξυπηρετεί αυτή η κίνηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει, δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση και σαν εναλλακτική λύση στην Ν.Δ, δεν μπορεί να μεταλλαχτεί σε ένα σύγχρονο κόμμα, ρέπει σε μια αντιπολιτευτική τακτική που θυμίζει την περίοδο 2011-2015, διακατέχεται από έναν ανυπόφορο λαϊκισμό. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουν όλοι. Δημοσκοπική καθίζηση επί δυόμισι χρόνια, αμφισβήτηση του Α. Τσίπρα και στο εσωτερικό του κόμματός του που δεν μπορεί να κρυφτεί πια. Μαζί μ΄ αυτά βλέπει την δυναμική εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ/ Κινήματος Αλλαγής που διεκδικεί τον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα σε πιο δύσκολη θέση.

Σαφώς, η πρόταση μομφής στην Κυβέρνηση ήταν κίνηση που υπαγορεύτηκε από αυτούς τους παράγοντες, δίνοντας όμως ένα απρόσμενο δώρο στην Ν.Δ όπως κάνει σταθερά ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019. Τη στιγμή που η Κυβέρνηση ήταν στο καναβάτσο, λόγω της πλήρους αποτυχίας της στην διαχείριση της «Ελπίδας», της έδωσε την δυνατότητα να αλλάξει ατζέντα.

Παρά το γεγονός ότι οι πανδημικοί δείκτες (ημερήσια κρούσματα, θάνατοι, διασωληνωμένοι) βρίσκονται σταθερά σε υψηλό επίπεδο η κυβέρνηση αποφάσισε την χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων από την 1η Φεβρουαρίου. Πως κρίνετε αυτή την απόφαση; Ποιες είναι κατά την γνώμη σας οι σημαντικότερες αστοχίες που έγιναν εκ μέρους της Κυβέρνησης της ΝΔ στην διαχείριση της πανδημικής κρίσης;

Συμπληρώνουμε πάνω από δύο χρόνια πανδημικής κρίσης. Στην Ελλάδα στην πρώτη φάση είχαμε αποτελεσματική διαχείριση που οφειλόταν στην απόλυτη εναρμόνιση του τρίπτυχου, πολιτική βούληση- σεβασμός απόψεων και προτάσεων των εμπειρογνωμόνων – κοινωνική υπευθυνότητα. Από τη δεύτερη φάση μέχρι και σήμερα βλέπουμε σταθερά μια Κυβέρνηση που ταλαντεύεται, που παίρνει με καθυστέρηση μέτρα και που, όταν τα παίρνει δεν ασκεί τους ελέγχους που χρειάζονται. Ταλαντεύεται, προχωράει με εμπρός-πίσω, συχνά τροφοδοτεί μια αίσθηση αστήριχτης αισιοδοξίας που λειτουργεί αρνητικά.

Η Κυβέρνηση δεν ενίσχυσε το ΕΣΥ, όσο ήταν αναγκαίο, με αποτέλεσμα τη μάχη να δίνουν κουρασμένοι νοσοκομειακοί, αποκαμωμένοι από την δίχρονη προσπάθεια. Δεν τόλμησε να πάρει πιο οριζόντια μέτρα υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, φοβούμενη προφανώς το πολιτικό κόστος. 

To κόστος δυστυχώς είναι πολύ μεγάλο, όταν διεκδικούμε μια από τις πρώτες θέσεις στον αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο κατοίκων, Το Κίνημα Αλλαγής σταθερά κράτησε μια στάση ευθύνης καταθέτοντας αλλεπάλληλες προτάσεις, τις οποίες θα μπορούσε να αξιοποιήσει η Κυβέρνηση.   

Η πανδημία είναι ακόμα εδώ. Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε ούτε στιγμή, ούτε να εκπέμπεται ένα μήνυμα ότι τελειώνουμε. Ενόσω η κυβέρνηση με την επανειλημμένη διγλωσσία της προκαλεί σύγχυση στους πολίτες και στέλνει λάθος μηνύματα στην κοινωνία πλήττοντας το εμβολιαστικό πρόγραμμα, η θέση του ΠΑΣΟΚ- Κινήματος Αλλαγής είναι ξεκάθαρη και στοχεύει στην προστασία της δημόσιας Υγείας. Το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού πρέπει να επεκταθεί και να μην αφορά μόνο ηλικιακές ομάδες. Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού πρέπει να επεκταθεί και για δημόσιους λειτουργούς που έρχονται σε επαφή με μεγάλα ακροατήρια.  Για αυτό προτείνουμε ένα Αυστηρό COVID pass, στα πρότυπα της Ιταλίας: Όσοι είναι εμβολιασμένοι πάνε παντού, όσοι είναι ανεμβολίαστοι, χρειάζονται τεστ για να πάνε σε τράπεζες, φαρμακεία και σούπερ μάρκετ. Αυτό βοηθά να υπάρχει μία πίεση, το κράτος να προστατέψει τη ζωή αυτών που δεν θέλουν να εμβολιαστούν, αλλά και των άλλων συνανθρώπων μας.

Παραπέρα εμβολιασμός- τήρηση των μέτρων και όχι πρόωρη χαλάρωσή τους , στήριξη του ΕΣΥ και πλήρης σεβασμός των απόψεων των επιστημόνων. Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες που πρέπει να ακολουθήσουμε. 

