Κίνημα Αλλαγής: Ο νέος νόμος της κυβέρνησης για τις πορείες δίνει “πάτημα” στην Αστυνομοκρατία.

Ενημερωτικό σημείωμα Κινήματος Αλλαγής

H πρόταση νόμου Καμίνη του 2012 ήταν σύμφωνη με την εξέλιξη του δικαιώματος του συνέρχεσθαι σε όλα τα σύγχρονα δημοκρατικά κράτη και πάντα  σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα το άρθρου 11 του Συντάγματος. Ένα θεσμικό πλαίσιο που θα ρυθμίζει τις διαδηλώσεις και ταυτόχρονα θα καταργεί τους νόμους της χούντας που εξακολουθούν να ισχύουν είναι τιμή για τη δημοκρατία μας. Το παρόν σχέδιο νόμου ωστόσο υιοθετεί μία ιδιαιτέρως συσταλτική λογική, η οποία διαφαίνεται από την ειδικότερη εξέταση ορισμένων διατάξεων. Συγκεκριμένα:

• Ασάφεια και γενικολογία ορισμών του άρθρου 2, όπως η «διατάραξη», «διάλυση», περιορισμοί, που μπορούν να γίνουν αντικείμενο κατάχρησης από την Ελληνική Αστυνομία
• Η δυνατότητα απαγόρευσης αυθόρμητης δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης και το γεγονός ότι τέτοιες συναθροίσεις θεωρούνται εκ των προτέρων παράνομες
• Η παντελής απουσία της δικαστικής αρχής στην κήρυξη της απαγόρευσης ή της διάλυσης της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης 
• Δεν προβλέπεται προηγούμενη προειδοποίηση για τη διάλυση της διαδήλωσης από τον υπεύθυνο οργανωτή
• Η αφαίρεση της απαγόρευσης χρήσης χημικών (απαγόρευση που περιλαμβανόταν στην πρόταση Καμίνη) 
• Ο ποινικός κολασμός της συμμετοχής σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που έχει απαγορευθεί νόμιμα με την πρόβλεψη επί της ουσίας ιδιώνυμου αδικήματος

Είναι χαρακτηριστικά του σχεδίου νόμου της κυβέρνησης, άκρως προβληματικά και ουσιωδώς διαφορετικά από την πρόταση Καμίνη το 2012.

 Βλέπουμε, με άλλα λόγια, ότι η κυβέρνηση σήμερα όχι μόνο επιδεικνύει χαμηλό επίπεδο εμπιστοσύνης στην κοινωνία αλλά εμπιστεύεται τη ρύθμιση θεμελιωδών πολιτικών δικαιωμάτων αποκλειστικά στην Ελληνική Αστυνομία. 

Ελλοχεύει ο κίνδυνος, στην περίπτωση που δεν αναζητηθούν και επιτευχθούν ευρύτερες συναινέσεις για την ψήφιση με ευρεία πλειοψηφία, το παρόν σχέδιο νόμου να μείνει ανενεργό, εξέλιξη που θα συνιστά ήττα όχι απλά για το κυβερνών κόμμα, αλλά για τη δημοκρατία συνολικά, διότι αυτό το σχέδιο νόμου προσπαθεί να διασφαλίσει τον δημόσιο χώρο για πρώτη φορά με κανόνες. Αυτό δεν αφορά ένα μόνο κόμμα, αλλά όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και την κοινωνία των πολιτών.