“Εκλογές Κινήματος Αλλαγής : Απόφαση επιλογής ταυτότητας ή εκλογές ανάδειξης ηγεσίας;”

Το Κίνημα Αλλαγής , όπως όλα δείχνουν βρίσκεται σε εσωκομματική εκλογική περίοδο.    Η κοινή γνώμη διχάζεται έντονα , τόσο για τη σημασία των συγκεκριμένων εκλογών όσο και για το ποιον θα πρέπει να επιλέξουν.  Υπάρχει ένα αρκετά σεβαστό μέρος του εκλογικού σώματος , που ισχυρίζεται πως πρόκειται για ένα συγκεκριμένο κόμμα που συγκεντρώνει σχετικά χαμηλά ποσοστά επομένως αφορά μόνο τους ψηφοφόρους του.   Μέσα σε αυτό το τμήμα των ψηφοφόρων θα μπορούσαν να τοποθετηθούν και εκείνοι που λένε ότι δεν θα εκλεγεί αρχηγός του Κινήματος Αλλαγής  , αλλά συνεργάτης  κάποιου μεγαλύτερου κόμματος. 

Η τελευταία αντίληψη ενισχύεται από διάφορες φήμες , που κάποιοι διαρρέουν, σύμφωνα με τις οποίες ο κάθε υποψήφιος έχει προσυμφωνήσει συγκυβέρνηση είτε με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είτε με αυτό του Σύριζα. 

Όλες οι παραπάνω αντιλήψεις καταρρέουν πολύ εύκολα. Καταρχάς η πλειοψηφία εξ αυτών είναι φήμες με μοναδικό σκοπό την υπονόμευση της διαδικασίας ,  καθώς η δεδομένη χρονική στιγμή είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο για το ίδιο το Κίνημα Αλλαγής αλλά  και για το μέλλον της ελληνικής και ενδεχομένως της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.   

Επιπλέον η δυναμική του παραπάνω πολιτικού κόμματος είναι αρκετά ισχυρή ώστε να χαρακτηριστεί πολιτικά αυτάρκες. Τα ποσοστά που λαμβάνει  στις εκλογικές αναμετρήσεις , αλλά και η βαθιά  σχέση του με την κοινωνία του προσδίδουν όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά ώστε να κινηθεί αυτόνομα και να μην  αναγκαστεί να μετατραπεί σε συνιστώσα κανενός πολιτικού κόμματος. Σε συνδικαλιστικό επίπεδο η ΠΑΣΚΕ είναι η μεγαλύτερη δύναμη , που εκπροσωπεί σχεδόν όλα τα εργατικά σωματεία , ενώ στα πανεπιστήμια η ΠΑΣΠ είναι ακόμη ισχυρή καθώς καταλαμβάνει πανελλαδικά τη δεύτερη θέση και σε πολλά πανεπιστήμια εκλέγεται πρώτη ακόμη και με αυτοδυναμία.  Η σχέση λοιπόν κόμματος κοινωνίας που είχε από την εποχή του παπανδρεικού ΠΑΣΟΚ , μπορεί να «υπέστη σημαντικές φθορές» λόγω των όσων έχουν συμβεί όμως διατηρείται ακόμη και καθιστά το Κίνημα Αλλαγής σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης των πολιτικών εξελίξεων. 

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι εκλογές που έπονται είναι εξίσου  , αν όχι περισσότερο σημαντικές ,  από αυτές του 4ου Συνεδρίου του 1996.  Η σημαντική διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ,  ότι αφορούν όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη.  Στο προαναφερθέν συνέδριο πρακτικά , αποφασίστηκε η αποδοχή της τότε κοινωνικής πραγματικότητας και η προσαρμογή του πολιτικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ στα δεδομένα της.  

Οι εκλογές  λοιπόν που ετοιμάζονται να διεξαχθούν ,  θα λάβουν καθοριστικές αποφάσεις σε σχέση με το μέλλον της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.  Η τελευταία βρίσκεται σε μία περίοδο ανασυγκρότησης αλλά και πολιτικής αναθεώρησης.   Συνεχή κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα, που έχουν ξεσπάσει καθόλη τη διάρκεια του 21ου αιώνα , έχουν  οδηγήσει τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες , στην λήψη αποστάσεων από τον τρίτο δρόμο του Giddens και  στην συνεχή προσπάθεια , να ανασυγκροτήσουν τα πολιτικά προγράμματα τους.   Η αποδοχή αυτή όμως,  έχει γίνει από το μεγαλύτερο μέρος των κομμάτων της σοσιαλιστικής οικογένειας στην γηραιά Ήπειρο και όχι από το σύνολο.  Η κάθε απόφαση λοιπόν που λαμβάνει ένα κόμμα-μέλος της οικογένειας , είναι καθοριστική για την πορεία που θα ακολουθήσει η Ευρωπαϊκή σοσιαλιστική οικογένεια.  Επομένως η επιλογή ενός πολιτικού αρχηγού σε μία τόσο ιδιαίτερη πολιτική συγκυρία θα επηρεάσει τις εξελίξεις σε υπερεθνικό επίπεδο. 