Το πρόσφατο κύμα κακοκαιρίας «Ελπίδα» προκάλεσε πληθώρα προβλημάτων σε αρκετές περιοχές της χώρας με αποκορύφωμα ίσως των εγκλωβισμό χιλιάδων οδηγών στην Αττική Οδό. Ποιες ήταν κατά την δική σας γνώμη οι αστοχίες, τα λάθη και οι παραλείψεις εκ μέρους του κρατικού μηχανισμού που οδήγησαν στην ταλαιπωρία και στον κίνδυνο τους πολίτες;

Δυστυχώς για άλλη μια φορά η διαχείριση αυτού του ισχυρού κύματος κακοκαιρίας, αυτής της κρίσης αποτέλεσε μια ακόμα παταγώδη αποτυχία. Δεν μας ικανοποιεί αυτή η εικόνα, ούτε θεωρούμε τα τραυματικά για χιλιάδες πολίτες γεγονότα  ευκαιρία εύκολης αντιπολίτευσης. Ωστόσο μετά από την «Μήδεια» ή και τις καλοκαιρινές πυρκαγιές, μετά την ίδρυση σχετικού Υπουργείου και τις εξαγγελίες του περασμένου Σεπτεμβρίου, θεωρούσαμε ότι θα έχουν βγει συμπεράσματα, απαραίτητα διδάγματα, ότι θα έχουν διορθωθεί δομές και θα υπάρχουν αυξημένα αντανακλαστικά. Αντίθετα, είδαμε μια πλήρη επιχειρησιακή αποτυχία, έλλειψη στοιχειώδους συντονισμού και την Πρωτεύουσα μιας χώρας της Ε.Ε να παραλύει από μια ισχυρή ,έστω, χιονόπτωση. Δεν είναι μόνο οι εικόνες στην Αττική Οδό και οι ευθύνες της Εταιρείας. Κεντρικές οδοί όπως η Κατεχάκη και η Μεσογείων αποτέλεσαν οδούς ανείπωτης ταλαιπωρίας, τα αντανακλαστικά αντίδρασης ήταν σε όλα καθυστερημένα, έλειπε η αίσθηση ότι δεν υπάρχει Κέντρο που συντονίζει Κρατικές Υπηρεσίες, Υπουργεία, Φορείς και βέβαια Περιφερειακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όχι μόνο δεν φάνηκε Επιτελικό Κράτος, δεν φάνηκε καν Κράτος.

Ο Πρωθυπουργός ζήτησε συγγνώμη και μίλησε για λάθη. Ποια λάθη όμως ακριβώς εννοούσε και ποιες ευθύνες απονεμήθηκαν; Τίποτα το συγκεκριμένο.

Αντίθετα μάθαμε ότι δεν υπήρχε καν το στοιχειώδες, το αυτονόητο, «να είναι όλοι οι υπεύθυνοι στο ίδιο δωμάτιο»! Πόσο χρόνο άραγε χρειάζεται για να λυθεί το αυτονόητο; Έχουμε μπει σε φάση κλιματικής κρίσης και όλοι πια γνωρίζουμε ότι θα έχουμε όλο και πιο συχνά ακραία καιρικά φαινόμενα. Δεν μπορούμε να πορευόμαστε με δομές περασμένων δεκαετιών, με απουσία συντονισμού, χωρίς ανάληψη ευθύνης από κανένα και χωρίς άμεση  διασύνδεση της επιστημονικής κοινότητας με τα επιχειρησιακά κέντρα.

Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα δυστυχώς, μια αύξηση των περιστατικών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας. Με ποιους τρόπους η Πολιτεία πρέπει να αποτρέψει τέτοιου είδους περιστατικά. Πρέπει να υπάρξουν αλλαγές στο υπάρχον νομικό πλαίσιο, όσον αφορά την ποινική μεταχείριση των θυτών;

Το τελευταίο διάστημα πράγματι βλέπουμε μια αύξηση των περιστατικών έμφυλης και οικογενειακής βίας. Παράλληλα βλέπουμε να εντείνονται φαινόμενα παραβατικών, εγκληματικών συμπεριφορών. Η πρόσφατη υπόθεση ομαδικού βιασμού στη Θεσσαλονίκη ή της δολοφονίας του νεαρού Άλκη για λόγους επιλογής ομάδας, μας φανερώνουν μια συνολική αποκρουστική εικόνα που θέτει επί τάπητος την κάθετη αντίδραση σ΄ αυτά τα αρρωστημένα φαινόμενα.

Με την αυστηροποίηση των ποινών που ψηφίσαμε πρόσφατα αλλάζοντας απαράδεκτες διατάξεις που ψηφίστηκαν με τον Ποινικό Κώδικα από τον ΣΥΡΙΖΑ στο παρά πέντε της διάλυσης της Βουλής, υπάρχει η δυνατότητα παραδειγματικά αυστηρής ποινής όλων αυτών που συλλαμβάνονται για τέτοιες πράξεις. Αυτό θα εκπέμψει σαφές μήνυμα. Από εκεί και πέρα υπάρχει ένα γενικότερο θέμα που απαιτεί πρωτοβουλίες και μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και βασικά μια Παιδεία προσανατολισμένη να δημιουργεί πρότυπα σεβασμού της ανθρώπινης υπόστασης, αξιοπρέπειας και ζωή.