Διάλογοι: η φωνή της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής.

Δημοσιογραφική Επιμέλεια: Κυριακή Μπλόσκα.

Πιστοί στο ραντεβού τους,  οι ‘Διάλογοι’ αποδεικνύουν πως ήρθαν για να μείνουν! Για πρώτη φορά μέσα από φαινομενικά απλές, κοινές ερωτήσεις βλέπουμε να ξεδιπλώνεται ένας  ζωντανός διάλογος ανάμεσα σε δύο εκπροσώπους της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής. Κάθε εβδομάδα μέσα από τους διαλόγους θα συνομιλούν  δύο πρόσωπα με θέμα τις ανησυχίες, τις βλέψεις και τις σκέψεις τους από την εμπειρία τους στο πολιτικό προσκήνιο. Οι ‘Διάλογοι’ θα ολοκληρώνονται με την προσωπική ερώτηση του ενός προσώπου στο άλλο με αφορμή ένα θέμα της επικαιρότητας.  

Στους σημερινούς Διαλόγους συνδιαλέγονται η Ιωάννα Καραπαππά, μέλος Ν.Ε Κινήματος Αλλαγής Αχαΐας και η Αγγελική Τεντόμα, Μέλος Γραμματείας Τομέα Ισότητας Κινήματος Αλλαγής και Μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Β3 Αθήνας.

Κ.Μ.: Το πρώτο γενικό lockdown της χώρας πραγματοποιήθηκε, σύμφωνα με τις δηλώσεις της Κυβέρνησης, για την καλύτερη προετοιμασία του ΕΣΥ. Μερικούς μήνες αργότερα  η χώρα βρίσκεται σε ένα δεύτερο lockdown με  το ΕΣΥ να δείχνει την ίδια εικόνα που βλέπαμε τον  περασμένο Μάρτιο. Τι δεν πήγε καλά τελικά στην διαχείριση της πανδημίας και πώς θα γίνει εφικτή η αποτροπή ενός τρίτου lockdown μέσα στους επόμενους μήνες;

Α.Τ.: Διανύουμε το δεύτερο κύμα πανδημίας, με το δεύτερο lockdown να έρχεται να αναδείξει τόσο την ύπαρξη του κορωνοϊού, αλλά και τις κυβερνητικές αστοχίες που σημειώθηκαν όλη αυτή την περίοδο, διαψεύδοντας, παράλληλα, το αίσθημα ασφάλειας και αισιοδοξίας που συνόδευσε την επιστροφή των πολιτών στην καθημερινότητα μετά το πρώτο lockdown. 

Τι τελικά δεν πήγε καλά στη διαχείριση της πανδημίας; Φυσικά, η σωστή ιεράρχηση των προτεραιοτήτων για την αντιμετώπισή της από πλευράς κυβέρνησης, αλλά και η αδυναμία των πολιτών να εφαρμόσουν τα μέτρα που τους ζητήθηκαν. 

Την ώρα που ο Πρωθυπουργός της χώρας εξήγγειλε το άνοιγμα της χώρας στον τουρισμό, καρπώνοντας επικοινωνιακά οφέλη, η ίδια η καθημερινότητα των πολιτών προμήνυε αυτό που θα ερχόταν: από την εικόνα συνωστισμού στα μέσα μαζικής μεταφοράς, την απουσία τακτικών δρομολογίων, μέχρι την απουσία ελέγχων σε χώρους όπου συνωστίζονταν άτομα, την απουσία τεστ για τον έγκαιρο εντοπισμό κρουσμάτων και την αδιαφορία για την κατάσταση στα γηροκομεία και στις κλειστές δομές μεταναστών.