Το Κίνημα Αλλαγής είναι ο κύριος εκπρόσωπος της Ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.  Ποσοστικά είναι το μεγαλύτερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα αλλά και ο βασικότερος εκπρόσωπος των σοσιαλδημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο. Εκτός αυτών είναι η Τρίτη ισχυρότερη πολιτική δύναμη της χώρας.   

Από τη στιγμή που οι υποψήφιοι πολιτικοί αρχηγοί του έχουν τόσο διαφορετικές αντιλήψεις ,  η εκλογή τους αυτόματα θα διαμορφώσει το πολιτικό πρόγραμμα του κινήματος αλλαγής αλλά και τις αποφάσεις που θα λάβει σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.   

Πρέπει να επισημανθεί πως ακόμη δεν έχουν οριστεί οι ημερομηνίες διεξαγωγής  των εκλογών  , αλλά ούτε και οι τελικές υποψηφιότητες. Οι μόνες υποψηφιότητες που έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής είναι  και οι δύο επικρατούσες για την νίκη , τα λεγόμενα φαβορί ,  τα οποία όμως εκπροσωπούν εντελώς διαφορετικές απόψεις  για την σοσιαλδημοκρατία και τον μέλλον της. 

Θα μπορούσε να ειπωθεί τηρουμένων των αναλογιών , ότι οι δύο βασικοί υποψήφιοι , αποτελούν τους επικεφαλής μίας ξεχωριστής ιδεολογίας στον ίδιο κομματικό χώρο. 

Η πρώτη υποψήφια είναι η τωρινή  πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής η Φώφη Γεννηματά.  Είναι η κόρη του πρώην υπουργού των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου και ιδρυτή του Εθνικού Συστήματος Υγείας , Γεωργίου Γεννηματά. Επιθυμεί να διατηρήσει τον παραδοσιακό σοσιαλδημοκρατικό χαρακτήρα του Κινήματος Αλλαγής ο οποίος προϋπήρχε από το ΠΑΣΟΚ.  Την περίοδο της ηγεσίας της προχώρησε σε ανοίγματα στον κόσμο της Αριστεράς , ενώ επιθυμεί την σύναψη «νέου κοινωνικού συμβολαίου» με προοδευτικό χαρακτήρα. Βασική επιδίωξη της, όπως ισχυρίζεται είναι η αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος και η ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας.

 Αιτήματα που βρίσκονταν στην διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη του 1974 αλλά προσαρμοσμένα στα δεδομένα της νέας πραγματικότητας. Πρέπει να επισημανθεί ότι έχουν αλλάξει όλες οι συνθήκες τόσο οι οικονομικές όσο και οι πολιτικές από την περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου και φυσικά είναι αναγκαίο να γίνουν οι ανάλογες τροποποιήσεις.  Οι αρχές της Φώφης Γεννηματά εναρμονίζονται με την νέα τάση που προσπαθεί να επικρατήσει  στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία. 

Από την άλλη ο Ανδρέας Λοβέρδος επιθυμεί να αποδώσει τις ακριβώς αντίθετες θέσεις στο Κίνημα Αλλαγής.   Τάσσεται ανοιχτά υπέρ της ανοιχτής οικονομίας και ισχυρίζεται πως με τις συντηρητικές δυνάμεις αλλά και την Νέα Δημοκρατία τον συνδέει η πίστη στον συνταγματικό ρεαλισμό.  Επικρίνει τις πολιτικές που έχει πραγματοποιήσει μέχρι στιγμής η ηγεσία του κόμματος.  Κύριο αντικείμενο της κριτικής που ασκεί είναι τα χαμηλά ποσοστά που ισχυρίζεται πως έχει λάβει και καθίσταται άμεσα αναγκαία η διενέργεια εκλογών και η εφαρμογή ριζικών αλλαγών στις θέσεις του.  

Η εκλογή λοιπόν ενός εξ ’αυτών θα είναι καθοριστική καθώς θα επιλεγεί η πολιτική που θα προτείνει η ελληνική σοσιαλδημοκρατία στην εξέλιξη και στην διαμόρφωση των θέσεων της σοσιαλιστικής οικογένειας στην Ευρώπη.  Οι εκλογές του Κινήματος αλλαγής είναι ιδιαίτερα σημαντικές όχι μόνο για τους ψηφοφόρους ή τα μέλη του αλλά για όποιον ασπάζεται την σοσιαλδημοκρατική ιδεολογία.  Επειδή το Κίνημα Αλλαγής είναι το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που ανήκει στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατική οικογένεια καθώς είναι το μόνο κόμμα που εκλέγει ευρωβουλευτές ,  ο πρόεδρος που θα εκλεγεί θα συνδράμει καθοριστικά στην διαμόρφωση της πολιτικής που θα ακολουθήσουν οι ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες. 

Συνεπώς οι εκλογές του Κινήματος Αλλαγής δεν είναι απλά εσωκομματικές εκλογές αλλά καθορίζουν την πολιτική ταυτότητα της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας. Καθίστανται ζωτικής συμμαχίας για όποιον ασπάζεται την σοσιαλδημοκρατική ιδεολογία.