Εσωκομματικές Κινήματος Αλλαγής: Η επάνοδος της κεντροαριστεράς σε ρόλο πρωταγωνιστή!

Προοδευτικό πρόσημο. Προοδευτική Διακυβέρνηση. Κεντροαριστερά. Φράσεις που δεν θα πρεπε να τίθενται στο τραπέζι της συζήτησης. Θα πρεπε για όλους, να είναι το τραπέζι της συζήτησης πάνω στο οποίο θα τεθούν επι τάπητος τα ζητήματα της ανανέωσης του ιδεολογικού πολιτικού αφηγήματος της παράταξης καθώς οφείλουμε να έχουμε “επαφή” με την πραγματικότητα σήμερα, με σεβασμό στις αρχές και την ιστορία μας που βρίσκουν σημείο εκκίνησης στην 3η Σεπτέμβρη του 1974 μα σήμερα έχουμε 2021. 

Προοδευτική Διακυβέρνηση. Δεν είναι επ ουδενί “υποπτη”, είναι η διαμόρφωση μιας νικηφόρας προοπτικής για τις προοδευτικές ιδέες ως προυπόθεση για να είμαστε χρήσιμοι για την πατρίδα και τον ελληνικό λαό.

Η ίδια, όμως, η έννοια της προοδευτικής διακυβέρνησης έχει να κάνει με την κοινωνική συνοχή και την ευημερία. Η ισότητα, η ισονομία και τα δικαιώματα πάνε χέρι-χέρι με την καθολική πρόοδο μιας κοινωνίας. Για παράδειγμα, η θέσπιση της ισότητας των δύο φύλων από το ΠΑΣΟΚ διαμόρφωσε μια νέα αντίληψη για τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Χρειάστηκαν, όμως, αρκετά χρόνια για την ισότιμη συμμετοχή της γυναίκας στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας μας, η οποία στηρίχτηκε από τη συνολική άνοδο του βιοτικού και μορφωτικού επιπέδου.

Μια πραγματική προοδευτική διακυβέρνηση έχει να κάνει με τη στήριξη των αδύναμων κοινωνικών ομάδων, την εξάλειψη της ομοφοβίας, τον σεβασμό προς τα ζώα, την προστασία των παιδιών, την ουσιαστική οικολογία, τον εκσυγχρονισμό της αστυνομίας, την εκ νέου θέσπιση εργασιακών δικαιωμάτων και τη δικαιοσύνη για όλους, πάντοτε σε συνδυασμό με τη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας, στο πλαίσιο της εποχής μας. Ειδάλλως, δεν είναι προοδευτική διακυβέρνηση, αλλά πολυθεματικός ακτιβισμός.

Μια δύσκολη προσέγγιση του πολιτικού χώρου που ονομάζεται κέντρο στην Ελλάδα, μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ από την “εποχή Ανδρέα” στην “Σημιτική περίοδο”. Τί έγινε τότε, το κέντρο, απέδειξε πως είναι ο χώρος των “κυλιόμενων ψηφοφόρων”. Από το 1996-2004, το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε την χώρα με το “πάθος” του 1981 μα με νέους ιδεολογικούς ορίζοντες. Τους λεγόμενους “Εκσυγχρονιστικούς, ευρωπαϊστικούς” ιδεολογικούς ορίζοντες προσδοκιών. Μια σύγχρονη προσέγγιση του όρου “προοδευτικός”. Προοδευτικός ίσον Ευρωπαϊστής με όρους αλληλεγγύης και οικονομικής εξέλιξης, όπου εξέλιξη ίσον εκσυγχρονισμός. Εκσυγχρονισμός τόσο του κράτους όσο και του αξιακού πυρήνα του ΠΑΣΟΚ της εποχής Σημίτη.

Το ‘Προοδευτικό κέντρο΄, που πολλοί ευαγγελίζονται και σήμερα, είναι αυτό που ταυτίστηκε με το “κλείσιμο του ματιού” του κεντρώου χώρου και στην κεντροδεξιά επέκτασή του. Και εκεί είναι που “χάθηκε η μπάλα”. Με τον ερχομό μάλιστα – με όποιον τρόπο προήλθε- του Ε.Βενιζέλου στην αρχηγία του κόμματος, επιτεύχθηκε η ολοκληρωτική σύγκρουση εσωκομματικά, του κεντροαριστερού μετώπου με την εκσυγχρονιστική κεντρώα ιδεολογία του Σημίτη. Έτσι, η συγκυβέρνηση με την ΝΔ- τον αιώνιο εχθρό- προκάλεσε την εκ των πραγμάτων αποδόμηση του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα, παρατηρούμε τον Μητσοτάκη, να “κλείνει το μάτι” στην ίδια ακριβώς πτέρυγα του ΠΑΣΟΚ που “έκλεινε το μάτι” ΚΑΙ στην κεντροδεξιά (με προοδευτικούς όρους όχι με νεο-φιλελεύθερους) -δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η πλειονότητα των πρώην “συντρόφων” που ευνοήθηκαν από την κυβέρνηση Μητσοτάκη ή τείνουν να ευνοηθούν, ανήκουν σε αυτή την πτέρυγα ακριβώς!

Απόφαση Συνεδρίου.

Το Κίνημα Αλλαγής, στο τελευταίο του Συνέδριο, αποφάσισε, την αυτόνομη και ανεπηρέαστη πορεία του. Αυτό σημαίνει πως το Κίνημα Αλλαγής, με βάση την απόφαση που έλαβαν οι σύνεδροι και η Κ.Ε, δεν θα συνεργαστεί ούτε με την ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί το Κίνημα Αλλαγής, ένα κόμμα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται δημοσκοπικά στο 6-7% να μιλά για “προοδευτική διακυβέρνηση”;

Το ΠΑΣΟΚ του αύριο

Δεν σημαίνει πως το ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ θα είναι ένα “κολάζ” κομμάτων, σε αυτό το άρθρο μιλάμε πάντα ιδεολογικά. Οι κομματικές προεκτάσεις είναι ένα ζήτημα που οφείλουν οι πολιτικοί να επεξεργαστούν, σεβόμενοι τις προθέσεις της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων τους και της ιστορίας του χώρου. Η μάχη με την Δεξιά, οφείλει να είναι ο “πυρήνας” του ΠΑΣΟΚ του αύριο, το ΠΑΣΟΚ άλλωστε, δεν είχε κανένα “μέτωπο” με την Αριστερά, εκεί γεννήθηκε άλλωστε! Καμία “χείρα βοηθείας” λοιπόν στην πιο νεοφιλελεύθερη Δεξιά στην ιστορία αυτού του τόπου, στην ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη

Η 3η Σεπτέμβρη δεν είναι μια ημερομηνία. Είναι ένας σταθμός στην εξέλιξη της πολιτικής ιστορίας αυτού του τόπου. Είναι η απαρχή της “ΑΛΛΑΓΗΣ” που έμελλε να αλλάξει για πάντα τον ρου της ιστορίας. Μια “ΑΛΛΑΓΗ” που την είχαμε ανάγκη, που πολεμήσαμε για αυτή και που μοχθούμε για αυτήν μέχρι σήμερα.

Οι αρχές και οι αξίες της 3ης Σεπτεμβρίου είναι αυτές που διέπουν την σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, μια σοσιαλδημοκρατία που πολλοί “επίδοξοι μνηστήρες” βρέθηκαν να την διεκδικούν, να την καπηλεύονται, να την επικαλούνται μα όπως είναι γνωστό, οι “απομιμήσεις” δεν κρατάνε πολύ, κάποια στιγμή θα χαλάσουν και θα φανεί το ποιόν τους.