Από τις αρχές του καλοκαιριού είχε προαναγγελθεί η ενίσχυση των δρομολογίων με λεωφορεία ΚΤΕΛ για την αποσυμφόρηση των λεωφορείων, με τη σύμβαση εν τέλει μεταξύ ΟΑΣΑ και ΚΤΕΛ Αττικής να υπογράφεται τώρα και να αναμένεται η εκτέλεση συγκοινωνιακού έργου σε 60 προαστιακές γραμμές του νομού Αττικής από 200 λεωφορεία ΚΤΕΛ περί τα τέλη Νοεμβρίου. Ταυτόχρονα, άφησαν 270 οχήματα ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης ανταλλακτικών και τεχνικών, ενώ οι προκηρύξεις για προσλήψεις σε τεχνικούς και οδηγούς έγιναν τώρα το Νοέμβριο. 

Περνώντας στο μέτωπο του τουρισμού, το «άτακτο» άνοιγμα των συνόρων χωρίς τεστ συνέβαλε στην αύξηση των κρουσμάτων, με τη χώρα να βρίσκεται αντιμέτωπη με τοπικά lockdown εν μέσω τουριστικής περιόδου και τους ελέγχους να έρχονται αφού χάσαμε πολύτιμο χρόνο. Περάσαμε, έτσι, από το «Ελλάδα, ασφαλής προορισμός» στο η «Ελλάδα σε αχαρτογράφητα νερά» μεσούσης της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο. 

Η μεγάλη μάχη όμως που χάθηκε ή καλύτερα δεν δόθηκε ποτέ ήταν η ενίσχυση του ΕΣΥ. Εκτός από τα κρεβάτια που δώρισε η Βουλή στο «ΣΩΤΗΡΙΑ» και τη δωρεά του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» που αναμένεται να ολοκληρωθεί, δεν έγιναν άλλες δράσεις για την ενίσχυση και τη θωράκισή του. Αυτές τις μέρες ανακοινώθηκαν 1.800 προσλήψεις στο ΕΣΥ, το οποίο αναμένεται να επανδρωθεί με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η εξέλιξη αυτή σαφώς είναι θετική, όμως έρχεται την ώρα που ήδη το σύστημα υγείας είναι στα όριά του, επιβεβαιώνοντας εν τοις πράγμασι πως η ενίσχυση του ΕΣΥ δεν τέθηκε ψηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της πανδημίας…

Φυσικά, δεν πρέπει να λησμονηθούν οι ευθύνες που φέρουν προηγούμενες κυβερνήσεις για την εικόνα υποστελέχωσης, αλλά και υποτίμησης του ΕΣΥ, η προσφορά των υπηρεσιών του έδωσε ζωή και ανακούφιση σε εκατομμύρια πολίτες. 

Είναι φανερό πως έχουμε μια κυβέρνηση επικοινωνίας και όχι ουσίας. Αν και στην πρώτη περίπτωση ήδη μετράνε χαμένες μάχες. Μην ξεχνάμε πως το πρωί της Πέμπτης ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διέψευδε κατηγορηματικά το lockdown στην Αττική και σε λίγες ώρες ο Υπουργός Υγείας επιβεβαίωνε lockdown σε όλη τη χώρα.

Μετά από όλα αυτά εύλογα οι πολίτες διερωτώνται: υπάρχει εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης; Απάντηση δεν υπάρχει, αντιθέτως, ένα ερώτημα: τελικά προηγούμαστε των γεγονότων ή απλώς τα ακολουθούμε; Γιατί οι φημολογίες περί περισσότερων mini lockdown κατά τη διάρκεια του χειμώνα, αυτό φαίνεται να πιστοποιούν…

Κ.Μ.: Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Πρωθυπουργός της χώρας, Κ. Μητσοτάκης, ανέφερε πως όσοι αμφισβητούν τις αποφάσεις για την αντιμετώπιση της πανδημίας ουσιαστικά αμφισβητούν την αυθεντία της επιστήμης. Εσείς τι έχετε να πείτε για τους πολίτες που αναγνωρίζουν την σημαντική ιδιότητα του κ. Τσιόδρα αλλά ταυτόχρονα τον χαρακτηρίζουν ως εκπρόσωπο της πολιτικής της κυβέρνησης;

 Ι.Κ.:   Ο Κ. Μητσοτάκης με την ιδιότητα του πρωθυπουργού της χώρας οφείλει να είναι πιο προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του. Οι αποφάσεις της κυβέρνησης σαφώς και επηρεάζονται από τις υποδείξεις και τα στοιχεία των ειδικών αλλά ο τρόπος εφαρμογής των αποφάσεων αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης. Οι επιστήμονες που ηγούνται της όλης προσπάθειας, όπως και όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας, κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να διαχειριστούν τη πορεία της πανδημίας. Θεωρώ πως ο κ. Τσιόδρας είναι αδιαμφισβήτητα ένας κορυφαίος επιστήμονας, όμως ο Κ. Μητσοτάκης τον έχει εκθέσει, ως «βορά» σε οποιαδήποτε άποψη ή εικασία με αποτέλεσμα ο πολίτης να αγνοεί τις υποδείξεις της επιστημονικής κοινότητας να πράττει κατά το δοκούν. Όλοι μας είμαστε επηρεασμένοι από  αυτή τη δύσκολη  κατάσταση, όμως θα ήταν ωφέλιμο να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να ακολουθούμε τις οδηγίες των ειδικών για να τελειώνουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα.

Κ.Μ.:  Ποια είναι η δική σας ανάγνωση  πάνω στα νέα μέτρα που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση και κυρίως πώς θα επιβιώσει οικονομικά η χώρα μέχρι να βρεθεί κάποιο εμβόλιο που θα σταθεροποιήσει την κατάσταση; 

Α.Τ.: Προσπαθώ να βρω διαφορές από τα μέτρα που πάρθηκαν στο πρώτο κύμα της πανδημίας και καταλήγω μόνο στα κοινά σημεία που έχουν. Ας είμαστε ειλικρινείς. Πρόκειται για μέτρα-ασπιρίνη για την οικονομία και με βρίσκει σύμφωνη κάθε τοποθέτηση που κάνει αναφορά για επιδότηση στην ουσία της ανεργίας και όχι της οικονομίας και της εργασίας. 

Πρόκειται για μια αποτυχημένη συνταγή, με τους αριθμούς από την «πρώτη φάση» αντιμετώπισης της πανδημίας να το πιστοποιούν- το πρώτο lockdown οδήγησε σε 130.000 νέους ανέργους-, την ώρα που εκτιμάται ότι ο ρυθμός μείωσης του ΑΕΠ της χώρας θα είναι γύρω στο -8% το 2020, ενώ η μεταβολή του το 2021 αναμένεται να είναι μεν θετική, αλλά η δημοσιονομική κατάσταση θα παραμείνει δύσκολη και το επόμενο έτος. 

Η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, η αύξηση της ανεργίας ενόψει του πλήγματος που δέχεται μια σειρά κλάδων που μέχρι σήμερα στηρίζουν την πραγματική οικονομία, η αύξηση του δημοσίου χρέους και των  δημοσιονομικών ελλειμμάτων συγκαταλέγονται στις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας, η οποία φέρνει στο προσκήνιο την εδώ και τώρα αλλαγή του οικονομικού και παραγωγικού μοντέλου της χώρας, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μιας βιώσιμης και παραγωγικής οικονομίας. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό διαδραματίζει η χρήση των νέων τεχνολογιών, η οποία απαιτεί την επένδυση στην ψηφιακή αναβάθμιση με την παράλληλη εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής. Παράλληλα, η αξιοποίηση των πόρων του νέου Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ 2 για επενδύσεις σε υποδομές και παραγωγή και ειδικότερα στην πράσινη οικονομία, την ψηφιοποίηση, την καινοτομία, την αγροτική παραγωγή κτλ. αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία προς την κατεύθυνση αυτή.

Εξίσου σημαντικό είναι, ωστόσο, να στηριχτούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ακόμη και εκείνες που έχουν χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνες αποτελούν αυτό που ονομάζουμε τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, απασχολώντας ένα σημαντικό αριθμό εργαζομένων, ενώ στηρίζουν την ελληνική οικονομία από την προϋπάρχουσα οικονομική κρίση. Η μη στήριξή τους θα στοιχίσει σε θέσεις εργασίας, οι οποίες είναι δύσκολο να αναπληρωθούν από τη μια στιγμή στην άλλη, αφής στιγμής ο μετασχηματισμός της εθνικής οικονομίας όχι μόνο δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά δεν πρέπει να εξαιρέσει από αυτόν τις επιχειρήσεις που στηρίζουν την πραγματική οικονομία. Επομένως, πέρα από την εξασφάλιση της ρευστότητας για να ανταπεξέλθουν στην οικονομική ασφυξία που βιώνουν, θα πρέπει μέσω χρηματοδοτικών εργαλείων να μετασχηματιστούν στο μέτρο του δυνατού σε περισσότερο ανταγωνιστικές με τη χρήση κυρίως των νέων μέσων τεχνολογίας, αλλά και την απαραίτητη εκπαίδευση του προσωπικού τους σε αυτά.  

Επομένως, βασική προτεραιότητα της επόμενης μέρας πρέπει να είναι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας με την παράλληλη προετοιμασία για τον μετασχηματισμό της εθνικής οικονομίας σε ένα σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο. Για να περάσεις στο δεύτερο, οφείλεις να κάνεις το πρώτο βήμα, παίρνοντας όχι μέτρα- ασπιρίνες που στην ουσία επιδοτούν την ανεργία, αλλά μέσω μέτρων που διασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας, προκειμένου στο εγγύς μέλλον να γεννηθούν νέες. 

Κ.Μ.: Ποια η γνώμη σας σχετικά με τα επιδόματα που θα τεθούν σε ισχύ για τους κλάδους που πλήττονται από το lockdown;  

 Ι.Κ.:  Διανύουμε, δυστυχώς, ένα νέο lockdown και σε αυτό μεγάλη ευθύνη φέρει η κυβέρνηση με την πολιτική που ακολούθησε το προηγούμενο διάστημα. Ως γνωστόν, πολλοί κλάδοι πλήττονται και οι εργαζόμενοι ζουν σε ένα καθεστώς ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ανακοίνωσαν πως οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων, που έχουν αναστείλει τη λειτουργιάς τους, θα λάβουν επίδομα, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό προκειμένου να λυθεί το πρόβλημά τους. Πιστεύω ότι θα ήταν εποικοδομητικό και χρήσιμο να υπάρξει συνεργασία μεταξύ της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής και διαχείρισης. Η κυβέρνηση πρέπει να λάβει υπόψη της ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι αριθμοί αλλά άνθρωποι που δικαιούνται να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή.

Κ.Μ.:  Αναμένοντας τα αποτελέσματα των Προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ποιά η δική σας αξιολόγηση των δύο υποψηφίων;  

Α.Τ.: Μετράμε μόλις λίγες ώρες μετά την εκλογή του Joe Biden στην Προεδρία των ΗΠΑ, με έναν άνεμο ανακούφισης και αισιοδοξίας να πνέει πάνω από την υφήλιο. Η νίκη του ήρθε να δώσει τέλος στον απομονωτισμό της χώρας, την ώρα που το όνομα του νεοεκλεγμένου Προέδρου των ΗΠΑ έχει συνδεθεί με την εξασφάλιση της παγκόσμιας σταθερότητας. 

Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ επέλεξε μια «αθόρυβη» πολιτική εκστρατεία, δείχνοντας ωστόσο και με την εκλογική του νίκη πως πρόκειται για μια «ήρεμη δύναμη». Πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του έναν «ειρηνοποιό» για τη χώρα με ενωτική διάθεση, η εκλογή του οποίου σηματοδοτεί την επιστροφή των ΗΠΑ στην κανονικότητα, την αποκατάσταση της θέσης της στον κόσμο, την ενασχόλησή της με θέματα που απασχολούν τον πλανήτη, όπως εκείνο της κλιματικής κρίσης και της παγκόσμιας υγείας, αλλά και την επάνοδό της στη σύναψη σταθερών και πολύπλευρων συμμαχιών. 

Αδιαπραγμάτευτα πρόκειται για μια νίκη της «ήρεμης δύναμης» στον «θόρυβο» του «πολύξερου» και λαϊκιστή Τραμπ, η θητεία του οποίου διαμόρφωσε το ρεύμα του «τραμπισμού», τα ερείσματα του οποίου έχουν ριζώσει βαθιά σε μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ίδιος ήρθε στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας το 2016, προβάλλοντας εαυτόν ως κάτι «διαφορετικό» για τις ΗΠΑ, αφού δεν ανήκε όπως ο ίδιος έλεγε στην «κάστα πολιτικών», αλλά ήταν ένας επιτυχημένος –κατά τα λεγόμενά του- επιχειρηματίας. Από το απόλυτο αουτσάιντερ βρέθηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ και η διαδοχή του «αντισυστημικού» τίτλου που ο ίδιος προσέδιδε σε «συστημικό» δεν άργησε να έρθει όταν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του έσπευσε να μειώσει τους συντελεστές των εταιρικών φόρων από το 35% στο 15%. Η αποτυχία της πολιτικής MAGA (Make America Great Again) συνδέεται για το δημοκρατικό κόσμο άρρηκτα με το όνομά του, εξαιτίας των λάθος αναγνώσεων και δράσεων που ανέλαβε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Από την άλλη πλευρά, καθώς η θητεία του ταυτίστηκε με την καλή πορεία της οικονομίας, δεν θα με εξέπληττε να συναντήσουμε εν δυνάμει νοσταλγούς του στο μέλλον, με το σκεπτικό «Ναι, αλλά επί Τραμπ η οικονομία πήγαινε καλά».

Κ.Μ.: Παρακολουθώντας την εκλογική διαμάχη ανάμεσα στον Ρεπουμπλικάνο Ντόναλντ Τραμπ και τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν, ποιος είναι για εσάς ο κατάλληλος για τη θέση του Προέδρου των Η.Π.Α.; Βλέπετε κοινά στοιχεία από την δράση τους με την πολιτική σκηνή  στην Ελλάδα;

 Ι.Κ.:  Κατά τη γνώμη μου, ο Τζο Μπάιντεν είναι μακράν ικανότερος του Ντόναλντ Τραμπ για την προεδρία, καθώς ως ηγέτης του δημοκρατικού κόμματος και προερχόμενος από την εργατική τάξη θα ενισχύσει το κοινωνικό μοντέλο διακυβέρνησης, θα θεσμοθετήσει ζητήματα σχετικά με την ισότητα και την κοινωνική ασφάλιση των πολιτών. Ο Τραμπ είναι μια φιγούρα που το μόνο που κατάφερε ήταν όχι μόνο η αύξηση κρουσμάτων βίας και ρατσισμού αλλά και η βασική του πεποίθηση ότι οι δικές του απόψεις υπερέχουν. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας και τα ελληνοτουρκικά θέματα, η εκλογή του Μπάιντεν ίσως  μας ευνοήσει σε διπλωματικό επίπεδο, καθώς είναι γνωστές οι σχέσεις του Τραμπ με τον Ερντογάν και η ανοχή του πρώτου στην παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης.

 Λαμβάνοντας υπόψη τις προεκλογικές εκστρατείες αμφότερων συναντούμε μια συστηματική έξαρση του λαϊκισμού, κυρίως από τον Ντόναλντ  Τραμπ. Επιπλέον, παρατηρείται η τάση των πολιτικών αρχηγών να προβάλουν τις πολιτικές απόψεις τους δίνοντας υποσχέσεις και αργότερα να μην τις ακολουθούν ακυρώνοντάς τες «με ένα νόμο κι ένα άρθρο». Στην Ελλάδα, από την άλλη, σε προεκλογικό επίπεδο πολλοί πολιτικοί χρησιμοποιούν «λαϊκίστικα» επιχειρήματα με σκοπό τη ψηφοθηρία.

Κ.Μ.: Ποια στερεότυπα ισχύουν για την γυναίκα στην πολιτική και θα θέλατε να απομυθοποιήσετε, ώστε όλο και περισσότερες γυναίκες στο κοντινό μέλλον να δραστηριοποιηθούν στον χώρο της πολιτικής; 

Α.Τ.: Η ερώτηση αυτή έρχεται λίγες ώρες μετά την εκλογή της Καμάλα Χάρις στη θέση της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, μια νίκη η οποία θρυμμάτισε τη «γυάλινη οροφή», αποτελώντας ένα σημαντικό ορόσημο για τις γυναίκες ολόκληρου του κόσμου. Το γεγονός, μάλιστα, ότι είναι η πρώτη μαύρη γυναίκα, κόρη μεταναστών από την Ινδία και τη Τζαμάικα που καταλαμβάνει αυτή τη θέση σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τις μετανάστριες κάθε χώρας, οι οποίες αγωνίζονται και προσπαθούν να πετύχουν με γνώμονα τη γνώση τους και την προσωπική τους δουλειά. 

Η εκλογή αυτή σπάει ένα σημαντικό στερεότυπο που κρατούσε αρκετές γυναίκες μακριά από το χώρο της πολιτικής, την ώρα που δίνει δύναμη σε όσες ασχολούνται με τα κοινά και στέκονται στα πόδια τους να συνεχίσουν να αγωνίζονται: ότι μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο εξουσίας για να προσφέρουν στον τόπο τους γυναίκες που πάνε μπροστά από την προσωπική τους σκληρή δουλειά και όχι μόνο γυναίκες που ανέρχονται στηριζόμενες σε «δυνατούς» άνδρες. 

Φυσικά, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι που θα σε κακοχαρακτηρίσουν μόνο και μόνο επειδή ασχολείσαι, ακόμα περισσότερο επειδή κατάφερες να πετύχεις. Ο σεξισμός είναι βαθιά ριζωμένος στην κοινωνία, αλλά όμως υπάρχει και σημαντικό μέρος αυτής που αποστρέφεται αυτές τις πρακτικές και «αγκαλιάζει» εκείνες που από μόνες τους τόλμησαν και «ρίχτηκαν στη μάχη» και αγωνίζονται έχοντας τις αξίες και τις αρχές τους οδηγό. Και στο σημείο αυτό μιλάω εκ πείρας… 

Η μεγαλύτερη πρό(σ)κληση είναι να ασχοληθούν με την πολιτική αυτό που προσωπικά ονομάζω «γυναίκες της εποχής μας», γυναίκες δηλαδή που βίωσαν την προηγούμενη κρίση, βιώνουν την τρέχουσα και παλεύουν «άνισες» μεταξύ «ανίσων» για μια καλύτερη ζωή. Μας χαρακτηρίζω ως «άνισες μεταξύ ανίσων», θέλοντας να τονίσω πως στη γενικευμένη κοινωνική ανισότητα που υπάρχει, οι γυναίκες βρίσκονται αντιμέτωπες και με εκείνη της έμφυλης, η αντιμετώπιση της οποίας απαιτεί επιπρόσθετους αγώνες. Γεννηθήκαμε γυναίκες, η κοινωνία «νομιμοποίησε» την ανισότητα που βιώνουμε, η ψυχή μας την θέληση για αλλαγή. Ας την κρατήσουμε ως όπλο στην φαρέτρα μας και ας δραστηριοποιηθούμε περισσότερο. Εξάλλου, αυτός που βιώνει τα προβλήματα, έχει να προτείνει τις καλύτερες λύσεις για την αντιμετώπισή τους. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε· ίσως στο μέλλον αποτελέσει και ένα ισχυρό κριτήριο για την κοινωνία να επιλέξει αυτούς που θα την εκπροσωπήσουν… 

Κ.Μ.: Ποια η θέση σας σχετικά με τον αγώνα που δίνει εδώ και αρκετές μέρες η κοινωνία της Πολωνίας ενάντια στη νέα νομοθεσία που επέβαλε η κυβέρνηση της χώρας, απαγορεύοντας  στις γυναίκες το δικαίωμα στην άμβλωση;

 Ι.Κ.:  Η άμβλωση είναι κατά καιρούς ένα πολυσυζητημένο και δισεπίλυτο θέμα στις διάφορες κοινωνίες, καθώς εγείρονται ζητήματα ηθικά, ιατρικά, φιλοσοφικά. Η συντηρητική κυβέρνηση της Πολωνίας επέβαλε την απαγόρευση των αμβλώσεων και αυτές τις μέρες διοργανώνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για να μην εφαρμοστεί ο νόμος και να τον ανακαλέσει η κυβέρνηση. Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό  και να θεσμοθετηθεί έτσι ώστε η κάθε γυναίκα να είναι σε θέση να αποφασίζει  για το πώς θα διαχειριστεί το σώμα της και η έγκυος να έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού,  έστω κι αν αυτό έρχεται σε σύγκρουση με το δικαίωμα του κυοφορούμενου εμβρύου στη ζωή.    

Ολοκληρώνουμε τους Διαλόγους όπως τους αρμόζει. Αφήνουμε τους συνεντευξιαζόμενους να μιλήσουν πρόσωπο με πρόσωπο, όπως σε κάθε διάλογο, δίνοντάς τους την ευκαιρία να συνομιλήσουν μέσα από μία προσωπική τους  ερώτηση με θέμα την επικαιρότητα.

Ι.Κ.: Ποια η γνώμη σου, βάσει των υγειονομικών κριτηρίων, σχετικά με την ακύρωση της πορείας για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου από την κυβέρνηση;

Α.Τ.: Ιωάννα, σ’ ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση!

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι φέτος υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Η απόφαση για την ακύρωση της πορείας για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου βάσει των υγειονομικών κριτηρίων και η κατάθεση στεφάνων κατά μόνας από τα κόμματα κινείται στη σωστή κατεύθυνση, όσο και αν γεννά πικρία, αλλά και αντιδράσεις. 

Δεν σας κρύβω ότι στην απόφαση αυτή θα ήθελα να συμπεριληφθεί μια πρόταση και για τους πολίτες οι οποίοι θα επιθυμούσαν να καταθέσουν ένα γαρύφαλλο στο μνημείο, τηρώντας, φυσικά, όλα τα μέτρα προστασίας. Αλλά όπως ανέφερα και προηγουμένως, φέτος υπάρχει μια ιδιαιτερότητα. Ακόμα όμως και σ’ αυτές τις συνθήκες, η ιστορική μνήμη ούτε αναστέλλεται, ούτε ακυρώνεται. Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι μέσα μας και οδηγεί κάθε δημοκρατικό πολίτη. 

Α.Τ.: Επειδή γίνεται αρκετή συζήτηση περί προοδευτικών και συντηρητικών πόλων στο πολιτικό σκηνικό, πώς θα όριζες τον προοδευτικό πολίτη;

Ι.Κ.:  Κατά τη γνώμη μου, προοδευτικός πολίτης είναι όποιος σκέφτεται και πράττει με γνώμονα το συλλογικό και όχι το ατομικό συμφέρον. Είναι εκείνος που είναι ανοιχτός στην εξέλιξη των θεσμών της κοινωνίας και που με τις δράσεις του προσπαθεί να μειώσει τις οικονομικές και τις κοινωνικές ανισότητες. Ο προοδευτικός πολίτης θέτει βασικό στόχο του τη συγκρότηση ενός κράτους δικαίου, πρόνοιας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Επιπλέον, για την διαμόρφωση ενός προοδευτικού πολίτη βασικό ρόλο θα παίξει η παιδεία η οποία θα είναι σε θέση να τον καταστήσει χρήσιμο στη στήριξη αυτού του οικοδομήματος.  Η έννοια της ανιδιοτελούς προσφοράς αποτελεί τη φράση κλειδί για τον ορισμό του προοδευτικού πολίτη.

Μέχρι τους επόμενους ‘Διαλόγους’, καλή αντάμωση.